Był trochę głupi, w ten szczególny sposób, w jaki bywają głupi ludzie bardzo inteligentni.

Pewnego dnia obudziła się z przerażającą świadomością, że żyje z brzemieniem wspaniałego charakteru. Po prostu. Aha, i niezłych włosów. Właściwie to nie charakter był problemem, lecz „ale”, które ludzie zawsze dodawali, kiedy o tym wspominali. „Ale za to ma wspaniały charakter”, mówili. Właśnie brak wyboru tak ją irytował. Nikt jej nie spytał przed narodzinami, czy woli wspaniały charakter, czy raczej paskudny charakter, a za to ciało, które wciśnie się

Tylko to chroni wszystkich przed obłędem: niepewność. Nadzieja, że jednak może wszystko jakoś się ułoży. Ale z bogami jest inaczej. My wiemy.

Kiedy wykluczy się niemożliwe, to, co pozostanie, choćby całkiem nieprawdopodobne, musi być prawdą. Problem tkwił w ustaleniu, co jest niemożliwe. Tak, na tym polega cała sztuka...

- To nie jest broń. To służy do zabijania ludzi - zauważył.

- Jak większość broni - odparł Inigo.

- Nie, wcale nie. Broń służy do tego, żeby nie trzeba było zabijać ludzi. Jest... Żeby ją mieć. Żeby ją widzieli. Dla ostrzeżenia. Ale nie to. To służy do ukrycia gdzieś, a potem wyjęcia i zabijania ludzi w ciemności.

Ścisłe trzymanie się reguł bywa o wiele lepsze od oszukiwania.

Aby budować zamki w chmurach, trzeba mocno stać nogami na ziemi.

Jednak takie wy­jaśnienia wy­wołują na ogół więcej kłopotów niż pożyt­ku. Na przykład: po­dob­no kiedyś na przyjęciu ktoś zapytał słyn­ne­go filozo­fa Ly Tin Weed­le'a "Po co przyszedłeś?", i od­po­wiedź zajęła mu trzy lata.

Co ciekawe, bogów Dysku nigdy nie interesowały sądy nad duszami zmarłych, więc ludzie szli do Piekła tylko wtedy, gdy w głębi serca wierzyli, że powinni tam trafić. Oczywiście nie wierzyli, jeśli nie wiedzieli o jego istnieniu. To tłumaczy, dlaczego tak ważne jest, by strzelać bez ostrzeżenia do wszelkich misjonarzy.

Och, my zawsze jesteśmy bezpieczne. Pamiętaj o tym. To my przytrafiamy się innym.

Tragiczni bohaterowie zawsze cierpią, kiedy bogowie się nimi zainteresują. Ale naprawdę ciężki los mają ci, na których bogowie w ogóle nie zwracają uwagi.

Trze­ba uważać, kiedy wy­powiada się życze­nie. Nig­dy nie wiado­mo, kto może słuchać.