Napisy „Pawiak pomścimy” pojawiały się na ulicach Warszawy aż do wybuchu powstania. I nic dziwnego. Opowieści o brutalnych torturach i krwawych zabawach, jakie kosztem więźniów urządzało sobie Gestapo, do dziś jeżą włosy na głowie...

Wywiad z więźniem okrytego czarną sławą Pawiaka. Warto obejrzeć i zastanowić się nad tym jak w tamtych czasach trudno było żyć i jak okupant potrafił niszczyć młodość.

W nocy z 23 na 24 kwietnia 1906 członkowie Organizacji Bojowej PPS odbili z więzienia na Pawiaku 10 skazanych na śmierć więźniów. Dokonali tego przebrani za rosyjskich żandarmów pod pretekstem przewiezienia osadzonych do Cytadeli. Nie zostali rozpoznani przez władze więzienia.

Blisko 370 osób, w tym znani politycy i sportowcy, zginęło w największej egzekucji więźniów Pawiaka, która miała miejsce w dniach 20-21 czerwca 1940 r. w Palmirach.

Ta akcja polskiego podziemia pozostawała w cieniu zamachu na Kutscherę. Polacy wykonali wyrok na słynącym z okrucieństwa esesmanie - Ernście Weffelsie - kacie z Pawiaka.

Największym zniszczeniom uległy tablice zawieszone na „Drzewie Pawiackim" upamiętniające pomordowanych na Pawiaku. Wandal zniszczył także miejsce upamiętnienia papieża Jana Pawła II, które znajdowało się nieopodal.

W nocy ze środy na czwartek w Warszawie doszło do zniszczenia Pomnika przy Muzeum Więzienia "Pawiak". Policja zatrzymała 31-letniego Tomasza P., prawdopodobnego sprawcę dewastacji - poinformował PAP rzecznik Komendy Stołecznej Policji podinsp. Maciej Karczyński.