Wpis z mikrobloga

  • 141
Opowiem Wam moją #creepystory chociaż pewnie dużo osób powie, że mnie poje*ało
Było to jakieś 3 lata temu, wracałam w nocy ok 2/3 samochodem i było bardzo jasno przez pełnię księżyca, jechałam dość spokojnie ~70km/h w zabudowanym i nagle od lewej strony do prawej przebiegła mi drogę ogromna postać, ubrana na czarno w kapturze w stożek w pelerynie, która ciągnęła się przez pół drogi. Opisana postać była tak nierealna, że do dzisiaj widzę to przed oczami. Nie patrzylo się w moją stronę, po prostu szybko przebiegło mi drogę. Tak się zestresowałam, że ledwo dojechałam do domu. Przez resztę nocy wymiotowałam że stresu, bo nie był to człowiek, żaden człowiek nie jest tak duży.
Co ciekawe w nocy opowiedziałam chłopaki o tym co się wydarzyło i opisałam postać. Jak rano wstaliśmy to szwagier chłopaka pytał się co ja taka niewyraźna i powiedziałam, że coś mnie nastraszylo, a on zaczął opowiadać o tym, że jego kolegę kiedyś też nastraszyła postać (opisał ja niemalże identycznie jak ja, chociaż nie słyszał tego) mój chłopak zbladł, a według kolegi jak popatrzył na nogi tej postaci to zamiast stóp miała kopyta..
#creepy #truestory
  • 114
@lijka: Nie rozumiem jak można wymitować ze stresu xD Jak byłem mały może 10 lat to jak naćpany dorosły chciał mnie #!$%@?ć to zrozumiałem jak i dlaczego można się zesrać ze strachu, ale na szczęście w ostatnim momencie zwieracz zadziałał, ale rzygania ze stresu nie rozumiem xD
@lijka 4 lata temu jak jechałem nad morze to gdzieś przed Kościerzyną jest cmentarz, jadę obok a tu koło bramy stoi kobieta, godzina może 2:30 w nocy, a ona stoi ubrana na czarno i się rozglądała w każdym kierunku tak dziwnie, minąłem ją to az mi się skóra na karku zjerzyła (ʘʘ) patrzę w lusterka a jej tam już nie ma, w kilka sekund wyparowała