Tytuł:Udręka i ekstaza. Piękna opowieść o życiu i sztuce Michała Anioła Autor:Irving Stone Gatunek:literatura piękna Ocena:6/10 ISBN:9788328711129 Tłumacz:Aldona Szpakowska Wydawnictwo:Muza Liczba stron:720 Życie Michała Anioła, jak i tytuł tej biografii pokrywa się z tym jak czułam się czytając te książkę, to była doprawdy udręka i ekstaza. Z jednej strony, to co działo się w życiu Michała Anioła było niezwykłe, szokujące i godne hollywoodzkiej adaptacji. To, jaką był charakterną duszą, jaką miał pasję, było nieprawdopodobne... ale z drugiej, chłop żył 90 lat, ciągle gdzieś się przemieszczał i kogoś poznawał, gubiłam się w ludziach, miejscach i faktach. Wniosek jaki wyciągnęłam, gość musiał mieć jakieś zaburzenia ze spektrum autyzmu, może zespół Aspergera. Jego żywot to była rzeczywiscie prawdziwa udręka i ekstaza. On chciał sobie jedynie dłubać w kamieniu, ale z różnych przyczyn los ciągle rzucał mu kłody pod nogi. Tu łojciec mu to próbował wybić z głowy, tu się wpierdzielił w malowanie Sykstyny, tu w robienie posągu z brązu. Irytowałam się razem z nim i cieszyłam jego sukcesami, z zadowoleniem śledziłam postępy w pisaniu wierszy i oniemiała czytałam szczegóły sekcji zwłok, które wykonywał jako nastolatek, żeby lepiej zrozumieć budowę człowieka i lepiej oddawać to w kamieniu. I to wszystko było naprawdę super, tylko wrzucone w tak długą księgę, pisaną nieprzyjaznym dla współczesnego czytelnika językiem, autor nie żałował opisów, które no umówmy się, chwilami ciągnęły się niemiłosiernie. Podczas czytania tej książki przeczytałam 18 innych, ale po odłożeniu jej... aż trudno w to uwierzyć, ale czułam tęsknotę.
Tytuł:
Udręka i ekstaza. Piękna opowieść o życiu i sztuce Michała AniołaAutor:
Irving StoneGatunek:
literatura pięknaOcena:
6/10ISBN:
9788328711129Tłumacz:
Aldona SzpakowskaWydawnictwo:
MuzaLiczba stron:
720Życie Michała Anioła, jak i tytuł tej biografii pokrywa się z tym jak czułam się czytając te książkę, to była doprawdy udręka i ekstaza.
Z jednej strony, to co działo się w życiu Michała Anioła było niezwykłe, szokujące i godne hollywoodzkiej adaptacji. To, jaką był charakterną duszą, jaką miał pasję, było nieprawdopodobne... ale z drugiej, chłop żył 90 lat, ciągle gdzieś się przemieszczał i kogoś poznawał, gubiłam się w ludziach, miejscach i faktach.
Wniosek jaki wyciągnęłam, gość musiał mieć jakieś zaburzenia ze spektrum autyzmu, może zespół Aspergera. Jego żywot to była rzeczywiscie prawdziwa udręka i ekstaza. On chciał sobie jedynie dłubać w kamieniu, ale z różnych przyczyn los ciągle rzucał mu kłody pod nogi. Tu łojciec mu to próbował wybić z głowy, tu się wpierdzielił w malowanie Sykstyny, tu w robienie posągu z brązu. Irytowałam się razem z nim i cieszyłam jego sukcesami, z zadowoleniem śledziłam postępy w pisaniu wierszy i oniemiała czytałam szczegóły sekcji zwłok, które wykonywał jako nastolatek, żeby lepiej zrozumieć budowę człowieka i lepiej oddawać to w kamieniu. I to wszystko było naprawdę super, tylko wrzucone w tak długą księgę, pisaną nieprzyjaznym dla współczesnego czytelnika językiem, autor nie żałował opisów, które no umówmy się, chwilami ciągnęły się niemiłosiernie. Podczas czytania tej książki przeczytałam 18 innych, ale po odłożeniu jej... aż trudno w to uwierzyć, ale czułam tęsknotę.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter #literaturapieknabookmeter