Aktywne Wpisy
mrsopelek +702
Kwitł rzepaczek i jechał pociąg, a ja miałem aparat.
#fotografia #sopelek #pociagi #pociagiboners #kolej #pkp
#fotografia #sopelek #pociagi #pociagiboners #kolej #pkp
tomo1111 +41
Jak to się stało że dorosłem do konfederacji:
1. Jak już się wyjdzie spod opieki mamusi, okazuje się że życie nie jest takie kolorowe. Trzeba dużo zarabiać żeby w ogóle w tym kraju żyć.
2. Służba zdrowia niby państwowa, a jednak muszę wydawać kupę kasy na specjalistów bo najbliższe terminy na nfz są za 2 lata. Prywatnie mam w ciągu 3 dni. Za co płacę te podatki? Gdyby nie to że chodzę
1. Jak już się wyjdzie spod opieki mamusi, okazuje się że życie nie jest takie kolorowe. Trzeba dużo zarabiać żeby w ogóle w tym kraju żyć.
2. Służba zdrowia niby państwowa, a jednak muszę wydawać kupę kasy na specjalistów bo najbliższe terminy na nfz są za 2 lata. Prywatnie mam w ciągu 3 dni. Za co płacę te podatki? Gdyby nie to że chodzę
Aktywne Znaleziska
Tytuł: Klub Dumas
Autor: Arturo Pérez-Reverte
Gatunek: literatura piękna
ISBN: 9788377585108
Wydawnictwo: Muza
Ocena: ★★★★★★★★☆☆
Zwykle nie lubię, kiedy ktoś robi ze mnie głupka. No, chyba, że robi to tak jak pan Pérez-Reverte w Klubie Dumas.
To jest książka o książkach. O ich treści – inspirowana jest twórczością klasyków. O ich wydaniach – o starodrukach i ich kolekcjonerach. O pożądaniu i fascynacji. O ludziach, którzy te książki zbierają, o ich motywacjach. Jest trochę schematyczna, ale, jak okazuje się na końcu to dobrze, bo żeby jej treść wybrzmiała tak jak powinna, to ona właśnie taka schematyczna powinna być. Bo mówi też o schematach. Jest też w tej książce intryga, jest zagadka, jest kilka trupów. I jest diabeł. Ten, jak to ma w zwyczaju, tkwi w szczegółach. Tutaj zupełnie dosłownie.
To, co mi się w niej najbardziej podobało, to spojrzenie autora na literaturę, które zawarł w niej w sposób oczywisty, ale doprowadził do niego w sposób zaskakujący. Ostatnia rozmowa Lukasa Corso z Borisem Balkanem to jedna z rzeczy, które na długo zapamiętam. Niby mowa tam o oczywistościach, ale takich, które się dostrzega dopiero wtedy, kiedy są wyartykułowane. Zwykle przez kogoś innego. Podobało mi się też kilka innych fragmentów. Tych dowcipnych i tych refleksyjnych. Z tych ostatnich najbardziej chyba
Na postawie Klubu Dumas powstał film Romana Polańskiego Dziewiąte Wrota. Jeden z niewielu jakie widziałem i w dodatku pamiętam. Teraz, po lekturze, myślę, że w scenariuszu ta historia została wykastrowana, usunięto najlepszą (według mnie) jej część. To, że widziałem wcześniej film przeszkadzało mi o tyle, że ograniczało moją wyobraźnię – co do postaci, co do miejsc. No i wiedziałem mniej więcej co się stanie, przynajmniej do pewnego momentu, bo później historia filmowa trochę się z książkową rozjeżdża, głównie za sprawą wspomnianej już „kastracji”. Spodziewałem się czegoś innego, ale to nie był efekt moich przewidywań, a filmowych wspomnień. Jak to ujął autor:
Przygotowałem się do tej książki czytając wcześniej Trzech muszkieterów i chyba dobrze zrobiłem, bo inaczej wiele rzeczy mogłoby dla mnie być nie do końca jasne. A na pewno straciłbym trochę zabawy związanej z przewidywaniem biegu wypadków i typowaniem postaci, które mają odegrać jakąś rolę.
Taką drogę poleciła mi koleżanka @rassvet. Dziękuję,
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter
Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★☆☆☆ (7.0 / 10) (2 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2021-12-01 12:00 tag z historią podsumowań »
Kategoria książki: kryminał, sensacja i thriller
Liczba stron książki: 512
Ostatnie recenzje tej książki:
1\. 2021-04-11 - Użytkownik kulfon_wulkanizator ocenił na: ★★★★★★☆☆☆☆ (6.0 / 10) - Wpis »
... zobacz resztę fragmentów recenzji (1) na: upolujksiazke.pl
Podobne książki:
Jeszcze dodam, że miałam to szczęście, że przeczytałam książkę przed premiera filmu. Oczywiście film mnie rozczarował.
A oprócz tego, że dałem się oszukać, mogę też się pochwalić, że przyłapałem autora na pomyłce.
Dlatego uważam, że Arturo Pérez-Reverte - George_Stark 1:1. ;)
Tyle, że warto mieć jakieś ogólne rozeznanie. Wiedzieć, że był taki ktoś jak Cervantes, jak Stendhal czy Hugo. I że Moby Dick to książka o wielorybach. ;)