[z.....e]

Boję się śmierci-"nie istnienia". Nie mogę pogodzić się z tym że za kilkadziesiąt lat mnie już tu nie będzie, że ominie mnie tyle wspaniałych wydarzeń np. kolonizowanie kosmosu. Przez te lata które mi jeszcze pozostały nie będę mógł wykorzystać nawet kliku procent rozrywek i wydarzeń które oferuje mi cywilizacja i przyroda. Umrę, a świat będzie gnał do przodu tak jakby mnie tu nigdy nie było.
Żyjemy zdecydowanie za krótko....
Jak sobie z tym poradzić mirki? No jak?
#smierc #feels #przemyslenia #psychologia #depresja #filozofia

[Karol4722]

@zoozgive: nie myśleć o tym, a jak już nie możesz to staraj się zająć głowę czymś innym. Też tak często mam.

[owcaa]

@zoozgive: po prostu. nie mysleć o tym cały czas, bo po co. lepiej żyj a nie zawracaj sobie głowę, że kiedyś umrzesz. każdy umrze, nie ważne czy dziś czy za kilkadziesiąt lat.

[piotrrus]

@zoozgive: każdy tak ma. Mnie ostatnio, po bardzo długiej przerwie, znowu zaczęły dręczyć takie myśli. Pomaga mi zajmowanie się sprawami codziennymi. Wolny czas jest moim wrogiem

[pionierx]

@zoozgive: kiedys tez sie tego balem, ale poradzilem sobie z tym. Teraz ciezko mi z mysla, ile jeszcze bede musial wytrzymac na tym lez padole.

[r.....e]

Nie istniałeś miliardy lat, a świat gnał do przodu - i chyba nie było to takie straszne?

[KurtGodel]

@zoozgive: ja wierzę w reinkarnacje, polecam ten styl życia

[owcaa]

@zoozgive: i tak jeszcze dodając, częściej myślę i obawiam się śmierci moich bliskich niż swojej.. a i tak trzeba się z tym pogodzić..

[z.....e]

@Karol4722: @owcaa: @piotrrus: No dobrze teraz póki jesteśmy młodzi możemy zająć nasze myśli czymś np. iść do klubu czy na siłownię, ale co będzie gdy nadejdzie starość? Wtedy nie będzie można tak łatwo gdzieś uciec i nie myśleć o tym. Kiedyś w końcu trzeba się z tym zmierzyć, tylko jak?

[wpoz]

@zoozgive: Ja mam odwrotnie, nie mogę się pogodzić z tym że będę musiał się męczyć jeszcze kilkadziesiąt lat.

[owcaa]

@zoozgive: a co będzie jak starość nie nadejdzie? ciesz się, póki możesz kolego!

[z.....e]

@wpoz: Twój problem wydaje mi się łatwiejszy w rozwiązaniu :)

[hetman-kozacki]

Boję się "nie istnienia". Nie mogę pogodzić się z tym że za kilkadziesiąt lat mnie już tu nie będzie, że ominie mnie tyle wspaniałych wydarzeń np. kolonizowanie kosmosu.

@zoozgive: Jak sobie pomyślisz, że nie żyłeś w 1812 roku i ominęły cię wojny napoleońskie to też tobie smutno?

[wpoz]

@zoozgive: Nie jest to wcale łatwe jak się wydaje. ;)

[Wladimir_Ilijicz]

@zoozgive: ja mam na to sposób. Powiedziałem bliskim, żeby po mojej śmierci pochowali mnie bez trumny, a nade mną zasadzili sosnę. Dzięki temu część cząsteczek z moich rozkładających się zwłok przeniknie do rosnącej sosny. Mimo że to niewiele, to zawsze to w pewnym sensie reinkarnacja. Dzięki temu jestem spokojniejszy - wyobrażam sobie, że ta sosna będzie towarzyszyć ludzkości w ważnych momentach - np. przy tej kolonizacji kosmosu. Albo nawet lepiej -

[RottenKitten]

@zoozgive: wtedy wyciągniesz xboxa albo planszówki i będziesz realizował stacjonarne wizje. Ale z drugiej strony zakładając ze masz 25-30 lat, to przez następne 20 lat będziesz mógł być w miarę aktywny. A teraz pomyśl, jak świat się zmienił przez 20 lat i jakie będziesz miał wtedy możliwości. Nie patrz na starość jak na coś, co Cię zniewoli, tylko jak technologia która wtedy będzie dostępna umożliwi Ci realizować swoje marzenia.

[RottenKitten]

@Wladimir_Ilijicz: pocieszę Cię - pochowanie w trumnie nie zablokuje Twoich cząstek :D takie prawa fizyki :)

[z.....e]

@KurtGodel: Tylko że jeśli odrodzę się na nowo, bez wspomnień z poprzedniego życia to już nie będę sobą tylko zupełnie inną jednostką.

[KurtGodel]

@zoozgive: dokładnie tak. generalnie jestem agnostykiem, ale pewnego razu zastanawiając się nad najlepszym scenariuszem życia po śmierci, doszedłem do wniosku, że właśnie reinkarnacja mi odpowiada.

[M.....4]

@zoozgive: więcej ruchaj

[z.....e]

@Mj864: Ruchanie tutaj nie pomoze