Hologram wewnątrz hologramu ukazuje oblicze czarnych dziur.
"Obliczenia uwzględniające dodatkowy wymiar prowadzą fizyków wprost do błędnie przeprowadzonej przez Stephena Hawkinga legendarnej analizy czarnych dziur." Tekst poświęcony najnowszym badaniom dotyczącym paradoksu informacyjnego czarnych dziur oraz promieniowania Hawkinga.
Fake_R z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 60
Komentarze (60)
najlepsze
"Czarne dziury, zupełnie jak kosmiczne twarde dyski, gromadzą dane w niewielkiej przestrzeni. Jednak od czasu, gdy Stephen Hawking obliczył w 1974 r., że te niezwykle gęste sfery o ogromnej grawitacji wydzielają ciepło i wyparowują, los informacji przez nie zgromadzonych przeraża fizyków.
Problem polega na tym, że prawa mechaniki kwantowej utrzymują, że informacje nigdy nie
Holografiści podążają zazwyczaj jednokierunkową ulicą począwszy od objętości wypełnionej grawitacją do kwantowej równiny z łatwiejszą matematyką. Jednakże w najnowszej pracy Almheiri, Maldacena i ich współpracownicy w IAS Raghu Mahajan i Ying Zhao postanowili spróbować poruszać się w obu kierunkach.
Wzięli czarną dziurę w 2D i oddzielnie rozważyli jej elementy składowe: materię w niej zawartą oraz grawitację wytwarzaną przez tę materię. Tak jak poprzednio, grawitację w 2D postrzegali jako hologram cząstek
Nikt nie powiedział ze to ostateczna i właściwa teoria, wszyscy tylko zakładają używając matematyki by zrozumieć niezrozumiałe, bo matematyka to język wszechświata a nie jakaś wiara.
Jesteś tym gościem od debili z mema?