Znalezisko z nowego numeru Tygodnika Powszechnego - dostęp darmowy. Reklamuję ponownie bo zostały niecałe 2 godziny ;)
Lekarze, sanitariusze i pielęgniarki z Butembo zapowiedzieli, że jeśli kongijskie władze nie zapewnią im bezpieczeństwa, a także należytej ochrony szpitali i klinik, w których pracują, od maja przestaną opiekować się przebywającymi w nich pacjentami. Od jesieni szpitale na wschodzie Demokratycznej Republiki Konga, a zwłaszcza kliniki przyjmujące chorych na ebolę, są napadane przez buszujących w okolicy partyzantów i bandy pospolitych rabusiów, a także przez okolicznych mieszkańców przekonanych, że nieznaną im wcześniej zarazę przywlekli do nich biali.
Mieszkańcy z Północnego Kivu boją się partyzantów i obawie przed nimi wolą nie wozić chorych krewnych do klinik w Butembo czy Beni. Większość podziela zresztą podejrzliwość partyzantów i ich przekonanie, że ebola jest jedynie wymysłem cudzoziemców i rządu z Kinszasy, żeby zarobić pieniądze i ukarać Północne Kivu za jego krnąbrność. Według badań, przeprowadzonych przez medyczne pismo „Lancet”, w teorię kongijsko-światowego spisku wierzy prawie połowa mieszkańców Północnego Kivu.
Najgroźniejsza jak dotąd epidemia eboli wybuchła w 2013 roku w zachodnioafrykańskiej Gwinei, z której przeniosła się do sąsiednich Liberii i Sierra Leone, w tym do slumsów w ich stolicach – Monrovii i Freetown. W pewnej chwili wydawało się, że epidemia wymknie się spod kontroli. Przypadki choroby zanotowano w 20-milionowym Lagos w Nigerii, najludniejszym i najbardziej zatłoczonym mieście zachodniej Afryki, w którym znajduje się w dodatku jedno z najruchliwszych lotnisk międzynarodowych. W 2014 roku zarażony wirusem eboli pasażer przeleciał samolotem Atlantyk i wylądował w amerykańskim Dallas. Zachodnioafrykańska epidemia trwała trzy lata. Zachorowało prawie 30 tysięcy ludzi, a ponad 11 tysięcy zmarło.
Znalezisko z nowego numeru Tygodnika Powszechnego - dostęp darmowy. Reklamuję ponownie bo zostały niecałe 2 godziny ;)
Lekarze, sanitariusze i pielęgniarki z Butembo zapowiedzieli, że jeśli kongijskie władze nie zapewnią im bezpieczeństwa, a także należytej ochrony szpitali i klinik, w których pracują, od maja przestaną opiekować się przebywającymi w nich pacjentami. Od jesieni szpitale na wschodzie Demokratycznej Republiki Konga, a zwłaszcza kliniki przyjmujące chorych na ebolę, są napadane przez buszujących w okolicy partyzantów i bandy pospolitych rabusiów, a także przez okolicznych mieszkańców przekonanych, że nieznaną im wcześniej zarazę przywlekli do nich biali.
Mieszkańcy z Północnego Kivu boją się partyzantów i obawie przed nimi wolą nie wozić chorych krewnych do klinik w Butembo czy Beni. Większość podziela zresztą podejrzliwość partyzantów i ich przekonanie, że ebola jest jedynie wymysłem cudzoziemców i rządu z Kinszasy, żeby zarobić pieniądze i ukarać Północne Kivu za jego krnąbrność. Według badań, przeprowadzonych przez medyczne pismo „Lancet”, w teorię kongijsko-światowego spisku wierzy prawie połowa mieszkańców Północnego Kivu.
Najgroźniejsza jak dotąd epidemia eboli wybuchła w 2013 roku w zachodnioafrykańskiej Gwinei, z której przeniosła się do sąsiednich Liberii i Sierra Leone, w tym do slumsów w ich stolicach – Monrovii i Freetown. W pewnej chwili wydawało się, że epidemia wymknie się spod kontroli. Przypadki choroby zanotowano w 20-milionowym Lagos w Nigerii, najludniejszym i najbardziej zatłoczonym mieście zachodniej Afryki, w którym znajduje się w dodatku jedno z najruchliwszych lotnisk międzynarodowych. W 2014 roku zarażony wirusem eboli pasażer przeleciał samolotem Atlantyk i wylądował w amerykańskim Dallas. Zachodnioafrykańska epidemia trwała trzy lata. Zachorowało prawie 30 tysięcy ludzi, a ponad 11 tysięcy zmarło.
#swiat #medycyna #afryka #lekarz #ebola #mikrobiologia #biologia #wirus #mikroreklama
źródło: comment_AHGPhlVpRcAXoaGLgPk5aKIDgJViMgti.jpg
Pobierz