Wpis z mikrobloga

No nie nadaję się do tego życia ehhh
Antydepresanty na niewiele się zdały jak na ten moment. Znowu coś psycha zaczyna siadać, a przez jakiś czas było trochę lepiej.

Jestem odcięty od rzeczywistości i chyba nie chcę i nie potrafię do niej powrócić. To jest dla mnie obcy świat, którego nie jestem w stanie doświadczać tak samo jak inni. Praktycznie nic nie robię całymi dniami, sporą część mojego dnia wypełnia patrzenie się w sufit. Wychodzę tylko z psem na spacery i do najbliższego sklepu.

Z jednej strony brakuję mi ludzi, z drugiej nie mam ochoty z nikim rozmawiać i nie potrafię tego robić, wszyscy są jacyś tacy za bardzo wygadani i irytujący. Niby w jakimś stopniu akceptuję swoją dolę, ale wiem, że to zgubne i jaki będzie miało to koniec. Nie da się zawrócić, jest już na to za późno.

#depresja #samotnosc
  • 9
  • Odpowiedz
@eisil: musisz mieć naprawdę dużo siły i chęci, skoro udało ci się napisać tak długi post na portalu ze śmiesznymi obrazkami, leczenie najwidoczniej działa.
  • Odpowiedz
@eisil: W pewnym momencie to już staje się samonapędzające i budzisz się, gdy hamulce nie działają i masz wrażenie jakbyś był tylko obserwatorem, ale jednocześnie wiesz, że dostaniesz kolokwialnie w ryj. Śmieszne, bo ja to dopiero zacząłem sobie uświadamiać w tym roku.
  • Odpowiedz
Antydepresanty na niewiele się zdały jak na ten moment. Znowu coś psycha zaczyna siadać, a przez jakiś czas było trochę lepiej.


@eisil: Tak to jest, że najpierw rusza motoryka, potem humorki. Fakt, ze tu piszesz potwierdza, ze pierwszy etap za toba - trzymam kciuki za kolejny.
  • Odpowiedz

Zawiera treści 18+

Ta treść została oznaczona jako materiał kontrowersyjny lub dla dorosłych.