[Daymare]

1172 + 1 = 1173

Tytuł: Żmija
Autor: Aleksy Tołstoj
Gatunek: klasyka
Ocena: ★★★★☆☆☆☆☆☆
Tłumacz: Tadeusz Żeromski, Jerzy Brzęczkowski
Wydawnictwo: Książka i Wiedza
Liczba stron: 85
„Żmiję” poprzedza jeszcze jedno opowiadanie pt. „Marta Rabe”. Jednak raczej nie ona jest główną bohaterką, a car Piotr I, który przybył ze swoimi kompanami na budowę Petersburga. Panowie przez kilkanaście stron piją, przeklinają, biją się a potem całują. Wzbudza to uśmiech, ale jest to raczej uśmiech politowania. Dla tytułowej panny Tołstoj też musiał znaleźć jakąś rolę. Car Rosji i zdrowa krasawica. Spojlery są zbędne.

Tytułowa Żmija to młoda, osamotniona dziewczyna. Trapiące ją tragedie, udział w wojnie domowej w Rosji, utracona niespełniona miłość i rozmaite przeciwności losu sprawiają że staje się wycofana, zgorzkniała i dorabia się takiego właśnie przydomku. Opowiadanie jest krótkie i szybko się czyta, co jest największą jego zaletą. Trudno powiedzieć czy bohaterka ma wzbudzać sympatię i współczucie, czy raczej wprost przeciwnie. Nie wiedział tego chyba również sam autor, który ostatecznie nie zdradza co stało się ze Żmiją i zachęca czytelnika by sam wydał na nią wyrok. A tu łaskawy bym nie był, podobnie jak nie jestem dla samego Tołstoja. Ta pozycja niestety do mnie nie przemawia.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #czytajzwykopem #literaturarosyjska #klasykabookmeter