Wpis z mikrobloga

Jak zdiagnozowano mi zespół Aspergera jak miałem 12 lat to nie wpłynęło na mnie to jakoś szczególnie, po prostu wiedziałem, że różnie się od innych. Chodziłem jakiś czas do psycholożki i na treningi umiejętności społecznych, ale źle to wspominałem i ostatecznie płaczem na rodzicach wymusiłem, żeby tam nie jeździć. Wmawiano mi jeszcze cope typu, że ludzie z Aspergerem są bardzo inteligentni i że zostają wybitnymi specjalistami i naukowcami w różnych dziedzinach tip. Z czasem jak wszedłem w okres dojrzewania, to zacząłem zauważać jak ludzie na mnie reaguję i nie traktują poważnie, coraz bardziej zacząłem być izolowany od nich, pomijany, nigdzie nie zapraszany i ostatecznie zostałe, wyrzutkiem bez znajomych i mój stan psychiczny zaczął się pogarszać i rodzić się zaczęły zaburzenia typu fobii społecznej i natręctw, możliwe że już zaburzenia osobowości.

Później jakoś po skończeniu liceum zacząłem szukać jakiś porad, informacji jak z tym żyć. Próbowałem sobie pomóc szukajc informacji jak radzić sobie z autyzmem, jak znaleźć znajomych, jak dostosować się, jak znaleźć dziewczynę itp Tam też było sporo cope, który nie przemiawiał do mnie.

Dopiero gdy jeszcze bardziej się zagłębiłem w temacie autyzmu, znalazłem brutalne statystyki, badania, opisy jak wygląda życie takich osób jak ja, jak bardzo upośledzeni są społecznie, jak wiele różnych problemów psychicznych i zaburzeń mają, jakie mają problemy w podjęciu zatrudnienia, jak często popełniają samobójstwa itp. To już wiedziałem, że to It's over. Psychika mi się złamała już kompletnie, mimo że już wcześniej byłem załamany po doświedczeniach ze szkoły

#przegryw #autyzm #samobojstwo
  • 65
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

  • 1
@r333m4k444: Od czasu do czasu napiszę sobie taki wpis, żeby wyładować frustrację i negatywne emocje, może też trochę jest to woanie o pomoc. Zapisałem się na terapię za kilka miesięcy, biorę leki od psychiatry i idę na studia w październiku, mam też dosyć wysoką aktywność ficzyczną w ciągu dnia, czytam książki i artykuły na wikipedii, nawiązuję relacje przez internet. Zadowolony?
  • Odpowiedz
@basicname0: Spoko, tylko to są dane z "dziwnego" kraju, na populacji znacząco starszej niż ty, ludzi, którzy wychowywali się w innych warunkach, w innych czasach. Wynika z tego, że mężczyźni z autyzmem (niewiadomo, czy to był "lekki Asperger" czy "psycho Rainman") mieli 20% tyle dzieci, co normalni mężczyźni. Nie wiemy nic o ich związkach: czy mieli partnerki czy brali śluby. Nawet jeśli 30-40% facetów z Aspergerem (a nie z ciężkim
  • Odpowiedz
  • 3
@MajsterOfWihajster: Tu są dane z Ameryki. I tu chodzi tylko o uprawianie seksu, nie mówiąc już o posiadaniu dzieci czy założenie rodziny. Dane podane dla osób z wysokofunkcjonującym autyzmem, czyli zespołem Aspergera. Wiem, że są takie przypadki, ale ja dosłownie przez całe życie nie miałem relacji z płcią przeciwną, nie miałem żadnych znajomych, Wydaje mi się, że jestem dosyć głęboko w spektrum, jeśli chodzi o zespół Aspergera. Myślisz, że mogę od tak znaleźć sobie żonę i założyc rodzinę? Ale ja już się z tym pogodziłem, ja chcę tylko "przeżyć" na tym świecie i nie odczuwać nadmiernego cierpienia. Mieć pracę, która nie będzie wyzwalać we mnie skrajnie negatywnych emocji, potrafić się samemu utrzymać i mieć jakiś cope w stylu zainteresowań. Więcej od życia nie oczekuję. Znam swoje możliwości i takie sobie cele ustaliłem.

>A group of high functioning autistic men and women were evaluated and compared with healthy controls to assess their sexual and relationship desires and capability to achieve those desires.[11]


44.6% of autistic men were found to be virgins among a sample, with the average age being 35.7 years. (Note: This figure is likely understating the number of ASD men who are incel, as there are a disproportionately higher number of homosexual/bisexual men with ASD compared to neurotypicals (NTs). The researchers lumped these men into a single
  • Odpowiedz
Niestety nie ma na to lekarstwa ani dobrych sposobów radzenia sobie z tym


@basicname0: Nie ma lekarstwa na aspergera i życie z nim naprawdę jest uciążliwe (wbrew temu, co niektórzy twierdzą powyżej).
Jedyna rada jaka przychodzi mi do głowy by zwiększyć ilość znajomych/szacunku otoczenia to bycie wygrywem w innych kwestiach tzn. takich które społeczeństwo uważa za ważne. Np. być wybitnym specjalistą, być bardzo przystojnym, bogatym, ogólnie bardzo wyróżniać się w
  • Odpowiedz
@basicname0: a ogólnie masz jakieś oświadczenie? Pytam bo mam znajomego, młody chłopak. Pewności nie mam ale z tego co wszyscy mówili ma Aspergera, pracował krócej itd a pewnego dnia zaczął pracować normalnie bo niby papierów nie dopilnował czy tam komisji i się zastanawiam czy tak to działa. A może sam zrezygnował z przywilejów bo nie chciał odstawać od reszty
  • Odpowiedz
  • 1
@Adolf_hit_her: Mam jedynie diagnozę z zespołem Aspergera od psychiatry. To trzeba mieć chyba orzeczenie o niepełnosprawności, a ja jeszcze nie próbowałem go uzyskać, bo pewnie i tak bym go nie dostał. To właśnie te orzeczenie daje takie przywileje
  • Odpowiedz
@basicname0: Spokojnie, da się żyć. Wystarczy znaleźć sobie zdalną pracę albo po prostu pracę, gdzie nie widujesz się za dużo z innymi ludźmi. Rodzinę też da się założyć, tylko trzeba poszukać partnera skrajnego introwertyka.
  • Odpowiedz
a ogólnie masz jakieś oświadczenie?

To trzeba mieć chyba orzeczenie o niepełnosprawności


@Adolf_hit_her: Tak, to właśnie chodzi o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Mając orzeczenie, ma się dodatkowe 10 dni urlopu oraz przy stopniu umiarkowanym i znacznym siedmiogodzinną normę czasu pracy (zamiast ośmiogodzinnej), nie można pracować w godzinach nadliczpowych i w porze nocnej. Tego dodatkowego urlopu nie da się "zlikwidować", ale te pozostałe 3 rzeczy tak, lekarz medycyny pracy może zezwolić
  • Odpowiedz
@basicname0: Warto spróbować, chociażby po to, żeby mieć te dodatkowe 10 dni urlopu. Jak uda Ci się dostać stopień umiarkowany, to jeszcze będziesz miał prawo do zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 215,84 zł miesięcznie. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Więc nawet jeśli nie pracujesz, to możesz sobie to orzeczenie załatwiać. A ten znajomu, o którym pisze @Adolf_hit_her musiał mieć przynajmniej stopień umiarkowany, jeśli pracował krócej. Jak masz
  • Odpowiedz