[Merkuriusz_Ordynaryjny]

Koreańska złotówa – decydujące starcie
W ostatnim wpisie wspominałem o koreańskich taksówkach, ale zanim doszedłem do moich wiekopomnych wniosków (czytaj pytania o pomoc złapanych na ulicy Koreańczyków), przetestowałem kilka mniej udanych pomysłów.

I tak pewnego razu zależało mi, żeby podjechać na początek szlaku prowadzącego na jedno z seulskich wzgórz (zresztą całkiem ładne). Od stacji metra musiałbym przejść ze 2 kilometry po asfalcie i stwierdziłem, że lepiej będzie złapać taryfę. Znając problemy koreańskich kierowców przygotowałem na komórce offlinową mapę z adresem w hangulu (lokalny alfabet) i ruszyłem na łowy.

Mój plan: pokazuję komórkę z mapą w ichniejszych krzakach, licząc, że nawet najbardziej uparty Koreańczyk zabierze mnie na miejsce.
Rezultat:
1 taksiarz mnie zlał (po zobaczeniu, że jestem biały dał gazu i znikł w oddali)
3 zrezygnowało w momencie, w którym chciałem im pokazać komórkę
2 przyglądało się jej przez chwilę, po czym pomachało przecząco głową i odjechało
Siódmy Koreańczyk długo zastanawiał się co ze mną zrobić, aż w końcu zgodził się mnie podwieźć!

Po czym pojechał w przeciwnym kierunku…
Dobrze, że po pięciu minutach rzuciłem okiem na mapę, bo inaczej wywiózłby mnie na granicę z Koreą Północną. Ostatecznie ustawiłem nawigację na swoim telefonie, postawiłem mu ją przed nosem i w takim układzie daliśmy radę dojechać na miejsce.

Co w tym wszystkim było najdziwniejsze?
Po tym jak pokazałem mu, że jedziemy w przeciwnym kierunku, kierowca naprawdę starał się ogarnąć. Walczył ze swoją nawigacją przez dobre 10 minut (całkowicie blokując przy tym prawy pas jezdni), jednak ta za nic nie chciał zrozumieć żadnego z adresów wyświetlanych na mojej komórce: pierwsza ulica, druga, trzecia - nic.

W wyjaśnieniu tej zagadki pomocny okazał się mój znajomy z pracy – Kim. Wyjaśnił, że instytucja adresów w formie ‘ulica + numer domu’ jest w Korei stosunkowo nowym wynalazkiem. Do niedawna na półwyspie funkcjonowały wyłącznie swojego rodzaju POI. Gdybym wstukał w koreańską nawigację: Muzeum Narodowe, lub dziesiąty budynek osiedla Żółty Kwiat, poszłoby bez większych problemów, ale nazwa ulicy i jej numer? To już łatwiej polecieć na Księżyc ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#merkuriusz - tag z ciekawostkami z Korei Południowej (i nie tylko)

#gruparatowaniapoziomu #korea #tworczoscwlasna #ciekawostki #podroze
Fot. Zdjęcie bloku z nazwą, numerkiem i koreańskim muralem

[bitcoholic]

@Merkuriusz_Ordynaryjny: w Japonii bodajże jest podobnie - zamiast nazw i numerów ulic są jakieś bloki czy kwartały.

[4.....i]

@Merkuriusz_Ordynaryjny: czemu nie jeździsz uberem? Nie rozwiązałoby to dużo problemów?

[Merkuriusz_Ordynaryjny]

@4kroki: Ale wtedy musiałbym kupić lokalną simkę, a dla 2-3 przejazdów się nie kalkuluje (sieć jest w hostelu, a mapy mam offlinowe). Zresztą z początku patrzysz, oooo milion taksówek, co za problem jakąś złapać i wskazać taksiarzowi miejsce na mapie

[beniamin-k]

@Merkuriusz_Ordynaryjny: To prawda, obydwa sposoby adresowania są stosowane na poczcie, ale stary sposób - nazwa dzielnicy i nazwa budynku (nadawane w sposób arbitralny, moim zdaniem) są wciąż bardzo popoularne. Również miałem z tym problem.

[Merkuriusz_Ordynaryjny]

@beniamin-k: Mnie zaciekawiło, że taksiarz nie był w stanie tego ogarnąć dojazdu do miejsca odległego o 2 km. Rozumiem, że zachodnia adresacja to nowy wynalazek, ale mając przed nosem mapę powinien coś wykombinować. Generalnie mam wrażenie, że taksiarze w Korei są jedną z mniej ogarniętych grup społecznych ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[beniamin-k]

@Merkuriusz_Ordynaryjny: ale są uczciwi często. Raz się umówiłem z jednym z nich na stawkę 30k KRW z Suwonu do Seulu, to jeździł dookoła mojego bloku tak długo, aż licznik wybił owe 30k :D