Istnieje, jak twierdzą niektórzy, nieskończona liczba wszechświatów, aby wszystkiemu, co może się zdarzyć, zagwarantować miejsce, by się tam zdarzyło. To oczywiście nonsens, który rozważamy wyłącznie dlatego, że wierzymy, iż słowa są tym samym co rzeczywistość. Teraz jednakże mogę wykazać, że to nonsens, albowiem wśród nieskończonej liczby światów musiałby się znaleźć jeden, w którym przyklasnąłbym pańskim ostatnim działaniom. A muszę pana zapewnić, że nieskończoność nie jest dostatecznie wielka!

- Na tej planszy człowiek może się wiele dowiedzieć o słabościach przeciwnika - stwierdził Gilt.

- Doprawdy? - Vetinari uniósł brwi. - Czy nie powinien raczej dowiadywać się o własnych?

Powiedział ludziom: Jesteście wolni. Odpowiedzieli mu: Hurra! - ale potem pokazał im, ile kosztuje wolność, a oni nazwali go tyranem.

Los zawsze wygrywa. Większość bogów rzuca kośćmi, ale Los gra w szachy i nikt się nie orientuje - dopóki nie jest za późno - że przez cały czas miał dwie królowe.

Celem była Teoria Wszystkiego, ale wystarczyłaby Teoria Czegoś. W końcu zaczyna się wątpić nawet w Teorię Czegokolwiek.

- Zjedz rodzynkę oblaną czekoladą - zaproponował.

- Wyglądają jak szczurze bobki - zauważył kierownik katedry. Dziekan przyjrzał się im w mroku.

- To wyjaśnia sprawę - stwierdził. - Przed chwilą torebka upadła mi na podłogę i już wtedy pomyślałem, że jakoś za dużo ich zebrałem z powrotem.

Buddyści yen są najbogatszą sektą religijną we wszechświecie. Twierdzą, że gromadzenie pieniędzy jest wielkim złem i kala duszę. Zatem, nie zważając na osobiste bezpieczeństwo, uznają za swój niemiły obowiązek zebrać ich jak najwięcej, by zmniejszyć zagrożenie dla niewinnych.

To wspaniałe umysły, mówił sobie Teppic. To ludzie, którzy próbują zrozumieć, jak świat jest dopasowany - nie przez magię, nie przez religię, ale wciskając rozum w każdą znalezioną szczelinę i starając się ją poszerzyć.

- Ale.. Mała dziewczynka z zapałkami, umierająca na śniegu, to ważny element samego ducha Strzeżenia Wiedźm, panie - tłumaczył zrozpaczony Albert. - Rozumiesz, ludzie słyszą o czymś takim i mówią: "Może i jesteśmy ubożsi niż kaleki banan i mamy do jedzenia tylko błoto i stare buty, ale i tak powodzi się nam lepiej niż tej biednej dziewczynce z zapałkami". Dzięki temu czują się szczęśliwi, panie. I wdzięczni

MAMY STRZEŻENIE WIEDŹM, powiedział Śmierć. A LUDZIE UMIERAJĄ NA ULICACH. JEDNI UCZTUJĄ ZA OŚWIETLONYMI OKNAMI, A INNI NIE MAJĄ DOMÓW. CZY TO SPRAWIEDLIWE?

– No, oczywiście, to poważny problem...

CHŁOP MA GARŚĆ FASOLI, A KRÓL MA TYLE, ŻE NAWET NIE ZAUWAŻY TEGO, CO ODDA. CZY TO SPRAWIEDLIWE?

– No tak, ale gdyby wszystko oddać chłopu, to za rok czy dwa będzie tak samo zarozumiały jak król... –

– Pamiętam, kiedy jeszcze byłem brzdącem, w Strzeżenie Wiedźm marzyłem o takim wielkim drewnianym koniu, którego mieli w sklepie. – Zmarszczył twarz w posępnym uśmiechu. – Całe godziny spędzałem... a dni były wtedy zimne jak dobroczynność... całe godziny z nosem przyciśniętym do szyby... W końcu usłyszeli moje krzyki i jakoś mnie odmrozili. Widziałem, jak zdejmują go z wystawy, ktoś go kupił i wiesz, panie, przez jedną chwilę

Wielki A'Tuin płynął z wolna przez międzygwiezdną pustkę niczym największy z istniejących żółwi, dźwigając na skorupie cztery ogromne słonie, które z kolei trzymały na grzbietach rozległy, błyszczący, otoczony migotliwą frędzlą wodospadu krąg świata Dysku, który istnieje albo ze względu na jakieś niemożliwe załamanie krzywej prawdopodobieństwa, albo dlatego, że bogowie lubią żarty nie mniej niż ludzie.