Warriors and Worriers to znakomita książka z 2014 roku o tym, czym mężczyźni różnią się od kobiet:
Szczególnie interesująca jest dyskusja na temat tego, jak kluczowe dla zachowania kobiet jest wykluczenie społeczne:
Jak kobieta może rywalizować, minimalizując jednocześnie ryzyko odwetu? Sugeruję, że kobiety stosują kilka prostych strategii. Strategia 1 polega na tym, że kobieta nigdy nie daje znać innym, że z nimi konkuruje. ... Głosi mantrę o równości dla wszystkich i szczerze w nią wierzy. ... Nieświadoma własnego instynktu rywalizacji, usiłuje zdobyć jak najwięcej dla siebie, jednocześnie nalegając, by wszyscy inni dzielili się po równo. Jeśli strategia 1 nie przynosi oczekiwanych rezultatów, kobieta może przejść do strategii 2, która wymaga zastosowania wykluczenia społecznego.
Musi sprzymierzyć się z innymi kobietami, aby wypędzić ich cel z miasta. W ten sposób zachowuje dla siebie więcej zasobów, statusu, sojuszników, niań i wysokiej jakości partnerów. Zaletą wykluczenia społecznego jest to, że pozwala na jawną konkurencję, ale zmniejsza ryzyko odwetu, ponieważ ofiara jest przewyższona liczebnie. Jeśli strategia 2 zawiedzie, ostatecznym wyjściem jest strategia 3, która jest zarezerwowana dla kryzysów. Polega ona na bezpośrednim ataku na konkurenta, fizycznym lub werbalnym. Jeśli kobieta musi zastosować strategię 3, to znaczy, że przegrała. Przestała być miła, jest wredna. ... Zostanie porzucona przez dawnych sojuszników. Co więcej, ryzykuje odwet ze strony swojego celu. ...
Strategia 2 jest stosowana, gdy jedna z kobiet się czymś wyróżnia. Może się wyróżniać, bo ewidentnie stara się prześcignąć wszystkich innych. Może się wyróżniać, bo jest nowa, niezwykle utalentowana albo po prostu ma zasoby lub znajomości, których inni pragną. Może nawet wyróżniać się po prostu dlatego, że jest łatwym celem i nic jej nie wychodzi. Nie ma żadnych sojuszników. Pozbycie się jej kosztowałoby niewiele, pozostawiając więcej dla wszystkich innych. W każdej z tych sytuacji być może warto zastosować bardziej bezpośrednią strategię konkurencji. Jednak każda forma indywidualnej, bezpośredniej konkurencji pozostawia możliwość odwetu i potencjalnych szkód. Jednym ze sposobów na zminimalizowanie tego problemu jest skupienie się kilku dziewcząt lub kobiet na jednym celu. W ten sposób szansa, że któraś z nich ucierpi, jest niewielka. Wykluczenie społeczne właśnie to osiąga. ...
Z wyjątkiem sytuacji, gdy chodzi o nieuchronną śmierć własną lub dziecka, nic nie wywołuje większego strachu w sercu dziewczyny lub kobiety niż myśl, że zostanie wykluczona. W jednym z ostatnich badań wraz z moimi studentami poprosiliśmy kobiety i mężczyzn, by po prostu przeczytali o wykluczeniu społecznym przez przyjaciela. Tętno kobiet wzrosło znacznie bardziej niż tętno mężczyzn. Z kolei tętno kobiet i mężczyzn rosło w równym stopniu, kiedy wyobrażali sobie, że zostaną fizycznie zaatakowani przez przyjaciela. ...
Wykluczenie społeczne jest głównie strategią kobiecą. ... Dziewczynki praktykują ją od wczesnego dzieciństwa. Jest ona stosowana przez kobiety w najróżniejszych kulturach w okresie dzieciństwa, dorastania i dorosłości ... Eksperymentator wprowadził do pokoju dwoje sześciolatków, będących dziewczynkami lub chłopcami ... Tydzień później ta sama dwójka dzieci wróciła do pokoju i ... po dłuższej zabawie do pokoju wprowadzono trzecie dziecko tej samej płci. ... pary dziewczynek częściej niż pary chłopców wykluczały nowego przybysza. ... Dziewczynki potrzebowały ponad trzy razy więcej czasu niż chłopcy, by porozmawiać z nowo przybyłą osobą. ... W 4 z 15 grup dziewczęta nie odezwały się ani jednym słowem do nowo przybyłej osoby. ...
W wywiadach przeprowadzonych w Adelajdzie w Australii dziewczęta z klasy średniej w szkołach katolickich podawały wiele przypadków czasowego i stałego wykluczania byłych przyjaciółek, nowych dziewcząt, dziewcząt słabych, z małą liczbą przyjaciół lub małą wiarą we własne siły, lub dziewcząt "kujonów". ... W jednej z ... szkół zdarzały się dwa lub trzy przypadki w ciągu roku, kiedy wykluczenie było tak poważne, że dziewczynka musiała przenieść się do innej szkoły. Niestety, nie ma nic gorszego niż rozpoczęcie nauki w nowej szkole. Przeniesione dziewczęta często znów były wykluczane. ... Wiele badań pokazuje, że [kobiety] nie lubią się przeprowadzać bardziej niż mężczyźni. ...
Poprosiliśmy grupy pięciu 10-latków ze szkół w Plymouth w Anglii o przygotowanie krótkiej inscenizacji. ... Każda z grup ciężko pracowała. Nie było tam żadnych dorosłych. ... Przedstawienia siedmiu chłopców składały się głównie ze skeczy opartych na popularnym programie telewizyjnym lub na meczach piłki nożnej między dwiema znanymi drużynami. ... Wszyscy chłopcy brali udział w tych przedstawieniach w równym stopniu. Nikt nie został wykluczony. Z kolei sześć z siedmiu przedstawień dla dziewcząt wiązało się z wykluczeniem społecznym jednej z dziewczyn. ... dziewczęta częściej tworzyły koalicję, której członkowie synchronicznie ukierunkowywali swoje zachowanie wobec jednej samotnej dziewczyny. Po drugie, dziewczyny bardziej różniły się pod względem ilości czasu, jaki każda z nich otrzymała na scenie. Dziewczyna, która została wykluczona, dostała o wiele mniej czasu...
Wspomnieliśmy, że jeśli uczestnik gra sam, to dwaj przeciwnicy mogą się zjednoczyć, żeby go wykluczyć. Mimo że nie miało to wpływu na szanse uczestnika na wygraną, kobiety natychmiast przełączały strategie. Zamiast grać w pojedynkę, wybierały sprzymierzenie się z jednym graczem i wykluczenie drugiego. U mężczyzn nie było to widoczne. ...
Kiedy poprosiliśmy młodych dorosłych o opisanie wszelkich sytuacji w ciągu ostatniego roku, kiedy zostali wykluczeni społecznie przez przyjaciół tej samej płci, kobiety wymieniły więcej sytuacji niż mężczyźni.
Wszystko to sugeruje mi, że "cancel culture" może być traktowana jako bezpośrednie rozszerzenie powszechnej, względnie kobiecej strategii, rozwiniętej częściowo przez #metoo.
To znaczy, że wiele organizacji jest teraz skłonnych do zerwania stosunków z każdym, kogo wystarczająco wielu innych uzna za nielubianego. Często wymagany jest jakiś rodzaj oskarżenia, ale szczegóły i konkretne dowody są rzadziej wymagane. Wydaje mi się, że ta zmiana jest częścią ogólnej feminizacji kultury, choć musi mieć też inne przyczyny.
Warriors and Worriers to znakomita książka z 2014 roku o tym, czym mężczyźni różnią się od kobiet:
Szczególnie interesująca jest dyskusja na temat tego, jak kluczowe dla zachowania kobiet jest wykluczenie społeczne:
Wszystko to sugeruje mi, że "cancel culture" może być traktowana jako bezpośrednie rozszerzenie powszechnej, względnie kobiecej strategii, rozwiniętej częściowo przez #metoo.
To znaczy, że wiele organizacji jest teraz skłonnych do zerwania stosunków z każdym, kogo wystarczająco wielu innych uzna za nielubianego. Często wymagany jest jakiś rodzaj oskarżenia, ale szczegóły i konkretne dowody są rzadziej wymagane. Wydaje mi się, że ta zmiana jest częścią ogólnej feminizacji kultury, choć musi mieć też inne przyczyny.
#swiat #internet #gruparatowaniapoziomu