Aktywne Wpisy
wyslij_nudeski +250
Zmieniło się wszystko. Poza Starym.
Zmienił się mental, problemy, leki, diagnozy.
W sumie to człowiek wiedział, że to jebnie, ale myślał, że jeszcze spokojnie sobie 10 lat pożyje. A tu proszę, wątpliwości co do ewentualnego życia. Nie z powodu psychiki.
Zdiagnozowali u mnie coś pomiędzy zespołem Ehlersa-Danlosa a zespołem Marfana. Nie googlujcie. W skrócie chodzi o to, że mój organizm jest gównem, bo nie działa produkcja kolagenu. A kolagen jest w całym
Zmienił się mental, problemy, leki, diagnozy.
W sumie to człowiek wiedział, że to jebnie, ale myślał, że jeszcze spokojnie sobie 10 lat pożyje. A tu proszę, wątpliwości co do ewentualnego życia. Nie z powodu psychiki.
Zdiagnozowali u mnie coś pomiędzy zespołem Ehlersa-Danlosa a zespołem Marfana. Nie googlujcie. W skrócie chodzi o to, że mój organizm jest gównem, bo nie działa produkcja kolagenu. A kolagen jest w całym
źródło: temp_file1142855652512496253
Pobierz
Bibi_Mechanik +131
#alkoholizm Od połowy maja ani łyka alkoholu, wczesniej 2-3 czteropaki na dzień. Dawno już nie byłem tak długo trzeźwy i mam nadzieję, że jeszcze trochę wytrzymam
Aktywne Znaleziska
10 lat... Nie zmieniło się zbyt wiele. Jestem życiowym inwalidą, nie daję sobie rady. Jestem chodzącym kłębkiem stresu, wstydu, wyrzutów sumienia, bezradności, rozpaczy i smutku. Jestem niewykształcony, nie wiem co chcę robić w życiu, nie mam pasji ani zainteresowań. W niczym nie jestem dobry, a już na pewno nie na tyle dobry, żeby jakiekolwiek umiejętności spieniężyć. Jestem oczywiście spłukany i siedzę na garnuszku u mamy, która jest chora i sama tonie w długach. Nie jestem w stanie jej pomóc. Nie mogę znaleźć, a jak już znajdę, to utrzymać stabilnego zatrudnienia. To samo z resztą tyczy się relacji międzyludzkich. O związkach nie ma co wspominać - nigdy żadnych nie było.
Moja samoocena utonęła już dawno gdzieś bardzo głęboko w nieskończonej otchłani mroku. Nienawidzę siebie na tyle, że nie jestem w stanie rozmawiać z ludźmi, bo po prostu wstydzę się o sobie cokolwiek mówić. Leki niedużo pomogły, brałem je 4 lata. Z resztą, za dużo od nich skutków ubocznych, które tylko pogłębiają mój stan beznadziei. Libido nawet miesiące po odstawieniu nadal nie wróciło i pewnie już nigdy nie wróci do normy.
Do tego wszystkiego wypadają mi włosy i niedługo już wkraczam w norwood 3, o ile już nie wkroczyłem.
Nie mam już nic...
Nie mam już młodości, czasu; nie mam siły, inteligencji, talentu, charyzmy, wiary w siebie, wyglądu, marzeń, pieniędzy, miłości, przyjaźni, pasji, misji, celu.
Pytam więc was - po co?
#depresja #przegryw #feels ##!$%@?
@bojee_siee: Leki nic nie pomogą bez psychoterapii.
Aha, zapomniałem - tu jest Wykop więc "HEHE psycholoszka p0lka weźmie od Ciebie kasę, a potem wyśmieje".
Komentarz usunięty przez autora
Dla większości wykopków brzmi to jak niezłe pitolenie, ale taka jest ewangelia i tak brzmi dobra nowina :) Żyj.
Komentarz usunięty przez moderatora
A najlepiej
Tobie jest po prostu wygodnie. Mógłbyś pójść do jakiejkolwiek prostej pracy, czy można się nie nadawać do wykładania towaru w Lidlu? Chyba nie. I trochę kasy by było i lepiej czułbyś się psychicznie.
To nie ten przypadek, chociaż Cię rozumiem. Jestem z biednej, wielodzietnej i oczywiście dysfunkcjonalnej rodziny. Ojciec był alkoholikiem i pamiętam go tylko wiecznie pijanego lub pijanego śpiącego na kanapie. Na szczęście nigdy nie było w domu przemocy. Matka zawsze była dobra, kochająca, wspierająca i robiła co tylko mogła, żebyśmy mieli wszystko, co nam potrzebne do życia. Niestety, to też wiązało się z zadłużaniem się. W sumie to całe moje rodzeństwo
Nie, w moim życiu nigdy nie było dobrych okresów. Zawsze był bałagan, który się tylko powiększał.
Mi to nie wystarczy.
Nie znajdzie się nikt, dopóki nie naprawię całego, długiego na kilometry