Aktywne Wpisy
Koksixk +69
#gry #reddeadredemption2
Czy tylko według mnie rdr2 to jedna z najnudniejszych gier? Po 4h odinstalowałem przy akompaniamencie ziewania
Czy tylko według mnie rdr2 to jedna z najnudniejszych gier? Po 4h odinstalowałem przy akompaniamencie ziewania
L3gion +13
Aktywne Znaleziska
30 października 1939 r. w Highland Park w stanie Illinois urodziła się Grace Slick - wokalistka amerykańskich zespołów: The Great Society, Jefferson Airplane, Jefferson Starship i Starship oraz artystka solowa, autorka tekstów piosenek i kompozytorka, grająca także na instrumentach klawiszowych i flecie prostym. Kojarzona jako muzyczne medium pokolenia hipisów. Jej twórczość uznawana bywa za kluczową w rozwoju psychodelicznego rocka przełomu lat 60. i 70. Obok Janis Joplin w najwyższym stopniu wpłynęła na wprowadzenie kobiecego akcentu do muzyki rockowej.
Początkowo chciała być aktorką, jednak znajomość z debiutującą w tym czasie Janis Joplin popchnęła ją w stronę muzyki. W latach 1965-1966 występowała jako wokalistka niszowego zespołu psychodelicznego The Great Society. Jej kariera potoczyła się szybko. Po występie w klubie Matrix w 1966 r., Grace została przyjęta jako wokalistka grupy Jefferson Airplane, z którą nagrała płytę "Surrealistic Pillow". Album okazał się wielkim sukcesem, a wokalistka błyskawicznie zyskała sławę wykonaniami dwóch piosenek, z którymi występowała jeszcze jako członkini Great Society: "White Rabbit" i "Somebody to Love".
Oprócz rockandrolla i rocka psychodelicznego związana była również z takimi gatunkami muzycznymi jak acid rock i folk rock. Była także jedną z prekursorek i pierwszych twórców rocka stadionowego. Jej oryginalny, niezwykle silny głos (alt) o szerokiej skali oraz pełne egzaltacji, prowokacyjne interpretacje wokalne stały się wyróżnikiem zespołu. Po rozwiązaniu formacji uczestniczyła w jego kontynuacji istniejącej od roku 1974 pod nazwą Jefferson Starship. Wydała także cztery płyty solowe: miejscami w stylu rocka progresywnego "Manhole" i "Dreams" (w których pojawiają się instrumenty typowe dla muzyki poważnej), "Software" oraz "Welcome to the Wrecking Ball" (zwrot w stronę heavy metalu).
W latach 80. jej umiejętności wokalne można było podziwiać w kontynuacji Jefferson Starship – Starship, z którym wylansowała takie hity jak "We Built This City" czy "Nothing's Gonna Stop Us Now".
Styl wokalny Grace Slick stale oscylował między tanecznym rockandrollem a poetycką egzaltacją, umiejętnie łącząc liryzm i melancholię z drapieżnością rocka.
Grace Slick - "Face to the Wind"