[lugola]

#14ksiazekktorezmienilymojezycie #zostanwdomu #ksiazki #koronawirus

14 książek, które zmieniły moje życie - część 2.

Uwielbiam czytać. Książki kształtowały mnie od dzieciństwa, pomogły przepracować wiele lęków i pomogły mi wyrosnąć na szczęśliwą kobietę, dobrą żonę i całkiem niezłą mamę (chociaż syn jeszcze nie mówi, więc potwierdzenia nie mam ( ͡° ͜ʖ ͡°)). Tak sobie pomyślałam, że skoro i tak wielu z nas siedzi teraz w domu i szuka sposobów spędzenia wolnego czasu, podzielę się z Wami 14 książkami, które wpłynęły na moje życie i które pozwoliły mi stać się lepszym człowiekiem. Wydaje mi się, że okres kwarantanny i izolacji może być dobrą okazją do przyjrzenia się sobie samemu, nabrania dystansu i do wprowadzenia pewnych zmian w życiu. Mam nadzieję, że omawiane przeze mnie pozycje Wam w tym pomogą. Mnie z kolei pisanie o moich ulubionych książkach pozwoli się trochę odstresować i przestać myśleć głównie o koronawirusie.

Zachęcam Was również do dyskusji i polecania książek, które zajmują wyjątkowe miejsca w Waszych życiach (ʘ‿ʘ)

(Kolejność książek przypadkowa).

Link do części pierwszej

2. "Ołówek" - Katarzyna Rosicka-Jaczyńska

O czym?
"Ołówek" to prawdziwa historia kobiety, która miała wszystko - własną firmę organizującą pokazy mody dla największych marek, pieniądze, samochody, zagraniczne podróże, niejednego kochanka... I wszystko to straciła, kiedy zachorowała na zachorowała na SLA - stwardnienie zanikowe boczne, które wiąże się m.in. z niedowładem różnych części ciała i zanikiem mięśni. Książka ma formę autobiografii-pamiętnika - autorka wspomina bujne i bogate życie sprzed otrzymania tragicznej diagnozy, przeplatając je opisami trudności, z którymi na co dzień musi się borykać osoba niepełnosprawna.

Kiedy Katarzyna Rosicka-Jaczyńska pisała "Ołówek", była w stanie wykonywać jedynie delikatne ruchy głowy. Dzięki specjalnej kamerze podłączonej do komputera oraz "kropce" przyklejonej na jej czole, mogła wybierać litery na monitorze w ten sposób stworzyć tę książkę. (Źródło: https://dzienniklodzki.pl/zaczarowana-lawka-katarzyny/ar/583163).

Dla kogo?
Dla każdego, ale zwłaszcza dla tych, którzy szukają powodów, by być wdzięcznymi za to, co posiadają. I być może dla tych, którzy stracili kontakt z Siłą Wyższą, a chcieliby go odzyskać.

Co dała mi ta lektura?
Pozwoliła zrozumieć, że mam co najmniej 10 powodów, by każdego dnia okazywać wdzięczność. Pokazała, że dobra materialne mają w życiu bardzo małe znaczenie, a to, co naprawdę się liczy, to zdrowie i miłość. Nauczyła inaczej patrzeć na osoby niepełnosprawne, których godny podziwu intelekt i silny charakter mogą być zamknięte w "popsutym" ciele. Uświadomiła, jak dużym wyzwaniem dla osoby chorej jest zachowanie godności i wolności osobistej.

Mimo że książka Katarzyny Rosickiej-Jaczyńskiej porusza najtrudniejsze aspekty ludzkiego życia - chorobę, samotność, śmierć - została napisana z dużym dystansem do siebie oraz z niezwykłym poczuciem humoru. Nie jest to lektura lekka, ale daje dużo nadziei.

Ważnym tematem "Ołówka" jest również relacja autorki z Bogiem, która odbywa się poza Kościołem i ma bardzo osobisty charakter. W czasie lektury utożsamiałam się z wieloma poglądami autorki na temat wiary, religii i Boga.

Ważny cytat:

Chciałabym wykrzyczeć wszystkim "chorym", żeby nigdy się nie poddawali, nie pozwalali się poniżać i nie dawali sobie wmówić, że są nic nie warci. Najgorsze w chorobie jest przeświadczenie, że już niewiele można zrobić, że nie wypada niczego od życia oczekiwać, ze jest się osoba gorszą, niewartą miłości i uwagi. Nie pozwalajmy na odbieranie nam godności istoty żywej, czującej i myślącej. Wszystkim "zdrowym" chciałabym przypomnieć, żeby doceniali i byli prawdziwie wdzięczni za każdy, krok, gest, oddech, bo jutro może wyglądać inaczej. Życie jest cudem zawsze. Jeżeli przestanę myśleć, że mam prawo po prostu żyć i cieszyć się życiem, jeżeli pozwolę zamknąć się w domu, przykuć do wózka - symbolu mojej niemocy, już nigdy nie zobaczę słońca i rozgwieżdżonego nocą nieba. A ja chcę jeszcze poczuć zapach egzotycznego morza, wiatr od Himalajów, smak innego jedzenia.

Jeśli nadal mam życie, chcę żyć!

Uwaga!
Wiem, że obecnie nakład "Ołówka" się wyczerpał - kilka sztuk dostępnych jest na Allegro, zapewne znajdziecie tę książkę również w bibliotekach, kiedy już będą czynne. Na youtubie dostępny jest również krótki reportaż o autorce: https://youtu.be/8lrv6R7R674

Zgodnie z Waszymi sugestiami dodałam tag #14ksiazekktorezmienilymojezycie, dziękuję za dotychczasowe zainteresowanie moim wpisem (｡◕‿‿◕｡)

Jutro część 3.

[h.....J]

@lugola: Jaka książka była w części pierwszej?

[lugola]

@hang_the_DJ: "Śpiew ptaka" Anthony'ego de Mello: https://www.wykop.pl/wpis/48037643/zostanwdomu-ksiazki-koronawirus-14-ksiazek-ktore-z/

[h.....J]

@lugola: Można prosić o cała listę? :-) Może być priv, jeśli nie chcesz zdradzać.

[lugola]

@hang_the_DJ: Wolę jej nie zdradzać nikomu, tylko codziennie publikować jeden tytuł ;) Ale jeśli byś chciał, mogę polecić Ci książki, które nie znajdą się na tej liście, a które również BARDZO polecam przeczytać.

[h.....J]

@lugola: Chcialbym :) Mozesz napisac wiadomosc

[lugola]

@hang_the_DJ: Próbowałam Ci wysłać wiadomość, ale pojawił mi się błąd "Użytkownik nie chce odbierać wiadomości prywatnych od Ciebie", chyba musisz zmienić coś w ustawieniach ;)

[mobutu2]

@lugola: myślę, że tego rodzaju proza jest przeznaczona tylko dla kobiet, mężczyźni zbyt boją się wpaść w tego rodzaju tarapaty. Piszesz dobrze.

[h.....J]

@lugola: Ok, spróbuj teraz :-)

[lugola]

@mobutu2: Ciekawy punkt widzenia... Ja mam jednak nadzieję, że mężczyźni coraz częściej będą przyglądać się emocjonalnej części swojej osobowości i coraz częściej będą sięgać po tego typu prozę. Bo niestety jak do tej pory filozofia "faceci nie płaczą, masz być twardy" przynosi nam ogromną liczbę samobójstw wśród mężczyzn.

[kk87ko0]

@lugola: Jak lubisz ołówki to polecam jeszcze to:)
http://coin.wne.uw.edu.pl/lhardt/ReadJa.pdf

[mobutu2]

@lugola: nie zadzierajcie z naturą, odrętwiali emocjonalnie mężczyźni są bardziej podatni na kobiecy wybryki.

[lugola]

@kk87ko0: Czytałam już to kiedyś :)