[Wydawnictwo_Atryda]

Bunt Roussela de Bailleul

Jednym z najpoważniejszych wyzwań dla Dukasa był niewątpliwie bunt frankijskiego najemnika Roussela de Bailleul, którego wystąpienie przybrało takie rozmiary, że sami Bizantyńczycy uznali je za jedno z największych nieszczęść, jakie spotkało cesarstwo w tym okresie.

Inicjator buntu należał do tych normandzkich feudałów, którzy w drugiej – burzliwej – połowie XI wieku czynili niejednokrotnie zawrotne kariery. Sam Roussel najprawdopodobniej początkowo walczył wraz z braćmi de Hauteville na ziemiach Italii, by w 1069 roku udać się na służbę cesarza Romana IV Diogenesa, gdzie szybko awansował i ostatecznie po śmierci Kryspina został przywódcą najemników frankijskich na służbie bizantyńskiej.

Ambicje Roussela de Bailleul ujrzały światło dzienne w 1073 roku, kiedy to wszedł on w skład armii domestyka schol Izaaka Komnena, który miał ją poprowadzić do Kapadocji, by powstrzymać nasilającą się ekspansję Turków.

Jednak w Ikonion doszło pomiędzy głównodowodzącym i jego podkomendnym do konfliktu, w wyniku którego de Bailleul opuścił obóz, a następnie wraz ze swym oddziałem udał się do Sebastei, jednego z głównych miast temu Armeniakon.
Działania buntownika pozostawały bez reakcji ze strony władzy centralnej aż do wiosny 1074 roku, wówczas to bowiem wysłano karną ekspedycję, w skład której weszły lojalne wobec cesarza siły z zachodnich ziem Azji Mniejszej oraz stołeczne oddziały Waregów i Franków, nad którymi dowództwo powierzono cezarowi Janowi Dukasowi.

Do rozstrzygającej bitwy doszło nad rzeką Sangarios, przy moście Zompos, a zwyciężył w niej de Bailleul, notabene dzięki zdradzie Franków stojących na prawym skrzydle armii Jana Dukasa, gdyż już w trakcie walk ich dowódca Papas porozumiał się z Rousselem i dokonał wolty, okrążając centrum armii i broniących się tam Waregów.

Na widok zdrady Papasa z pola bitwy wycofał się ze swoimi siłami Nikefor Botaniates, co przypieczętowało klęskę Dukasa, który wraz z synem Andronikiem dostał się do niewoli.

W zmienionej sytuacji Roussel, kiedy opanował większość ziem północno-zachodniej Azji Mniejszej, gdzie zresztą znajdowały się liczne majątki Jana Dukasa, postanowił wykorzystać osobę cezara jako kartę przetargową i ogłosił go cesarzem.

Chcesz się dowiedzieć więcej o normańskim buntowniku? - sięgnij po książkę Jacka Bonarka "Bizancjum w dobie pod Mantzikert".

Drugą premierą jest biografia triumwira - Marka Licyniusza Krassusa.

Książki wysyłamy od ręki.

Gwarantujemy, że zamówienia złożone do 19 grudnia, zdążą przyjść przed Świętami!

#ksiazki #ciekawostkihistoryczne #starozytnosc #historia #starozytnyrzym #bizancjum