Jeden z najpiękniejszych i najbardziej prestiżowych, modernistycznych budynków w Częstochowie ubiegłego stulecia. Ma dość burzliwą historię. Dziś jest cieniem samego siebie.
<br />
<br />
Był to duży modernistyczny budynek przy alei Wolności 44 w Częstochowie. Wzniesiony został wg projektu Adama Paprockiego na życzenie księcia Michała Romanowa w latach 1912–1913 przez firmę Sobieraj, jako największy wówczas gmach mieszkalny w mieście. Nadzór budowy sprawował D.M. Matulewicz. Książę był w posiadaniu klucza majątków pod Częstochową, należały do niego miejscowości takie jak Kocin, Mykanów, Ostrowy, Zagórze. Wedle pierwotnych założeń miał mieć charakter pałacowy, lecz I wojna światowa, a następnie rewolucje w Rosji uniemożliwiły realizację planów.<br />
<br />
<br />
<br />
W pierwotnej postaci budynek wieńczyły dwie kopuły, jedna znajdująca się nad głównym wejściem od strony obecnej Alei Wolności, oraz druga, narożna. Budynek od strony północnej oraz zachodniej otoczony był zorganizowaną zielenią.<br />
Do budynku w tamtych czasach przylegał wielki obszar ogrodowo-parkowy. Kończył się on dopiero przy obecnym gimnazjum numer dziewięć, wtedy był to zakład wychowawczy Ojców Salezjanów. Park był starannie utrzymany, zadrzewiony z alejkami do spacerowania oraz ławkami. Był tam również kort tenisowy, ogródki działkowe, strzelnica polowa oraz duża altana. Zimą kort służył za lodowisko, obok usypana była skarpa służąca dzieciom do zjeżdżania na sankach.<br />
<br />
<br />
Najbardziej reprezentacyjne były mieszkania frontowe, przeznaczone dla oficerów wyższej rangi. Były to mieszkania trzy i czteropokojowe o rozległej powierzchni i wysokości około czterech metrów. Posiadały one reprezentacyjne wejście frontowe oraz tylne wejście kuchenne dla służby. Mieszkania w oficynach oraz od strony zachodniej zajmowali żołnierze niższych rang oraz pracownicy administracji wojskowej. W budynku mieściła się także w tamtych latach kaplica, którą opiekował się kapelan ksiądz Żelaznowski. Apartament na pierwszym piętrze od strony Alei Wolności przeznaczony był dla dowódcy dywizji. Mieszkał w nim generał W. Dąbkowski, a po nim generał J. Gąsiorowski. W domu Księcia mieszkał też późniejszy Szef Sztabu Głównego generał Wacław Stachiewicz, generał Maczek oraz inni dowódcy.<br />
<br />
<br />
<br />
Wraz z nadejściem II wojny światowej ruszył transport kolejowy z bocznicy przy Domu Księcia, mający na celu wywiezienie rodzin wojskowych w bezpieczne miejsce. Plan ewakuacyjny zakładał wywiezienie ludzi na kresy wschodnie do Kowla. Część z nich jednak wróciła, reszta obiektu była zamieszkana przez ludzi przybyłych podczas wojny z Wielkopolski. W 1943 roku wszyscy mieszkańcy Domu Księcia zostali usunięci ze swoich mieszkań. Budynek został przeznaczony na hotel dla niemieckich żołnierzy. Po roku 1945 budynek przeszedł w ręce administracji gospodarki komunalnej i został przeznaczony na cele mieszkalne.<br />
<br />
Kamienica ta uważana jest za domniemane miejsce urodzin Piotra Skrzyneckiego.<br />
<br />
<br />
<br />
Na początku lat trzydziestych ubiegłego wieku budynek przeszedł swój pierwszy i jak dotąd ostatni generalny remont. Usunięto kopuły ujmując charakterowi obiektu, prawdopodobnie gnieździło się tam ptactwo i uznano to za najlepsze rozwiązanie do pozbycia się problemu.<br />
<br />
<br />
<br />
Dziś wygląda tak:<br />
<br />
<br />
<br />
Zdjęcia pochodzą ze strony <a href="//www.czestochowa.ws" rel="nofollow">//www.czestochowa.ws</a>tygodnia
Komentarze (53)
najlepsze
dawno temu
dziś
Z ciekawostek: W kamienicy tej urodził się Piotr Skrzynecki, współtwórca Piwnicy Pod Baranami. Mieszkał też tam generał broni Wojska Polskiego Stanisław Maczek (Baca) pełniący obowiązki dowódcy piechoty dywizyjnej 7 Dywizji Piechoty, której dowództwo znajdowało się w Częstochowie.
Edit: Jeszcze jedna ciekawostka. Mieszkała tam rodzina cyganów. Ojciec alkoholik (nie żyje), matka ledwo czyta. Trzech synów i córka - wszyscy pracują.:)
Komentarz usunięty przez moderatora