Ostatnio kilkukrotnie zostałem wyśmiewany, że Jezus Chrystus nie istniał. Zarzut jest groteskowy, ale znalazłem chwilę na wstępne wyjaśnienia.
Testimonium Flavianum – znajdujące się w Dawnych dziejach Izraela XVIII 63-64 Józefa Flawiusza świadectwo pisane na temat Jezusa.
„
I był w tym czasie Jezus, człowiek mądry, jeśli godzi się nazywać go człowiekiem, działał on bowiem cuda i nauczał wśród tych, którzy z radością przyjmowali prawdę. Przyciągnął on do siebie wielu spośród Źydów i wielu spośród pogan. On to był Chrystusem. A kiedy Piłat, za namową pierwszych wśród nas mężów, skazał go na krzyż, ci którzy go miłowali nie opuścili go; ukazał się im on bowiem żyw ponownie na trzeci dzień, tak jak to boscy prorocy ten i dziesięć tysięcy innych cudów o nim zapowiedzieli. A plemię chrystian, od niego się zwących, nie zaginęło aż po dziś dzień."
— Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela.
Są jeszcze dwa fragmenty flawiusza, które wzmiankują o 1) Jezusie Chrystusie 2) o Janie Chrzcicielu zgodnie z podabiem Ewangelii.
"(...) Festus był zatem umarł, lecz Albinus wciąż był w drodze; zebrał więc on sanhedryn sędziów, i przywiódł przed nich brata Jezusa, którego zwali Chrystus, imieniem Jakub, i jeszcze innych. A kiedy powiedział przeciwko nim zarzuty jako łamiącym prawo, oddał ich na ukamienowanie."
— Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela (XX, 200nn).
" A część Żydów sądziła, że zniszczenie Herodowego wojska przyszło od Boga, i sprawiedliwym to mniemali, jako kara za to, co uczynił z Janem, który był zwany Chrzcicielem: Herod bowiem zabił go, który był mężem sprawiedliwym i nakazywał Żydom cnotliwość, aby byli sprawiedliwymi jeden drugiemu, i pobożni wobec Boga, i tak przychodzili do chrztu; gdyż obmycie [wodą] było mu miłe, jeśli się mu poddali nie dla obmycia z grzechu, ale dla oczyszczenia ciała (...) Herod bowiem obawiał się, iżby poważanie jakie Jan miał wśród ludu nie uczyniło go skłonnym do wzniecenia powstania (...) Został on zatem zesłany jako więzień z podejrzenia Heroda do Macherontu, o której to twierdzy wcześniej wspominałem, i tam został stracony.
” — Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela (XVIII 5:2)
@Regis_II: Bo większość takich ludzi to lewaki, i plują tylko dlatego, że im tak kazali, to tak jak z tymi kodziarzami, co nie wiedzieli dlaczego protestują. Żyjemy w czasach, gdzie prawda nazywana jest kłamstwem, a kłamstwo prawdą
Testimonium Flavianum – znajdujące się w Dawnych dziejach Izraela XVIII 63-64 Józefa Flawiusza świadectwo pisane na temat Jezusa.
I był w tym czasie Jezus, człowiek mądry, jeśli godzi się nazywać go człowiekiem, działał on bowiem cuda i nauczał wśród tych, którzy z radością przyjmowali prawdę. Przyciągnął on do siebie wielu spośród Źydów i wielu spośród pogan. On to był Chrystusem. A kiedy Piłat, za namową pierwszych wśród nas mężów, skazał go na krzyż, ci którzy go miłowali nie opuścili go; ukazał się im on bowiem żyw ponownie na trzeci dzień, tak jak to boscy prorocy ten i dziesięć tysięcy innych cudów o nim zapowiedzieli. A plemię chrystian, od niego się zwących, nie zaginęło aż po dziś dzień."
— Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela.
Są jeszcze dwa fragmenty flawiusza, które wzmiankują o 1) Jezusie Chrystusie 2) o Janie Chrzcicielu zgodnie z podabiem Ewangelii.
— Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela (XX, 200nn).
”
— Józef Flawiusz , Dawne dzieje Izraela (XVIII 5:2)
#biblia #jezus #religia #chrzescijanstwo #historia
Komentarz usunięty przez autora
@agro_nim: No i Jezus jest postacią historyczną.