Aktywne Wpisy
mickpl +387
poorepsilon +1
Nie zarzucam wam, że wasze problemy psychiczne, a w szczególności depresja nie mają miejsca. Chciałabym tylko zwrócić uwagę, że moim zdaniem, funkcjonują na wykopie ludzie, dla których najlepszym lekarstwem będzie próba unikania negatywnych myśli i skupiania się na czymś innym. Pisząc wpisy typu; przez większość czasu czuję się źle, nakręcacie spirale negatywnych myśli.
Życie jest piękne, ale akurat nie twoje. Nie oznacza to, jednak że trzeba kisić się w tym sosie, tym
Życie jest piękne, ale akurat nie twoje. Nie oznacza to, jednak że trzeba kisić się w tym sosie, tym
Tytuł: Na Zachodzie bez zmian
Autor: Erich Maria Remarque
Gatunek: literatura piękna
Ocena: ★★★★★★★★★☆
O czym myślisz w odpowiedzi na hasło "wojna"? Wielkie bitwy, kampanie, taktyki? Linie przesuwające się po mapach, jak fronty atmosferyczne w prognozie pogody? Albo liczba ofiar. Te numerki i gwiazdka obok nich, która w legendzie tabeli jest opisana: "w tys."? A może sprzęt? Kto, ile i czego? Jaki kaliber, jaki zasięg, ile pocisków na minutę?
Pan Remarque, weteran I wojny światowej, też opisał wojnę. Ale inaczej, z perspektywy zwykłego żołnierza. Żołnierza młodego, bo wcielonego do armii trzy lata przed poborem jego rocznika, po dobrowlnym zgłoszeniu się, a za namową nauczyciela. Że "obowiązek wobec ojczyzny". Razem z nim zgłosiło się kilku jego kolegów. Jeden z nich w dniu, kiedy powienien zostać wezwany, gdyby sam wcześniej się nie zgłosił, już nie żył.
Autor oprócz obrazów z różnych miejsc, takich jak front, rezerwa za frontem czy lazaret - opisanych bardzo realistycznie, tak, że aż niepokojąco - ukazuje też różne postawy ludzi wobec wojny czy armii. Tych zwykłych, młodych chłopaków, którzy nie wiedzieli na co się piszą. Rzuconych tam, gdzie być nie powinni, a dopiero tam zrozumieli jak bezsensowne jest to, do czego zostali zmuszeni. I jak patrzyli na śmierć przeciwników, takich samych młodych ludzi jak oni. Ale też na śmierć swoich kolegów. Jak się jej uczyli, godzili się z nią i z tym, że następnym, którego ta śmierć spotka mogę być ja. Tych, którzy ich szkolili za pomocą nieludzkich (ciekawe, czy "wojskowe" w tym kontekście może znaczyć to samo) metodami, jak kapral Himmelstoss, który kiedy sam miał pójść pod ogień okazał się innym człowiekiem. Tych, którzy zajmowali eksponowane stanowiska i o wojnie wiedzieli więcej niż żołnierze, bo mieli ogląd całej sytuacji, a nie tylko swojego odcinka. Matki, która bała się o syna-żołnierza i ojca, dla którego syn-żołnierz był powodem do dumy.
Wcale nie podobała mi się ta książka, jeśli "podobanie się" rozpatrywać w kategoriach sprawiania przyjemności. Jednak wciągnęła mnie i uważam, że jest ważna i potrzebna. Czasami w tych wpisach wymieniam sceny, które szczególnie utkwiły mi w pamięci. Tym razem myślę, że nie ma to sensu, bo musiałbym chyba napisać plan z listą wydarzeń, jakie autor zawarł w Na Zachodzie bez zmian.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
#bookmeter
źródło: comment_16277553117wwjKvH96DcBZCRMSmRDI3.jpg
PobierzCzytałem jeszcze drogą powrotną, to de facto druga część. Polecam bo pokazuje nastroje w Niemczech po wojnie.