Aktywne Wpisy
jatylkozapytac +118
Jak jeździliście nad morze (za granicę tez) jako dzieci to wasi rodzice robili "przywitanie z morzem"? Moi rodzice zostawiali bagaże w miejscu noclegu, nic nie rozpakowywali ani nie odpoczywali, tylko szybkie siku po męczącej trasie i choćby lało i grzmiało trzeba było iść zobaczyć morze. Od razu po przyjeździe. Teraz nie wiem czy to nasz rytuał - wymysl Mamy, że Stary po tygodniu roboty, umordowany trasą 600km z dwoma gowniakami na pokładzie
N331 +37
Od rana nie wierzę w to co się dzieję. Wrócili do grania najgorszego fudbolu jaki może być, czyli totalnej obrony od pierwszego gwizdka. Ta gra męczyła Niemców i mnie oglądając to co się odwala. Wygrać w takim stylu to wstyd i chańba. Ale media pokazują że liczy się tylko wynik, zachwycając się nad wygraną. A dla mnie nasi kopacze przegrali. A takie mecze bardzo źle się ogląda. Paulo Sousa to jednak był
Aktywne Znaleziska
Widywaliśmy się czasem co drugi weekend, czasem co drugi dzień. Chodziliśmy po okolicy, bunkrach, starych fabrykach i PGR, piliśmy wódkę z gwinta w lesie, popijaliśmy piwem.
Rozmawialiśmy dużo, a to o pracy, a to o historii, to o polityce, kto co z kim są ile itp.
Po jakimś czasie od rozstania z ex gdy na jakimś melanżu popił za dużo próbował mnie przytulać i wyznawał mi miłość, a na trzeźwo wszystkiego się wypierał. Raz nawet powiedział, że "nawet gdyby chciał, nie mógłby ze mną być, bo jego tryb życia zniszczyłby we mnie moje zalety, stoczyłabym się przez niego".
Jak poszłam na studia, kontakt się trochę ograniczył, bo poznałam tam innego znajomego. Z tym drugim nie było tyle melanżowania, więcej było zwiedzania miasta i zwykłego spędzania czasu. Ten pierwszy zaczął po wypiciu narzekać, że ja go na pewno oleję dla tego drugiego. Wkurzające to było.
Mieliśmy się spotkać pewnego dnia ale dzień wcześniej i przez cały następny tydzień nie było z nim kontaktu. Nienawidzę takich sytuacji, znikania bez słowa więc go 0pi3rd0liłam porządnie. Po tygodniu odezwał się, że przeprasza ale zgubił telefon. Aha.
Byłam wkurzona jeszcze przez parę następnych dni i myślałam że się spotykamy jak zawsze ale ostatecznie znów kontakt się urwał. Olałam to z myślą, że pewnie znowu coś z telefonem, znajdzie to napisze.
W międzyczasie poznałam obecnego niebieskiego, zaczęliśmy być razem. A tamten czasem odpisywał, czasem nie, jednak po sposobie odpisywania nie dało się wyczuć negatywnej energii. Po dwóch miesiącach związku z obecnym niebieskim znów chciałam ponowić kontakt ze znajomym, ale wtedy przeżyłam szok - zablokował mnie na Facebooku. Napisałam do jego kumpla, czy wie dlaczego to zrobił. Odpisał tylko, że wie, ale nie może mi powiedzieć.
To było prawie dwa lata temu. Czasem wracam myślami do tamtych dni, brakuje mi takiego spędzania czasu. Spotkań, rozmów. Z czasem coraz mniej zaczynam tęsknić, ale coraz więcej wspomnień z różnych wypadów z nim samoistnie pojawia mi się przed oczami. Mimo posiadania niebieskiego czuję się trochę samotna, no z niebieskim nie robimy spontanicznych wypadów do lasu na browara.
Jako że nie umiem w ludzi, to nie wiem o co poszło i co się stało. Czyżby mój ochrzan za nieodzywanie się przez tydzień mimo bycia umówionym na melanż był zbyt ostry? Ale z drugiej strony jeśli ktoś źle się zachowa to mam udawać że mnie to nie obeszło?
Musiałam to z siebie wyrzucić ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#logikaniebieskichpaskow #logikarozowychpaskow #zalesie #samotnosc
Tak boli mnie że nie mam teraz znajomego ponieważ nie mam koleżanek (z resztą patrz komentarz wyżej) natomiast jeśli według ciebie spotykanie się z kolegą na piwo i pogaduchy będąc w związku to zdrada to jedno wielkie IKS DE.
Przecież mój niebieski miał koleżankę i nie miałam z nią problemu (－‸ლ)
Trochę to smutne że nie da się nad tym zapanować i traci na tym fajna znajomość
Z twojego postu wynika jakby że przyjaźnie są bardziej intensywne i bezinteresowne niż związki xd