[AvalonYuuna]

Mirki programiści. Mam program, który metodą bisekcji liczy mi pierwiastki, w zasadzie to pierwiastek, równania:

x^5+x+1 = 0 dla przedziału [-2,0]

Mam też pętlę, która kręci się aż różnica pomiędzy wyliczonym w pętli środkiem a przybliżonym wg wolframa pierwiastkiem jest większa niż 10^(-10) ( ćwiczeniowca ewidentnie poniosło w tym momencie, może nawet nie pomyślał czy to będzie działać) - używam tu fabsa. Problem w tym, że program rozkłada nogi już dla 37 podziałów - 10^(-5).

Da się jakoś zwiększyć zwiększyć tę dokładność prostymi sposobami, bez pisania skomplikowanych klas?

#programowanie #cplusplus

[wolodia]

@AvalonYuuna: tutaj nie potrzeba żadnych klas, to jedynie kwestia precyzji liczb zmiennoprzecinkowych. Używasz liczb pojedynczej czy podwójnej precyzji?

[Darknov]

@AvalonYuuna: spróbuj long double

[wolodia]

@AvalonYuuna: a Wolfram oblicza rozwiązanie symbolicznie, które potem jest dopiero zapisywane w postaci numerycznej.

[AvalonYuuna]

@wolodia: double
@Darknov: to nic nie zmienia

[wolodia]

@AvalonYuuna: co znaczy że program się zatrzymuje? Osiągasz przedział który ma te same końce?

[AvalonYuuna]

@wolodia: program liczy dalej, ale wciąż otrzymuje ten sam wynik - różnicę, która wynosi 1.01004e-05. W kompilatorze online wypisuje mi do 37 przebiegu rożne różnice, potem wciąż jedną i tę samą aż to timeouta ( czyli ponad 3100 przebiegów). U mnie zresztą to samo, pętla wciąż się kręci i różnica, która jest wypisywana jest taka sama, ale nie mogę sprawdzić ile przebiegów zrobi, bo program nadal wypisuje.

Wydaje mi się, że

[igbt6]

możesz wrzucić link do tego kodu na ideone czy gdzie to tam trzymasz, bedzie łatwiej coś wymyślić

[AvalonYuuna]

@igbt6: http://codepad.org/1jw8NDWc

[igbt6]

ok no tak na szybko ajko że algorytmu jak takiego nie drążyłem to zauważ że dla tej wartości 1.01004e-5 żaden z "if-ów" if (funkcja(a) * funkcja(srodek) < 0) , if (funkcja(b) * funkcja(srodek) < 0) nie jest spełniony. toteż sobie tu utyka. fabs tutaj nie jest problemem

[AvalonYuuna]

@igbt6: ale ta wartość to różnica pomiędzy tym co pętla sobie wyliczyła (środek jakiegoś przedziału) a tym z wolframa. Dochodzi do 10^(-5), czyli mam uznać, że więcej już nie jest w stanie wyrzeźbić?

Oba końce przedziału powinny ładnie przybliżać wolframową wartość, f(jeden koniec) będzie dodatni, a f(drugi koniec) będzie ujemny, aż w końcu zejdą się tak blisko tego środka, że maksymalna dokładność zostanie osiągnięta.
Teoretycznie powinno się ładnie ciągnąć, choć ta

[igbt6]

no na to wygląda, drugiego if a z algorytmu wynika że mogłabyś elsem zastąpić, a pewnie żeby wyjść i się nie zapętlić na wieki to można dodać jakąś zmienną oznaczającą liczbe iteracji. Pozdrawiam!

[Kaczus2B]

@Darknov: long double w zaleznosci od implementacji moze byc zwyklym doublem

[Kaczus2B]

@AvalonYuuna: A co w przypadku gdy funkcja(b) * funkcja(srodek) == 0 dodatkowo - zamiast drugiego if winno byc else if.

[AvalonYuuna]

@Kaczus2B:

A co w przypadku gdy funkcja(b) * funkcja(srodek) == 0

Wtedy jest lipeczka, bo potrzebuje liczb o różnych znakach, żeby z tw. Darboux dowieść, że jest pomiędzy nimi miejsce zerowe.

[Kaczus2B]

@AvalonYuuna: wtedy funkcja(srodek) albo funkcja(b), badz tez funkcja(a) jest rowna 0, ponieważ, wczesniej mielismy, ze funkcja(a) i funkcja(b) były różnych znaków, co oznacza, że funkcja(srodek) jest równe 0, a wiec trafilismy w rozwiazanie....