@FlaszGordon: Stałego partnera mam stosunkowo od niedawna. Wcześniej byłam w kilku związkach, ale przez moje wybryki zawsze się to rozpieprzało dość szybko.
Swiadomość tego że jestem chora nie przyszła nagle, dojrzewało to we mnie mniej więcej od 26 r.ż. W końcu za namową mojej dobrej duszyczki poszłam do psychologa a ten już skierował mnie do prawdziwego terapeuty.
@Nicescroll: Nie sądzę żebyś naprawdę tego chciał w tamtym czasie, chociaż często słyszałam takie komentarze. Nie byłam wtedy zbyt miłą osobą. Wszystko było podporządkowane tylko jednemu, dlatego żadna ze mnie była koleżanka czy partnerka do rozmowy.
@tomek7322: 1. Na początku tak, później stopniowo to znikało. Coś jakby palacz po kilku godzinach mógł sobie zapalić - przyjemność średnia, ale czuje ulgę. 2. Zdarzało się. Miałam naprawdę debilne pomysły, więc nie każdy się na to pisał.
@kolorofon: Wiata na wózki pod supermarketem w czasie godzin otwarcia, wszelkiego rodzaju przymierzalnie, toalety, samochody itd. Kończyło się to kilkakrotnie dość nieprzyjemnie(policja, ochrona). 2.Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Nie byłam może tłuczona bez powodu, ale p-----c się zdarzała. Jako najlepsza metoda wychowawcza. Patrząc z perspektywy czasu, było tego za dużo.
@quattrofan: Na początku terapii - każdego dnia. Kiedy zaczęłam się leczyć, zdałam sobie sprawę z tego co robiłam wpadłam w depresję, nie wychodziłam z domu, z pracy odeszłam. Bardzo dużo nad tym pracuję, jest lepiej, ale wstyd będzie zawsze. Btw to AMA też było pośrednim pomysłem mojego terapeuty który uznał że rozmowa o tym dobrze mi zrobi, pozwoli się z tym jaka jestem oswoić. A ze zrozumiałych względów niewiele jest
@GordonL: Dużo tego było. Ogólnie s--s i ujawnienie tego jaka jestem przed ludźmi których znałam, w jakiś sposób byli z mojego otoczenia. Kilkakrotnie zostałam potraktowana jako p---------a i to spowodowało że największą odraze do siebie poczułam. Tak to już było, za darmo nie miałam problemu, ale kiedy pojawiały się pieniądze to już raziło.
@Saper86: Póki co - tak. Jestem z tego bardzo dumna. A co do drugiego pytania to trzeba zdać sobie sprawę że o Twoje potrzeby zdecydowanie lepiej zadba osoba która Cie zna, której na Tobie zależy i chce żeby Tobie też było dobrze a nie nawet cała armia nieznajomych którzy po początkowym szoku chcą tylko zrobić co mają do zrobienia i uciec.
@Kszyh: Taką na skraju? Nie musisz. Wystarczy że jesteś przynajmniej częsciowo pełnosprawny i jeśli będzie w Twoim otoczeniu to sam to stwierdzisz. Przesadzam trochę, ale nie tak bardzo. Jeśli kobieta jest nimfomanką i przykładowo jesteś z nią na chociaż minimalnej osobności to raczej ona sprowokuje kontakt. Nie będzie przebierać.
@alkoholik000: I tu jest właśnie ten problem. Od seksu nie możemy się powstrzymywać bo to się finalnie skończy źle. Ale musimy nasze żądze inaczej kierunkować i hamować do pewnego stopnia.
@Ponczo88: Zależy na jakim etapie. Pod koniec brak orgazmu doprowadzał mnie do furii a jednocześnie nie było na niego szans w przypadku tak marnego seksu z byle kim.
@Saper86: To trochę skomplikowane. Z jednej strony moje potrzeby bardzo się wahają i czasami hamować się po prostu muszę bo gdyby nie to całkowicie dezorganizowałoby to i życie i terapię, ale z drugiej strony mam kategorycznie zabronione tłumienie jakichkolwiek odczuć i emocji. Podstawą jest dobra rozmowa, ale w razie potrzeby zawsze mogę prosić o wsparcie farmakologiczne.
@lewoprawo: Mój obecny partner o tym wie, ale bez szczegółów. 2. To akurat mało miłe, ale rodzina jeśli coś wie to tylko tyle że córka/wnuczka, bratanica/siostrzenica jest puszczalska. O tym że jest chora nie mają pojęcia. 3. Zaczełam rozumieć że coś trzeba zmienić jak miałam jakieś 25 lat, ale zanim zdecydowałam się na terapię to trochę mineło. 4. Zdecydowanie się wstydzę.
@EliG: Zdecydowanie to ostatnie. @Ponczo88: Najpierw leczenie. Musiał poczekać kilka miesięcy. Chociaż w zasadzie to poczekać musiałam ja. Zdecydowanie technika. Tych naprawdę dużych jest naprawdę niewiele.
Miałaś w tym czasie jakieś wątpliwości, przebłyski, ze może
@ZaplutyKarzelReakcji: Dobrze to opisałeś. Całość moich zachowań było ukierunkowane na to żeby zainteresować moją fizycznością. Na dalszym etapie już nawet nie chciałam tego zainteresowania, sama je okazywałam.
@Neaopoliti: Nie jestem najlepszym doradcą w tych tematach. Moje życie to przykład na to że g---o o seksie wiem. Co do moich preferencji to uwierzcie że te teksty o technice rekompensującej rozmiar naprawdę mają sens :)
@Bielecki: Szczerze chciałabym powiedzieć że powinien odmówić,że może wtedy kobieta po iluś takich odmowach zda sobie sprawę że coś z nią jest nie tak. Ale tak naprawdę z doświadczenia wiem że tak to nie działa. Taka kobieta dostanie szału a za 15 minut odbije sobie to z dwoma innymi którzy oporów nie mają. Mój terapeuta by mnie zabił za to zdanie.
@EliG: Na przykład proponowałam s--s gospodarzowi domu podczas wspólnego grilla z jego żoną. Policjantowi w zamian za nie wypisanie mandatu który swoją drogą sama sprowokowałam. Duzo tego było.
jeszcze zapytać o jedna rzecz. Czy obiektywnie uważasz się za tak atrakcyjna kobietę, ze nie musiałaś się martwić o potencjalnego partnera czy to raczej mężczyźni są łatwi do uwiedzenia?
@slozubn: właściwie to nie wiem kiedy zwykłe życie e-------e przeszło w nomen omen puszczanie się, a to z kolei w chorobę. Od mojego pierwszego partnera do trzeciego minęły 3 lata, z kolei od trzeciego dodwudziestego następne maksymalnie 3 lata.
tak utkwiło tobie w pamięci że wracasz myślami do tego człowieka, zastawiasz się co u niego i co by było gdyby to wszystko się nie rozpadło.
@pan_mruk: Tak, mam. Na studiach poznałam nieco starszego faceta który wydaje mi się że mógł być kimś wyjątkowym, ale skończyło się w bardzo niezdrowy sposób.
@ryba_twojej_mieczty: Raczej niezbyt często, ale zdarza się. Refleksje niezbyt miłe, chociaż też nie ma wielkiego zaskoczenia. Często odmawiali raczej z lęku a nie z zasad.
@Hydroakustyk: W facetach? Raczej rzucę frazesem - muszą mieć to coś. Lubię kiedy mają jakąś pasję, zainteresowania. Wygląd też się oczywiście liczy. W kobietach cenię naturalność. Mam swój typ który ciężko mi opisać, ale kiedy taką kobietę widzę to z miejsca wiem że to ona.
@Jare_K: 1. Obecnie to co kilka tygodni, kiedy praktycznie non stop. 2. Bardzo przeszkadzało. Zawaliłam awans przez to, miałabym teraz naprawdę dużo lepsze życie. 3. Jasne że tak, ale szło tak jak można przewidzieć.
@halif: 1. Padła już odpowiedź wcześniej. 2. Mam wsparcie partnera, jednak nie wie dokładnie wszystkiego. 3. Zrozumienie jest takie jak zauważyłes, dość marne. Niewiele osób zdaje sobie sprawę jak ciężkie jest wyjście z tego, chociaż oczywiście mają prawo twierdzić że sama się w to wpakowała to i sama powinnam się wygrzebać. I mają w tym trochę racji.
@aardwolf: No wybacz że średnio mnie kręcą faceci którzy po pracy siedzą przed komputerem czy telewizorem i z którymi o niczym ciekawym nie porozmawiasz.
@bylymylypyly: Cięzko ocenić samą siebie. Teraz wydaje mi się że wyglądam lepiej niż wcześniej, przed terapią. Jak wspomniałam dużo ćwiczę, więc ciało mam dość zadbane. Myślę że 7/10 bym sobie dała, chociaż oczywiście może być to mniej.
@fckuall: Pisałam wcześniej. Kiedy pojawiały się pieniądze, kiedy byłam traktowana jak p---------a. Dziwne, prawda? Robiłam to samo, ale za darmo nie wydawało mi sie tak złe.
@klaun-szyderca: Tak, pisałam to wcześniej. Jednak znajomi częściej odmawiali. Zazwyczaj to byli przypadkowi mężczyźni którzy pytanie z reguły nie odmawiali.
@FHA96: 1. Miałam 16 lat. 2. Pierwszy raz był z moim chłopakiem, drugi też, później było gorzej. 3. Prawie 31. 4. Było, ale tak, sama często proponowałam, często umyślnie dawałam się "wyrwać". 5. Tak, chodze
@Federasta: Spokojnie, rozumiem ciekawość. Nie, bo najpierw uważałam że nie robię nic złego a p---------a mnie odrzucała na samą myśl. Myślałam o sobie jako o rozrywkowej dziewczynie. Później, kiedy puściły mi całkiem hamulce zdarzało się że traktowano mnie jak prostytutkę i zawsze bardzo mnie to ruszało, choć nie wiem jak mogłam się dziwić ludziom że mnie tak traktowali... Następnie zdałam sobie sprawę że jestem chora i chciałam z tego wyjść
@Sperrdifferential: Witaj. 1. Początkowo żadnego moralniaka nie było, ale wraz z czasem było coraz gorzej. 2. Dokładnie tak. Kilkukrotnie wpakowałam się w taką sytuację że bałam się o zdrowie i życie. Choroby szczęśliwie mnie omijały, ale p-----c się zdarzała. 3. Raczej nie, myślę że to byłoby dla obojga dość niebezpieczne. 4. Pod tym względem nie byłam zbyt mocno udziwniona. Próbowałam różnych rzeczy, ale najczęściej to był zwykły, mechaniczny s--s. 5.6.
@michal2101: Lubię uprawiać sport, jestem w tym całkiem niezła. Byłam 2x wicemistrzynią a w taekwondo. Chciałabym kiedyś mieć dom, rodzinę, dobrą pracę.. Klasyka, ale mi nadal do niej bardzo daleko.
@Psychopatologia_stosowana: Szczerze? Myślałam że będzie gorzej. Że oprócz wyzwisk będą tylko nieliczne sensowne pytania. Jest dużo lepiej. 2. Jestem świadoma tego że większość ludzi kiedy poznaje moją historię ma mnie za ludzkiego śmiecia. Jest kilka z tym ciężko, ale coraz lepiej. 3. Raczej mu o nim nie powiem, kilka moich wypowiedzi mogłoby mu się nie spodobac. Chociaż może...
@ilduce999: Niestety nie ma prawdopodobnie uniwersalnego sposobu. Grunt to rozmowa i zaufanie. Żeby się upewnił że się leczy i że chce z tego wyjść. Jeśli nie, to sorry, ale nie ma sensu.
@cebekk: 1. Niestety tak i to nie jeden raz. 2. Tak, i kiedy już odmówił to z miejsca stawał się moim celem numer jeden. Zrobiłabym wtedy wszystko żeby go mieć. 3. Tak, chociaż w tej samej firmie, jednak na inny oddział. 4. Nie widzę różnicy, ale terapeuta tak zalecił,więc słucham się. 5. Czasami tak, jednak bardziej kręciły mnie nowe osoby.
@losBamberos88: pochodzę z konserwatywnej rodziny w której ojciec nie stronił od wychowywania pasem. Nie jakaś patologiczna rodzina, ale bywało ciężko. Szybko dojrzewałam fizycznie, miało to przykre konsekwencje. Fantazje i masturbacja z młodu były chyba w normie, choć bardzo obecne.
@neonn: różnie. Bywało że dawałam się umyślnie podrywać. Tak żeby facet myślał że to jego zasługa,ale kiedy miałam naprawdę potrzebę, byłam bardzo bezpośrednia.
@korczu: bardzo łatwy. 9/10 nie odmówi. No, może 8/10. Niestety, ale faceci bardzo rzadko odmawiają. Paradoksalnie często odmawiają młodziki. Pewnie że strachu. Niestety zdarzało się bez.
@micz258: Myślę że bez problemu. Przede wszystkim trzeba sobie uzmysłowić jak wiele to uzależnienie nam zabiera. Stosować zamienniki, często też farmokologie. Podejrzewam że każdy przypadek jest inny.
@Mabchir: w poczuciu wstydu tak. Wielokrotnie czułam się jak szmata. Słusznie zresztą. W większości żadne. Czasem trzeba jakoś umotywować i zapłacić i tyle. Niektóre mają swoje karty członkowskie, ale dla kobiety czy pary bardzo łatwe do zdobycia. Nie wiem ile to lat mi zajmie, ale myślę że jeszcze długo. Wiem że sama tego nie udźwignę.
@grzylen: Wydaje mi się że zdrowy facet nie spieprzy sobie życia żeby tylko zaliczyć. A ja musiałam zmienić pracę, przeprowadzić się, zakończyć wiele znajomości i zepsuć sobie całkowicie opinie. I byłoby pewnie tego jeszcze więcej gdyby nie terapia.
@micz258: hmm, nigdy nie brałam pieniędzy za s--s. Poza tym chyba nie. Kiedyś po bardzo niezbepieczbej sytuacji myślałam że sama się ogarnę, jednak oczywiście nie wyszło.
@dilerus: nie ma co rozwijać za bardzo. W poprzednim oddziale dostałabym spory awans, jednak opinie kialam już taka że musiałam się ewakuować wbinne miejsce na niższe stanowisko.
@Serghio: staram się odpowiadać ile mogę, może faktycznie czasem zbyt zdawkowo. Jeśli masz jakieś pytanie konkretne to zapytaj, postaram się odpowiedzieć ze szczegółami.
@skandal99: 1.tak, zdarzało się. 2. Myślę że kilkanaście. 3. Tak, chodziłam do klubów dla swingers 4. W klubie były orgie po kilkanaście osób, kobiet i mężczyzn. 5. Facet który oferował się że będzie mi opłacał mieszkanie jeśli pozwolę mu założyć kamery i będzie mógł oglądać to kiedy ktoś mnie odwiedza.
@sireplama: dałam się zaprosić na imprezę, po jakimś czasie wylądowałam w łóżku z dwoma facetami. Byli dość ostrzy, ale nie przeszkadzało mi to początkowo. Gorzej się zrobiło kiedy dołączył jeszcze jeden, oprócz klapsów dostałam też po twarzy i to mocno. Podduszali mnie i zdecydowanie przekroczyli granicę. Chciałam wyjść, ale dostałam jeszcze kilka liści w twarz i de facto zgwałcili mnie wtedy. Ocknęłam się rano, dla nich to była tylko ostra
@IronHide: pierwszy raz w wieku 16 lat, problem pojawił się 2-3 lata później. Poważny problem jeszcze trochę później. Początkowo byłam zrażona do seksualności, chyba dlatego że fizycznie szybko dojrzałam.
@xxxxxxxxxxxxxxx: Ciężko o punkty zwrotne, raczej etapy. Rodzina tradycjonalistów i to takich w gorszym znaczeniu tego słowa. Ojciec to był Pan Ojciec. Wymagał, ale porozmawiać z nim było bardzo ciężko. Za to dostać było łatwiej, chociaż nie za darmo. Mama była bardziej wyrozumiała, kochana, ale porozmawiać na nurtujące nastolatkę pytania i tak było trudno. Myślę że to był ich duży błąd, szybko stracili dobry kontakt z dziećmi. Dojrzewałam szybko fizycznie
@wiedzrun: pisałam o tym wcześniej. W skrocie: znalazłam się na imprezie na jakiej nie powinnam, poszłam do łóżka z dwoma facetami. Byli dość brutalni, ale idiotce to nie przeszkadzało. Byłam pijana, dołączył trzeci, dostałam po twarzy nie jeden raz, chciałam się ewakuować, ale mi to uniemożliwili. Można uznać że zostałam kilkakrotnie zgwałcona w różny sposób. Rano uznali że to tylko ostry s--s i byli w zasadzie nawet dla mnie mili,
@Grubby: 1. Chyba niezbyt wiele. Rzucałyby się bardziej w oczy. Z tego co wiem to raczej są starsze niż ja, tak 30+ 2.Mroczne nie, ale było ich kilka zdecydowanie za szybko. Chociaż zdarzyło się kilka sytuacji za które pewne osoby mogłyby mieć procesy karne.
@reatrybucja: Nie, chociaż jak wspomniałam szybko dojrzewałam i kilka sytuacji się zdarzyło które nie powinny mieć miejsca. Później sama je prowokowałam, chociaż psychicznie byłam dziewczynką.
@Serghio: 1. Kilka razy do roku, moze klikanaście. To nie była taka patologiczna p-----c, bardziej karanie za złe zachowanie. Rodzeństwo dostawało tak samo jak i ja, ale rodzice żyli zgodnie. 2.Pełna rodzina, brak rozwodów. O zdradach nic nie wiem. 3.Jak pisałam wcześniej to bardziej był Pan Ojciec niż tata. Był srogi, stanowczy, ale sprawiedliwy. Można na niego liczyć, ale uparty jest bardzo. Stosunki obecnie mamy bardzo chłodne. Obecnie dzwonimy do siebie raz
@reatrybucja: chociażby koledzy braci starsi ode mnie umyślnie prowokowali rozmowy o seksie przy mnie. Później zdarzało się że mnie obmacywali, niby delikatnie, ale jednak. A ja dalej byłam trzynastolatka, choć z biustem.
@A_d_e_k: Miałam na takie pytania dotyczące preferencji nie odpowiadać, ale chyba słusznie zostałam przywołana do porządku przez użytkowników że powinno się odpowiadać na każde... Więc tak, lubię.
@chemiczny_bogdan: Nie wiem. Jak wspomniałam mam czterech braci, więc siłą rzeczy ta pornografia była obecna. Rodzice udawali że tematu nie ma, ale oczywiste że był. Myślę że kontakt z p---o miałam zdecydowanie zbyt szybko.
@Somi: 1. Nie patrzyłam na to w ten sposob, ale z całą pewnością tak było. Byli ludzie w związkach, byli też młodzi chłopcy, zbyt młodzi. 2. Opory pewnie tak, ale czy bym się powstrzymała? Tego nie wiem. 3. Zależy od tego jak dojrzała byłaby ta osoba. Oczywiście że z dzieckiem nie poszłabym do łóżka, ale z drugiej strony był chłopak o którym wiem że miał 16 lat a ja spokojnie dałabym mu
@whaix: 1. Nie, raczej nie. Jeśli już to wizualnie odwrotna - wielkie chłopisko z 15cm będzie wyglądał skromniej niż chudzielec z takim samym. 2. Wszystko zależy od dopasowania. W moim przypadku po pewnym czasie ciężko było mówić o przyjemności, raczej o uldze. 3. Nie mierzę. 4. Tak. 5. Żeby przełamały wstyd i poszukały pomocy bo samej jest bardzo ciężko. 6. W każdy możliwy. Internet, kluby, przypadkowe osoby.
@orkako: 1. Napoczątku trochę, później zupełnie nie pomaga. 2. Spodziewałam się tego. Sporo jest też pytań uderzających w drugą stronę, co mnie cieszy. 3. Nie zwierzałam się znajomym z tego. 4. Jeśli godziły się na s--s z drugą kobietą to raczej były bi a nie hetero. Z kobietami miało to znacznie zdrowszy wymiar. To była po prostu zabawa z koleżankami. 5. Gwałty nie, ale ostry s--s się pojawiał. Przypadekktóry opisałam nie był jedyny, choć
@BoJaProszePaniMamTuPrimasorta: Zauważyłam, i spodziewałam się z tak będzie. Tymczasem wysokie libido bywa błogosławieństwem a uzależnienie to czarny koszmar.
@Serghio: 2. Miałam etap ekshibicjonizmu kiedy miałam naście lat. Niby przypadkowe przesunięcie odzieży czy stroju kąpielowego. Podniecał mnie fakt że podniecam innych.
4. Przykład kolegi brata starszego ode mnie około 7 lat o którym pisałam wcześniej. Dziesiątki razy wchodził kiedy się przebierałam, kilkukrotnie sam rozbierał się przy mnie, kilkukrotnie proponował mi "zabawę". Miałam jakieś 13-14 lat.
@Timoteii: 1) Jasne że tak,szczególnie młodsi. I dobrze Ci się wydaje że strasznie mnie to irytowało.
2) Tak, mialam i mam swoje ulubione pozycje czy preferencje. S--s nie zawsze był szybki i byle jaki, ale wraz z czasem i postepujaca moja degradacją był coraz gorszy.
Swiadomość tego że jestem chora nie przyszła nagle, dojrzewało to we mnie mniej więcej od 26 r.ż. W końcu za namową mojej dobrej duszyczki poszłam do psychologa a ten już skierował mnie do prawdziwego terapeuty.
2. Zdarzało się. Miałam naprawdę debilne pomysły, więc nie każdy się na to pisał.
2.Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Nie byłam może tłuczona bez powodu, ale p-----c się zdarzała. Jako najlepsza metoda wychowawcza. Patrząc z perspektywy czasu, było tego za dużo.
2. To akurat mało miłe, ale rodzina jeśli coś wie to tylko tyle że córka/wnuczka, bratanica/siostrzenica jest puszczalska. O tym że jest chora nie mają pojęcia.
3. Zaczełam rozumieć że coś trzeba zmienić jak miałam jakieś 25 lat, ale zanim zdecydowałam się na terapię to trochę mineło.
4. Zdecydowanie się wstydzę.
Dzięki wielkie za słowa wsparcia.
@Ponczo88: Najpierw leczenie.
Musiał poczekać kilka miesięcy. Chociaż w zasadzie to poczekać musiałam ja.
Zdecydowanie technika. Tych naprawdę dużych jest naprawdę niewiele.
Kilka razy zdałam sobie sprawę w trakcie że wdepnęłam w g*wno. Miałam dużo szczęścia że skończyłam cała i zdrowa.
@ZaplutyKarzelReakcji: Dobrze to opisałeś. Całość moich zachowań było ukierunkowane na to żeby zainteresować moją fizycznością. Na dalszym etapie już nawet nie chciałam tego zainteresowania, sama je okazywałam.
Co do moich preferencji to uwierzcie że te teksty o technice rekompensującej rozmiar naprawdę mają sens :)
"Operowałam" jak to ująłeś na kazdy możliwy sposób. Orgie też. Swingers cluby.
@ZaplutyKarzelReakcji: Gorzej, ja właściwie nie robię makijażu.. :)
Raczej mężczyźni są bardzo prości w obsłudze. Chociaż oczywiście nie zawsze.
@pan_mruk: Tak, mam. Na studiach poznałam nieco starszego faceta który wydaje mi się że mógł być kimś wyjątkowym, ale skończyło się w bardzo niezdrowy sposób.
2. W tej chwili nie, bo wiem że to by się musiało źle skończyć.
3. Chciałabym.
2. Bardzo przeszkadzało. Zawaliłam awans przez to, miałabym teraz naprawdę dużo lepsze życie.
3. Jasne że tak, ale szło tak jak można przewidzieć.
2. Mam wsparcie partnera, jednak nie wie dokładnie wszystkiego.
3. Zrozumienie jest takie jak zauważyłes, dość marne. Niewiele osób zdaje sobie sprawę jak ciężkie jest wyjście z tego, chociaż oczywiście mają prawo twierdzić że sama się w to wpakowała to i sama powinnam się wygrzebać. I mają w tym trochę racji.
Tak
Tak, ale nie jest to wskazane.
2. Pierwszy raz był z moim chłopakiem, drugi też, później było gorzej.
3. Prawie 31.
4. Było, ale tak, sama często proponowałam, często umyślnie dawałam się "wyrwać".
5. Tak, chodze
Obecnie tworzę taki związek, ale wcześniej było to wykluczone.
Reszta pytań już padła.
1. Początkowo żadnego moralniaka nie było, ale wraz z czasem było coraz gorzej.
2. Dokładnie tak. Kilkukrotnie wpakowałam się w taką sytuację że bałam się o zdrowie i życie. Choroby szczęśliwie mnie omijały, ale p-----c się zdarzała.
3. Raczej nie, myślę że to byłoby dla obojga dość niebezpieczne.
4. Pod tym względem nie byłam zbyt mocno udziwniona. Próbowałam różnych rzeczy, ale najczęściej to był zwykły, mechaniczny s--s.
5.6.
Wcale nie musiałam znać.
Bywalo że kryteria były prawie żadne
2. Jestem świadoma tego że większość ludzi kiedy poznaje moją historię ma mnie za ludzkiego śmiecia. Jest kilka z tym ciężko, ale coraz lepiej.
3. Raczej mu o nim nie powiem, kilka moich wypowiedzi mogłoby mu się nie spodobac. Chociaż może...
Dzięki wielkie!
Żeby się upewnił że się leczy i że chce z tego wyjść. Jeśli nie, to sorry, ale nie ma sensu.
2. Tak, i kiedy już odmówił to z miejsca stawał się moim celem numer jeden. Zrobiłabym wtedy wszystko żeby go mieć.
3. Tak, chociaż w tej samej firmie, jednak na inny oddział.
4. Nie widzę różnicy, ale terapeuta tak zalecił,więc słucham się.
5. Czasami tak, jednak bardziej kręciły mnie nowe osoby.
Dzięki!
Niestety zdarzało się bez.
Przede wszystkim trzeba sobie uzmysłowić jak wiele to uzależnienie nam zabiera. Stosować zamienniki, często też farmokologie. Podejrzewam że każdy przypadek jest inny.
W większości żadne. Czasem trzeba jakoś umotywować i zapłacić i tyle. Niektóre mają swoje karty członkowskie, ale dla kobiety czy pary bardzo łatwe do zdobycia.
Nie wiem ile to lat mi zajmie, ale myślę że jeszcze długo. Wiem że sama tego nie udźwignę.
2. Myślę że kilkanaście.
3. Tak, chodziłam do klubów dla swingers
4. W klubie były orgie po kilkanaście osób, kobiet i mężczyzn.
5. Facet który oferował się że będzie mi opłacał mieszkanie jeśli pozwolę mu założyć kamery i będzie mógł oglądać to kiedy ktoś mnie odwiedza.
To co wiedzą to mała część, ale i tak dobrze nie reagowali, ciężko się im dziwić. Nie mam do nich żalu.
W skrocie: znalazłam się na imprezie na jakiej nie powinnam, poszłam do łóżka z dwoma facetami. Byli dość brutalni, ale idiotce to nie przeszkadzało. Byłam pijana, dołączył trzeci, dostałam po twarzy nie jeden raz, chciałam się ewakuować, ale mi to uniemożliwili. Można uznać że zostałam kilkakrotnie zgwałcona w różny sposób. Rano uznali że to tylko ostry s--s i byli w zasadzie nawet dla mnie mili,
Wybaczcie, musiałam:-)
Dwa lata temu pewnie tak
2.Mroczne nie, ale było ich kilka zdecydowanie za szybko. Chociaż zdarzyło się kilka sytuacji za które pewne osoby mogłyby mieć procesy karne.
2.Pełna rodzina, brak rozwodów. O zdradach nic nie wiem.
3.Jak pisałam wcześniej to bardziej był Pan Ojciec niż tata. Był srogi, stanowczy, ale sprawiedliwy. Można na niego liczyć, ale uparty jest bardzo. Stosunki obecnie mamy bardzo chłodne. Obecnie dzwonimy do siebie raz
2. Opory pewnie tak, ale czy bym się powstrzymała? Tego nie wiem.
3. Zależy od tego jak dojrzała byłaby ta osoba. Oczywiście że z dzieckiem nie poszłabym do łóżka, ale z drugiej strony był chłopak o którym wiem że miał 16 lat a ja spokojnie dałabym mu
2. Wszystko zależy od dopasowania. W moim przypadku po pewnym czasie ciężko było mówić o przyjemności, raczej o uldze.
3. Nie mierzę.
4. Tak.
5. Żeby przełamały wstyd i poszukały pomocy bo samej jest bardzo ciężko.
6. W każdy możliwy. Internet, kluby, przypadkowe osoby.
2. Spodziewałam się tego. Sporo jest też pytań uderzających w drugą stronę, co mnie cieszy.
3. Nie zwierzałam się znajomym z tego.
4. Jeśli godziły się na s--s z drugą kobietą to raczej były bi a nie hetero. Z kobietami miało to znacznie zdrowszy wymiar. To była po prostu zabawa z koleżankami.
5. Gwałty nie, ale ostry s--s się pojawiał. Przypadekktóry opisałam nie był jedyny, choć
Od dłuższego czasu dojrzewała we mnie ta decyzja. W końcu zdecydowałam i to najlepsza decyzja w moim życiu
To drugie. Przyjemność z takiego byle jakiego seksu była
2. Byłam ofiarą takiego nieoczywistego gwałtu. Nie zgłosiłam tego.
3. Nie brałam w 99% sytuacji nawet pod uwagę utrzymywania bliższego kontaktu na
4. Przykład kolegi brata starszego ode mnie około 7 lat o którym pisałam wcześniej. Dziesiątki razy wchodził kiedy się przebierałam, kilkukrotnie sam rozbierał się przy mnie, kilkukrotnie proponował mi "zabawę". Miałam jakieś 13-14 lat.
2) Tak, mialam i mam swoje ulubione pozycje czy preferencje. S--s nie zawsze był szybki i byle jaki, ale wraz z czasem i postepujaca moja degradacją był coraz gorszy.