[Michupichu]

Jarosław Iwaszkiewicz "XXVII"

Wierzby stuliły się jak gniazda
I śpią nad wodą w ciepłej mroce,
Na niskiej grobli, cali w gwiazdach,
Stoimy – dwie splątane noce.

Nie wiemy skąd, nie wiemy dokąd,
Tylko trzymamy się za ręce.
Jak opuszczony martwy okręt,
Płyniemy w noc – i nic już więcej.

O żono – nie mów! – i tak wiemy,
Że nie poradzi żadne słowo
I naszych dusz firmament niemy
Jak czarna otchłań ponad głową,

Jak pod nogami czarne głusze;
I nie wiadomo, co nam padnie:
Czy wzlecieć między gwiazdy w górze,
Czy też z gwiazdami spadać na dnie?

#poezja #literatura #literaturapolska #poezjapolska