Wpis z mikrobloga

Głos harfy nadaje jej czcigodny ton donośny jak kościelny dzwon.
Do serca modlitwy śle kapłanki głos gdy rosa opada na wrzos.
Każdego poranka gdy słońce znów lśni, to magia uderza do drzwi.
Jej moc wszechobecna wciąż otacza nas gdy słońce przyświeca nam blask.
Po zmroku do duchów zwracamy się, co mogą powiedzieć któż wie.
Czy prawdę poznamy przyszłości swej ślad czy tylko odpowie nam wiatr.
Przez mgły widzę wyspę jak z dziecinnych snów jakże chciałbym zobaczyć ją znów.
Te wieże strzeliste wśród chmur nikną gdzieś skąd boska dochodzi mnie pieśń
#kronikimyrtany #gothic
  • 2