[Fevx]

Mam pewną wiedzę, jak również literaturę, dotyczące wierzeń oraz kultury wczesnośredniowiecznych mieszkańców Skandynawii. Rozpoczynam więc nowy tag, postaram się od czasu do czasu coś wrzucić tutaj, a dotyczące mitologii wikingów, ale nie tylko.Tak trochę w ramach #gruparatowaniapoziomu jeśli można.

Hasła będą różne, krótsze i dłuższe, bez jakiegoś konkretnego klucza ich umieszczania, ot co mi wpadnie do głowy, to opiszę.

Na początku opowiem o Rigu. Jest to bohater poematu Pieśni o Rigu (Rígsþula), w którym opisuje się go jako Wszechwiedzącego i potężnego Asa. Nie podano jego innego imienia (a trzeba wspomnieć, że wielu bohaterów wikińskich mitów imion oraz przydomków posiadało wiele), lecz musiał być jednym z bogów z Asgardu, gdzie interpretuje się go jako Heimdalla lub ewentualnie Odyna.

Rig (Rigr) wyruszył u zarania dziejów w podróż. Strudzony dotarł do skromnej i bardzo biednej chatki, w której mieszkała para sędziwych małżonków: Ai oraz Edda (pradziadek i prababka). Ugościli oni Rigra przez trzy dni czym tylko mieli, spał on na łożu między nimi i w tym czasie spłodził z Eddą syna, niezbyt urodziwego, ale zręcznego i silnego, ciemnowłosego, który otrzymał imię Thrall (Þræll).
Rig pożegnał się i wyruszył w dalszą podróż, aż dotarł do wiejskiego gospodarstwa, leżącego na skraju pola, na którym rosło bujnie żyto, wokół domostwa biegały kury a nieopodal pasły się kozy i owce. Tam spotkał Afiego oraz jego żonę Ammę (dziadek i babcia). Zaprosili oni Riga do środka i gościli przez trzy dni najlepszymi płodami rolnymi. Rig spał w łożu między Afim i Ammą i splodził w ten sposób drugiego syna, rudowłosego Karla, który został biegłym kowalem, ale potrafił także uprawiać ziemię i hodować zwierzęta, aby dawały ogromne plony. Wziął on za żonę kobietę imieniem Snœr, mieli mnóstwo dzieci, które zostały rolnikami i rzemieślnikami.
Trzecim miejscem, które odwiedził Rig był bogaty i pełen przepychu hall, w którym spotkał on Faðira wraz z żoną Móðir. Przez trzy dni pił tam najlepsze miody i piwa, jadł do syta a w międzyczasie polował i słuchał opowieści skaldów. Spał na łożu między Faðirem a Móðir, co poskutkowało urodzeniem trzeciego syna, Jarla. Był to piękny, jasnowłosy zdrowy oraz silny mężczyzna o jasnej cerze i błękitnych oczach. Po tym Rig pożegnał się i odszedł, nikt nie wie gdzie.
Wrócił, gdy Jarl podrósł, aby obwieścić go swoim najważniejszym synem i dziedzicem, aby nauczyć go walki, jazdy konnej i polowań, a także znajomości pisma runicznego i umiejętności przywódczych. Nadał mu również nowe imię, takie, jakie sam posiadał oraz dał we władanie swoją ziemię. Jarl stał się bogaty oraz poślubił Ernę (żwawa, ruchliwa), z którą miał wielu synów, lecz najbardziej cenił sobie najmłodszego - Konra, zwanego Młodym (Konr ungr), który potrafił rozmawiać z ptakami i uzdrawiać.

Jak można się domyślić, Rig stworzył, płodząc synów, podział społeczny dawnych Skandynawów, który dzielił się na niewolników (Þræll), wolnych chłopów i rzemieślników (Karla) oraz szlachtę i możnowładców (Jarla).

#mitologia #wikingowie #opowiescizpolnocy -> tak się nazywać będzie mój tag.

[orkako]

@Fevx: Masz tam tylko Nordów, czy też Finnów? Czy ich wierzenia się różniły?
Wolałbym coś o religii Bałtów, bo totalnie nic o niej nie wiem. Chyba sami Bałtowie tez nie.

[murarz13]

@Fevx: Dam Ci szansę...

[Fevx]

@orkako: Finów też mogę dołączyć do cyklu, ale wiem o nich nieporównywalnie mniej, fakt jednak, że coś tam wiem. Wierzenia Skandynawów i Finów różniły się dosyć mocno. O Finach więc też będę pisał.

Co do Bałtów to w też niewiele wiem, za mało, aby cokolwiek pisać oprócz lekkich ciekawostek. Patrzę jednak teraz, że istnieje "Mitologia Bałtyjska" Jerzego Suchockiego z serii "małych czarnych książeczek o mitologiach! Nie wiedziałem, że bałtyjska też jest.

[Styrmir]

@orkako: http://morrigan.blog.pl/2005/04/24/mitologia-finska-czesc-i/ sprawdz tutaj.
Co do bałtów https://www.facebook.com/jacwiez/posts/1055397557822656:0

[Navarrano]

Zapowiada się ciekawy tag. Z chęci będę czytał kolejne wpisy.

Aż się prosi , żeby Ai, Afi i Faðir śpiewali mu na pożegnanie "Mój przyjacielu" K.Krawczyka ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Fevx]

@Navarrano: powiem Ci, że takie 'dzielenie się' domownikiem z gościem mogło mieć miejsce u dawnych Germanów, aczkolwiek gospodarz nie tyle żonę, co córkę 'pożyczał' przybyszowi ;] u Skandynawów gościnność była ważna bardzo.

[Blaskun]

@Fevx: No nieźle. Niby taki buk, a zapinał przy męzu żony :f

[orkako]

@Styrmir: Dziękuję.