Wpis z mikrobloga

#autyzm #asperger #pisanie #malyksiaze #fanfic i dzięki dla Mireczka @FunWorld za cytat który zainspirował mnie do napisania tego fanfica.

Następną planetę zajmował Aspi. Aspi był smutny, ponieważ był samotny. A może był radosny, bo nie lubił kontaktów z ludźmi. Sam tego nie wiedział.
"Dlaczego jesteś samotny?" - zapytał Mały Książę.
"Bo mam Zespół Aspergera." - odparł Aspi.
"A co to takiego ten Zespół Aspergera?" - zapytał zaciekawiony młodzieniec.
"Asperger to takie śmieszne zaburzenie." - powiedział Aspi.
"Dlaczego śmieszne? Nie widzę w tym nic śmiesznego." - odrzekł książę.
"Asperger to takie zaburzenie w którym ludzie są albo bardzo szczęśliwi, albo nieszczęśliwi. I nigdy tak naprawdę nie wiesz w której grupie aktualnie się znajdujesz." - odpowiedział Aspi na pytanie Małego Księcia.
"Ale to w końcu jesteś szczęśliwy, czy nie? Bo ja mam swoją różę i baranka, i jestem szczęśliwy." - Książę rzekł.
"No właśnie w tym problem. Ja tego nie rozumiem. To dla mnie za trudne. Nie umiem określić, czy jestem szczęśliwy." - powiedział Aspi.
"Ale to dlaczego ja jestem szczęśliwy?" - spytał Książę.
"Bo ty jesteś neurotypowy." - rzekł Aspi.
"A co to znaczy - neurotypowy?" - spytał chłopiec.
"Ty nie masz Zespołu Aspergera, więc jesteś neurotypowy. I dlatego jesteś szczęśliwy." - odpowiedział Aspi.
"Czyli jak wymyślą lekarstwo na Zespół Aspergera, to będziesz szczęśliwy?" - spytał młodzieniec.
"Nie, ja nie byłbym sobą bez swojego Aspergera." - rzekł Aspi.
"Ale wtedy będziesz neurotypiczny, czy jakoś tak. I wtedy będziesz szczęśliwy." - rzekł Mały Książę.
Aspi próbował coś powiedzieć, ale nie mógł znaleźć odpowiedzi.
"Dorośli są dziwni. Szczególnie tacy z Aspergerem." - chłopiec pomyślał i poleciał na następną planetę.
  • 2
  • Odpowiedz