Wpis z mikrobloga

"Samogłoski e i o, jeśli znajdują się w sylabie nieakcentowanej, mają zmienioną barwę. Samogłoska e jest często wymawiana jak głoska pośrednia między e i i/y, np. kieiszónkowe , szeyścioro , albo z pełnym zwężeniem jako y lub i, np. ni kolindouwali , do miszkania = kolędowali, do mieszkania. Samogłoska o jest zastępowana przez głoskę pośrednią między o i u, np. choudniczek , gouspodarz , gouspoudarze , albo przez ó, np. ószukane , nórmalne = oszukane, normalne. Takim samym zmianom ulegają też nieakcentowane samogłoski nosowe ę i ą, np. męyżatko , czynstówała , piniundz , ksiunżeczka = mężatką, częstowała, książeczka. Jest to bardzo charakterystyczne dla całego pogranicza wschodniego.
Zachodni zasięg redukcji nieakcentowanego e


Dawne e długie jest wymawiane jako y lub i. Mamy więc np.: mliko, dópiro , brzyg (ale dop. lp. brzegu), wiźć , wicie = dopiero, brzeg, wieźć, wiecie."

Wygląda
  • Odpowiedz