"Wtedy Totila samotnie wjechał w przestrzeń między dwoma wojskami, nie po to aby stoczyć pojedynek, ale aby uniemożliwić wrogom skorzystanie z okazji. Otrzymał bowiem wiadomość, że oddział dwóch tysięcy Gotów, których jeszcze brakowało, jest już bardzo blisko, odwlekał więc walkę do ich przybycia i w tym celu uczynił, co następuje.
Najpierw uznał za stosowne, żeby zademonstrować wrogom, jakim jest człowiekiem. Nosił mianowicie pancerz obficie zdobiony złotem, a z hełmu i włóczni zwisały mu wspaniałe ozdoby purpurowe i pod każdym innym względem właściwe dla króla - wszystko to godne było podziwu.
Sam zaś, jadąc na potężnym rumaku, z wprawą tańczył wojenny taniec pomiędzy obu armiami. Zmuszał konia do jazdy w koło, po czym, zawracając w przeciwną stronę, ponownie zmuszał go do galopu po okręgu. W czasie jazdy rzucał włócznię w powietrze, następnie łapał ją, gdy wirując, spadała w dół. Potem wielokrotnie przekładał ją na przemian z jednej ręki do drugiej i szukał chluby w swym biegłym opanowaniu tej umiejętności, wprawnie zmieniając kierunek ruchu. Do tego wygiął się w tył, kołysał się w biodrach, pochylał się w obie strony jak ktoś, kto od dzieciństwa precyzyjnie został nauczony sztuki tanecznej. Na tym działaniu spędził całe przedpołudnie".
Prokopiusz Historia Wojen, VIII 17-21. Tłum. D. Brodka
Zainteresowanych dziełem Prokopiusza zapraszamy do naszego sklepu.
"Wtedy Totila samotnie wjechał w przestrzeń między dwoma wojskami, nie po to aby stoczyć pojedynek, ale aby uniemożliwić wrogom skorzystanie z okazji. Otrzymał bowiem wiadomość, że oddział dwóch tysięcy Gotów, których jeszcze brakowało, jest już bardzo blisko, odwlekał więc walkę do ich przybycia i w tym celu uczynił, co następuje.
Najpierw uznał za stosowne, żeby zademonstrować wrogom, jakim jest człowiekiem. Nosił mianowicie pancerz obficie zdobiony złotem, a z hełmu i włóczni zwisały mu wspaniałe ozdoby purpurowe i pod każdym innym względem właściwe dla króla - wszystko to godne było podziwu.
Sam zaś, jadąc na potężnym rumaku, z wprawą tańczył wojenny taniec pomiędzy obu armiami. Zmuszał konia do jazdy w koło, po czym, zawracając w przeciwną stronę, ponownie zmuszał go do galopu po okręgu. W czasie jazdy rzucał włócznię w powietrze, następnie łapał ją, gdy wirując, spadała w dół. Potem wielokrotnie przekładał ją na przemian z jednej ręki do drugiej i szukał chluby w swym biegłym opanowaniu tej umiejętności, wprawnie zmieniając kierunek ruchu. Do tego wygiął się w tył, kołysał się w biodrach, pochylał się w obie strony jak ktoś, kto od dzieciństwa precyzyjnie został nauczony sztuki tanecznej. Na tym działaniu spędził całe przedpołudnie".
Prokopiusz Historia Wojen, VIII 17-21. Tłum. D. Brodka
Zainteresowanych dziełem Prokopiusza zapraszamy do naszego sklepu.
#historia #ciekawostkihistoryczne #starozytnosc #ksiazki
źródło: comment_1626945971o9uoWCTzpVWw5pTMy5zUFT.jpg
Pobierz