„Nie oświadczam się” – czyli taktyka przesłuchania podejrzanego
Przesłuchanie podejrzanego nie może być prowadzone z makiawelicznym założeniem, że cel uświęca środki, a zatem dopuszczalne jest dokonywanie nadużyć, wymuszanie przyznania się do winy czy stosowanie psychomanipulacji.
sanglier z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 113
- Odpowiedz
Komentarze (113)
najlepsze
@aarek68: wg orzecznictwa (w tym SN) nie, albowiem przesłuchanie podejrzanego w charakterze świadka jest czynnością niedopuszczalną a zeznania traktuje się jako niebyłe - jednakże jest haczyk, bo pozostają
@aarek68: mam na myśli sytuację w której oskarżyciel jest świadomy/domniemuje kto jest sprawcą a przesłuchuje taką osobę w charakterze świadka - tak żeby uniknąć możliwości odmowy składania wyjaśnień.
Komentarz usunięty przez moderatora
Podejrzewam, że zapomina się też o regułach interpunkcji.
Ale ty nie masz, mirku, obitych pięt, więc nie stawiaj przecinka tam, gdzie go nie trzeba stawiać.
1. Milcz do czasu spotkania z adwokatem.
Pierwsze wyjaśnienia składamy dopiero po konsultacji z adwokatem. Nigdy wcześniej.
Kardynalnym błędem podejrzanego jest składanie wyjaśnień „na gorąco”. Dotyczy to przede wszystkim tych, którzy są przekonani o swej niewinności, o tym że działali słusznie i w najlepszej intencji. Przedstawiciele organów ścigania dobrze o tym wiedzą i zachęcają potencjalnych podejrzanych do swobodnego mówienia. I piszą, piszą… A tu łatwo o potknięcie się, użycie nietrafnych sformułowań. Tego później już nie wymażemy.
roku, w Chabarowskim GPU, przez całą noc, bite dwanaście godzin – nie
przesłuchiwali, nie: – prowadzili na przesłuchanie! Taki a taki – ręce do tyłu!
Wychodzą z celi, teraz schody, szybko w górę, do śledczego! Konwojent
wychodzi. Ale śledczy, nie tylko o nic nie pytając, ale nie pozwalając nawet
więźniowi usiąść, podnosi słuchawkę: zabrać ze 107.! Biorą go więc
wartownicy zmieniają się regularnie). Na kogo ten chwyt najlepiej działa? Na
ludzi już skruszałych, już gotowych do kapitulacji. Bardzo się opłaca stosować
go do kobiet. Iwanow–Razumnik informuje o pewnym wariancie tej metody:
śledczy naprzód kazał młodemu Łordkipanidze klęknąć, a potem naszczał
mu w twarz! No i co? Na Łordkipanidze nie było przedtem sposobu,
Można powiedzieć, że przymusowa bezsenność przestała należeć do
kategorii tortur, stała się natomiast częścią regulaminu bezpieczeństwa
państwowego i dlatego wymuszano ją w najtańszy sposób, bez żadnego
83
dodatkowego nadzoru. We wszystkich więzieniach śledczych
Przy przesłuchaniu w charakterze podejrzanego - odmówić składania wyjaśnień do momentu ostatecznego zapoznania się z materiałami postępowania przygotowawczego.
Przy przesłuchaniu w charakterze świadka - odmawiać odpowiedzi na pytania, które mogłyby narazić na odpowiedzialność karną i traktować w zasadzie większość pytań, jako takich, które mogą taką odpowiedzialność zaktualizować.