Aktywne Wpisy
LatajacyOwad +4
W przypadku wojny, z przydział do jakiej roli byłby dla Ciebie najbardziej akceptowalny?
- Żołnierz wojsk powietrzno-desantowych 3.5% (25)
- Żołnierz piechoty 3.7% (26)
- Snajper 10.0% (71)
- Pilot drona bojowego 21.9% (155)
- Kierowca ciężarówki 4.5% (32)
- Kierowca transportera opancerzonego 0.8% (6)
- Człogista 2.4% (17)
- Kucharz 24.5% (174)
- Sanitariusz 4.4% (31)
- Logistyk 24.3% (172)
Mefedronka +161
Mirki, w końcu jestem singielką. Mogę robić co chcę.
Potrzebuję 500 plusów, żeby rozpocząć szalony projekt.
Każdemu plusującemu prześlę na pw zdjęcia.
Będzie to z jedną, no... może dwiema takimi marchewkami jak się uda.
Raczej na wykopie nikt tego nie robił, więc jakiś powiew świeżości doświadczycie.
Plusy zbieram do godz. 18:00. (。◕‿‿◕。)
Kto mnie zna, ten wie, że dotrzymuję słowa i wysyłam zdjęcia na prośbę
Potrzebuję 500 plusów, żeby rozpocząć szalony projekt.
Każdemu plusującemu prześlę na pw zdjęcia.
Będzie to z jedną, no... może dwiema takimi marchewkami jak się uda.
Raczej na wykopie nikt tego nie robił, więc jakiś powiew świeżości doświadczycie.
Plusy zbieram do godz. 18:00. (。◕‿‿◕。)
Kto mnie zna, ten wie, że dotrzymuję słowa i wysyłam zdjęcia na prośbę
czyli
FSC Lublin 51
Pierwsze lata powojennej motoryzacji w Polsce Ludowej były pełne politycznych oraz jedynie słusznych decyzji, mających na celu utrwalenie i propagowanie nie tylko władzy ludowej samej w sobie, ale i też zależności od Związku Radzieckiego. Najbardziej oczywistym przykładem bratniej pomocy w motoryzacji jest wspaniałomyślne przekazanie licencji na produkcję w żerańskiej Fabryce Samochodów Osobowych licencyjnej Pobiedy pod nazwą Warszawa – nie była to jednak jedyna polityczna licencja .
Dzień po uroczystej inauguracji produkcji Pobiedy, to jest 7 listopada 1951 roku, w lubelskiej Fabryce Samochodów Ciężarowych, która powstała w miejscu przedwojennej fabryki Lilpop, Rau i Loewenstein, rozpoczęto produkcję licencyjnego GAZa 51, który – podobnie jak żerańska Pobieda – otrzymał nazwę miejsca produkcji, to jest Lublin. Ceremonia uruchomienia montażu ciężarówki nie była tak huczna jak na Żeraniu, ze względu na fakt, że montaż ciężarówki był podyktowany decyzją polityczną, a nie realną potrzebą odbudowywanego państwa polskiego.
FSC Lublin był pojazdem o takich samych parametrach co GAZ 51. Konstrukcja obu aut wywodziła się z lat 30. XX wieku, a dokładniej z licencyjnego Forda AA, którego montowano w ZSRR pod nazwą GAZ AA. GAZ/Lublin 51 był ciężarówką zasilaną 6-cylindrowym silnikiem o mocy 70 KM, jednostkę spięto z niesynchronizowaną czterobiegową skrzynią manualną. Pojazd był konstrukcji stalowo-drewnianej, z metalową ramą oraz drewnianą kabiną i przestrzenią ładunkową.
Podobnie jak Warszawa, tak i Lublin był montowany z części przywożonych ze Związku Radzieckiego. Wkrótce jednak, elementy potrzebne do produkcji Lublina zaczęto produkować na miejscu, zaś sam pojazd poddawano mniejszym modyfikacjom. Najbardziej rzucającymi się w oczy zmianami był nowy gaźnik, system napędu wycieraczek oparty o silnik elektryczny – w miejsce stosowanego wcześniej systemu podciśnieniowego, czy wreszcie – kabina o konstrukcji stalowej, w miejscu drewnianej szoferki.
Te zmiany jednak nie wpłynęły znacząco na los ciężarówki, która od początku była pojazdem paliwożernym i o niskiej ładowności. Dużo lepszym wyborem dla państwowych zakładów był rodzimy Star 20, który był lepszą i bardziej przemyślaną konstrukcją. Sam Lublin miał być niezbyt lubianym pośród załogi produktem robionym z musu. Ostatecznie los licencyjnej ciężarówki został przypieczętowany w okresie „odwilży październikowej” z 1956 roku, kiedy oficjalnie zaczęto krytykować pojazd, widząc duże nadzieje bazującym na FSO Warszawie Żuku, będącym wówczas w fazie projektowania.
Produkcję Lublina zakończono w 1959 roku; przez niemal osiem lat wyprodukowano nieco ponad 17 tysięcy egzemplarzy ciężarówki. Następcą Lublina został wspomniany wyżej FSC Żuk, którego zaczęto produkować w miejsce „polskiego GAZa”.
#samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #prl #zsrr #fsc #autakrokieta