"Staw siodełkowaty (articulatio sellaris) - rodzaj stawu, w którym obie powierzchnie stawowe są wklęsłe, w kształcie siodełek. Taki układ występuje tylko w stawie śródręczno-nadgarstkowym kciuka oraz w stawie mostkowo-obojczykowym. Wykonywane ruchy to: przywodzenie i odwodzenie, przeciwstawianie i odprowadzanie oraz ruch wypadkowy - obwodzenie."
'Staw siodełkowy kciuka jest tak skonstruowany, że może wykonywać niemal tyle ruchów, co kulisty staw ramienny, lecz w odróżnieniu od tego ostatniego nie potrzebuje wsparcia mięśni, które by go otaczały. Współdziałając więc z opuszkami pozostałych palców, kciuk może wykonywać skomplikowane ruchy.
Spróbuj podnieść coś małego lub choćby przewracać kartki czasopisma bez użycia kciuka. Pewien lekarz z Republiki Południowej Afryki powiedział:
„Często zakładam szyny na złamane kciuki; przy ponownym spotkaniu pacjenci zazwyczaj mówią mi, że dotąd nie zdawali sobie sprawy, jak bardzo potrzebny jest kciuk”.
Staw siodełkowy kciuka jest czymś wyjątkowym, w porównaniu z odpowiednimi stawami pozostałych palców.
Ręka ludzka z kciukiem przeciwstawnym do pozostałych palców jest narzędziem o wyjątkowo wszechstronnym zastosowaniu. Bez ręki nie można napisać listu, fotografować, wbić gwoździa, nakręcić numeru telefonu ani nawlec igły. Dzięki rękom, pianiści mogą wykonywać wspaniałe utwory, artyści malować piękne obrazy, a chirurdzy dokonywać skomplikowanych operacji.
Ze względu na krótki kciuk i długie palce, małpy nie mają takiej zręczności manualnej.
Między ręką człowieka a ręką małpy zachodzi jeszcze inna istotna różnica. Mniej więcej jedna czwarta kory ruchowej mózgu ludzkiego ma związek z działaniem mięśni rąk. Kora ruchowa u człowieka jest zupełnie inna niż u niższych zwierząt, dzięki czemu ma on wyjątkową zdolność posługiwania się ręką, palcami i kciukiem oraz wykonywania nimi niezwykle zręcznych ruchów.
Poza tym neurochirurdzy odkryli w mózgu ludzkim inny obszar, który nazywają „polem umiejętności manualnych”. Ręka nie byłaby sprawna, gdyby nie receptory czuciowe. Tych mikroskopijnych zakończeń nerwowych jest w ręce ludzkiej, zwłaszcza w kciuku, bardzo dużo. Pewien lekarz powiedział:
„Jeśli ktoś choćby w niewielkim stopniu straci czucie w opuszce kciuka, to trudno mu położyć na miejsce małe przedmioty, na przykład śrubki”.
Ramiona i przedramiona mają receptory czuciowe innego rodzaju, dzięki którym można skierować ręce do odpowiedniego punktu również w całkowitych ciemnościach. Leżąc nocą w łóżku, możesz się podrapać po nosie, bez obawy, że się przy tym uderzysz w twarz. Ręka ludzka z kciukiem przeciwstawnym, do pozostałych palców jest narzędziem o wyjątkowo wszechstronnym zastosowaniu.
Nawet tak prosta czynność, jak sięgnięcie po szklankę wody, jest godna podziwu. Gdyby ją trzymać za słabo, mogłaby upaść. Gdyby zaś ścisnąć zbyt mocno, można byłoby ją zgnieść i pokaleczyć sobie palce. Jak to się dzieje, że się ją trzyma z właściwą siłą? Rozmieszczone w ręce receptory czucia ucisku przekazują informacje do mózgu, który wydaje odpowiednie instrukcje mięśniom wyciągniętej dłoni i całej kończyny.
Następnie, bez potrzeby kontrolowania tego wzrokiem, delikatnie przyciskasz szklankę do warg. Można w tym czasie oglądać program telewizyjny lub rozmawiać z przyjaciółmi. '
No i okazało się że prowokatorzy z wczoraj to policjanci, Tusk wrócił do władzy to wróciły stare metody na radzenie sobie z protestami, witamy w uśmiechniętej Polsce. #protest #polityka #sejm #rolnictwo #neuropa #policja
https://bioslawek.wordpress.com/2013/08/24/czy-ludzie-pochodza-od-australopitekow/
https://bioslawek.files.wordpress.com/2013/08/zrzut-ekranu-z-2015-03-15-115639.png?w=400&h=523
Na ilustracji staw siodełkowy u człowieka
https://bioslawek.files.wordpress.com/2012/02/mac582pia-dc582oc584-australopiteka-sediby.png?w=571&h=552
Na ilustracji: (1) Szkielet ludzkiej dłoni z wyszczególnionym stawem siodełkowym (2) Szkielet dłoni Australopiteka sediba, nie posiadający stawu siodełkowego (3) Porównanie dłoni H. sapiens z dłońmi współczesnych małp (4) Czaszka Australopiteka sediby
Staw siodełkowy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Staw_siodełkowy
"Staw siodełkowaty (articulatio sellaris) - rodzaj stawu, w którym obie powierzchnie stawowe są wklęsłe, w kształcie siodełek. Taki układ występuje tylko w stawie śródręczno-nadgarstkowym kciuka oraz w stawie mostkowo-obojczykowym. Wykonywane ruchy to: przywodzenie i odwodzenie, przeciwstawianie i odprowadzanie oraz ruch wypadkowy - obwodzenie."
'Staw siodełkowy kciuka jest tak skonstruowany, że może wykonywać niemal tyle ruchów, co kulisty staw ramienny, lecz w odróżnieniu od tego ostatniego nie potrzebuje wsparcia mięśni, które by go otaczały. Współdziałając więc z opuszkami pozostałych palców, kciuk może wykonywać skomplikowane ruchy.
Spróbuj podnieść coś małego lub choćby przewracać kartki czasopisma bez użycia kciuka. Pewien lekarz z Republiki Południowej Afryki powiedział:
„Często zakładam szyny na złamane kciuki; przy ponownym spotkaniu pacjenci zazwyczaj mówią mi, że dotąd nie zdawali sobie sprawy, jak bardzo potrzebny jest kciuk”.
Staw siodełkowy kciuka jest czymś wyjątkowym, w porównaniu z odpowiednimi stawami pozostałych palców.
Ręka ludzka z kciukiem przeciwstawnym do pozostałych palców jest narzędziem o wyjątkowo wszechstronnym zastosowaniu. Bez ręki nie można napisać listu, fotografować, wbić gwoździa, nakręcić numeru telefonu ani nawlec igły. Dzięki rękom, pianiści mogą wykonywać wspaniałe utwory, artyści malować piękne obrazy, a chirurdzy dokonywać skomplikowanych operacji.
Ze względu na krótki kciuk i długie palce, małpy nie mają takiej zręczności manualnej.
Między ręką człowieka a ręką małpy zachodzi jeszcze inna istotna różnica. Mniej więcej jedna czwarta kory ruchowej mózgu ludzkiego ma związek z działaniem mięśni rąk. Kora ruchowa u człowieka jest zupełnie inna niż u niższych zwierząt, dzięki czemu ma on wyjątkową zdolność posługiwania się ręką, palcami i kciukiem oraz wykonywania nimi niezwykle zręcznych ruchów.
Poza tym neurochirurdzy odkryli w mózgu ludzkim inny obszar, który nazywają „polem umiejętności manualnych”. Ręka nie byłaby sprawna, gdyby nie receptory czuciowe. Tych mikroskopijnych zakończeń nerwowych jest w ręce ludzkiej, zwłaszcza w kciuku, bardzo dużo. Pewien lekarz powiedział:
„Jeśli ktoś choćby w niewielkim stopniu straci czucie w opuszce kciuka, to trudno mu położyć na miejsce małe przedmioty, na przykład śrubki”.
Ramiona i przedramiona mają receptory czuciowe innego rodzaju, dzięki którym można skierować ręce do odpowiedniego punktu również w całkowitych ciemnościach. Leżąc nocą w łóżku, możesz się podrapać po nosie, bez obawy, że się przy tym uderzysz w twarz. Ręka ludzka z kciukiem przeciwstawnym, do pozostałych palców jest narzędziem o wyjątkowo wszechstronnym zastosowaniu.
Nawet tak prosta czynność, jak sięgnięcie po szklankę wody, jest godna podziwu. Gdyby ją trzymać za słabo, mogłaby upaść. Gdyby zaś ścisnąć zbyt mocno, można byłoby ją zgnieść i pokaleczyć sobie palce. Jak to się dzieje, że się ją trzyma z właściwą siłą? Rozmieszczone w ręce receptory czucia ucisku przekazują informacje do mózgu, który wydaje odpowiednie instrukcje mięśniom wyciągniętej dłoni i całej kończyny.
Następnie, bez potrzeby kontrolowania tego wzrokiem, delikatnie przyciskasz szklankę do warg. Można w tym czasie oglądać program telewizyjny lub rozmawiać z przyjaciółmi. '
#biologia #anatomia #nauka #stawsiodelkowy
źródło: comment_JUFADPRiUpqOlrkcMT29gh2dhIl2rmdN.gif
PobierzKomentarz usunięty przez autora
Wyciągij sobie jaki chcesz, ja napisałem, co miałem do napisania ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Oczywiście wykop za TIL