Wpis z mikrobloga

@3n3bl0:

Pamiętajmy o ofiarach imperializmu i kapitalistycznej śmierci głodowej.


Patrząc pobieżnie na temat wydaje się, że zasadniczym powodem śmierci głodowej była klęska nieurodzaju ziemniaków. Jedyne co można było zrobić, to wybrać, która nacja będzie umierać z głodu: Anglicy czy Irlandczycy.
  • Odpowiedz
@Raf_Alinski: no nie bardzo, trzeba czytać więcej niż nagłówek:

W 1845 roku przywleczona do Irlandii ze Stanów Zjednoczonych choroba ziemniaków (zaraza ziemniaka) zniszczyła zbiory. Jednak interwencja rządu brytyjskiego (Irlandia była wówczas w unii z Wielką Brytanią) uchroniła kraj przed głodem. W roku następnym (1846) zaraza nie ustąpiła, ale nowy rząd brytyjski nie zareagował. Zniszczenie zbiorów ziemniaków samo w sobie nie oznaczało jeszcze braku żywności w kraju, gdyż pola były w
  • Odpowiedz
@3n3bl0: Irlandczycy zaopatrywali Anglików w zboże. Gdyby zboże zjedli Irlandczycy, to niedożywieni byliby Anglicy. Standard wyżywienia Anglików w XIX wieku był zapewne niski z obecnego punktu widzenia nawet przed klęską nieurodzaju i rezygnacja z irlandzkiego zboża byłaby na pewno sporym wyzwaniem dla tamtejszej ludności. To w praktyce musiał być podobny dylemat do tego, jaki Polacy miewali w czasie II w.ś. tzn. ukrywać Żyda i dzielić się z nim swoim mlekiem
  • Odpowiedz
@Raf_Alinski: posiadacze ziemi (którym irlandzcy chłopi musieli płacić czynsze) to bardzo niewielki odsetek Brytyjczyków, dla których wyżywienie nie powinno być problemem mając na uwadze siłę ówczesnego imperium. Ale zysk przeważył nad życiem ludzkim.
  • Odpowiedz