Niedziela 20 Sierpnia A.D. 2023 XII NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO
Lekcja (2 Kor 3, 4-9) Bracia: Ufność taką mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie jakobyśmy zdolni byli pomyśleć co sami z siebie, jako z siebie, ale zdolność nasza z Boga jest. On też uzdolnił nas, abyśmy się stali sługami nowego Przymierza, nie według litery, ale według Ducha: bo litera zabija, a Duch ożywia. A jeśli posługa śmierci, wyryta literami na kamieniach, była w takiej chwale, że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżeszową dla jasności oblicza jego, która zniknąć miała, jakoż więcej posługa Ducha będzie w chwale. Albowiem jeśli chwałą jest posługa potępienia, daleko bardziej w chwałę obfitować będzie posługa sprawiedliwości.
Ewangelia (Łk 10, 23-37) Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Błogosławione oczy, które widzą, co wy widzicie. Bo powiadam wam, że wielu proroków i królów chciało widzieć, co wy widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli». A oto pewien biegły w Zakonie powstał doświadczając Go i rzekł: «Nauczycielu, co mam czynić, abym osiągnął życie wieczne?» A On rzekł do niego: «W Prawie co napisano? jako czytasz?» A on odpowiadając rzekł: «Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkich sił twoich, i ze wszystkiej myśli twojej, a bliźniego twego jak siebie samego». Rzekł mu: «Dobrześ odpowiedział. Czyń to, a będziesz żył». On zaś, chcąc się usprawiedliwić, rzekł do Jezusa: «A któż jest moim bliźnim?» Jezus zaś, podejmując pytanie, rzekł: «Człowiek pewien zstępował z Jerozolimy do Jerycha i wpadł między złoczyńców, którzy go też złupili i rany zadawszy odeszli, zostawiając na pół umarłego. I zdarzyło się, że kapłan pewien zstępował tąż drogą i ujrzawszy go minął. Także i lewita, będąc blisko miejsca i widząc go, minął. A Samarytanin pewien, zdążając drogą, przechodził obok niego i ujrzawszy go użalił się nad nim. I przybliżywszy się zawiązał rany jego, nalewając oliwy i wina, posadził go na swe juczne zwierzę i zawiózł do gospody, i pielęgnował go. A nazajutrz wyjął dwa denary i wręczył je właścicielowi gospody, mówiąc: Miej nad nim pieczę, a cokolwiek ponad to wydasz, ja, gdy się wrócę, oddam tobie. Któryż z tych trzech zdaje ci się być bliźnim tego, co wpadł między złoczyńców?» A on rzekł: «Ten, który mu miłosierdzie okazał». I rzekł mu Jezus: «Idź, a czyń i ty podobnie».
Ilustracja: Jacopo Bassano – Dobry Samarytanin olej na płótnie, ok. 1562-1563 National Gallery, Londyn, Wielka Brytania
Niedziela 20 Sierpnia A.D. 2023
XII NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO
Lekcja (2 Kor 3, 4-9)
Bracia: Ufność taką mamy przez Chrystusa ku Bogu. Nie jakobyśmy zdolni byli pomyśleć co sami z siebie, jako z siebie, ale zdolność nasza z Boga jest. On też uzdolnił nas, abyśmy się stali sługami nowego Przymierza, nie według litery, ale według Ducha: bo litera zabija, a Duch ożywia. A jeśli posługa śmierci, wyryta literami na kamieniach, była w takiej chwale, że synowie Izraela nie mogli patrzeć na twarz Mojżeszową dla jasności oblicza jego, która zniknąć miała, jakoż więcej posługa Ducha będzie w chwale. Albowiem jeśli chwałą jest posługa potępienia, daleko bardziej w chwałę obfitować będzie posługa sprawiedliwości.
Ewangelia (Łk 10, 23-37)
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Błogosławione oczy, które widzą, co wy widzicie. Bo powiadam wam, że wielu proroków i królów chciało widzieć, co wy widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli».
A oto pewien biegły w Zakonie powstał doświadczając Go i rzekł: «Nauczycielu, co mam czynić, abym osiągnął życie wieczne?» A On rzekł do niego: «W Prawie co napisano? jako czytasz?» A on odpowiadając rzekł: «Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkich sił twoich, i ze wszystkiej myśli twojej, a bliźniego twego jak siebie samego». Rzekł mu: «Dobrześ odpowiedział. Czyń to, a będziesz żył». On zaś, chcąc się usprawiedliwić, rzekł do Jezusa: «A któż jest moim bliźnim?» Jezus zaś, podejmując pytanie, rzekł:
«Człowiek pewien zstępował z Jerozolimy do Jerycha i wpadł między złoczyńców, którzy go też złupili i rany zadawszy odeszli, zostawiając na pół umarłego. I zdarzyło się, że kapłan pewien zstępował tąż drogą i ujrzawszy go minął. Także i lewita, będąc blisko miejsca i widząc go, minął. A Samarytanin pewien, zdążając drogą, przechodził obok niego i ujrzawszy go użalił się nad nim. I przybliżywszy się zawiązał rany jego, nalewając oliwy i wina, posadził go na swe juczne zwierzę i zawiózł do gospody, i pielęgnował go. A nazajutrz wyjął dwa denary i wręczył je właścicielowi gospody, mówiąc: Miej nad nim pieczę, a cokolwiek ponad to wydasz, ja, gdy się wrócę, oddam tobie.
Któryż z tych trzech zdaje ci się być bliźnim tego, co wpadł między złoczyńców?» A on rzekł: «Ten, który mu miłosierdzie okazał». I rzekł mu Jezus: «Idź, a czyń i ty podobnie».
Ilustracja:
Jacopo Bassano – Dobry Samarytanin
olej na płótnie, ok. 1562-1563
National Gallery, Londyn, Wielka Brytania
źródło: 267
Pobierz