[psycha]

"W chwili śmierci człowiek, który skutecznie negował wolę życia, zbiera plon: pełne i całkowite zanegowanie typu. Rozbija swą formę i żadna moc we wszechświecie nie może jej na nowo stworzyć: ta swoista forma, z którą wiąże się męka i udręka istnienia, zostaje na zawsze wymazana z księgi życia. Więcej nie może on osiągnąć, więcej nie może się też domagać. Powstrzymywał się od cielesnych rozkoszy, dzięki czemu wyzwolił się od reinkarnacji, przed którą wzdraga się jego wola, tak jak ignorant wzdraga się przed śmiercią. Jego typ osiągnął wybawienie: jest to jego słodką nagrodą."

"[...] mędrzec wybiera tylko dreszcz unicestwienia, rozważając absolutną nicość, i rezygnuje z rozkoszy; albowiem po nocy przychodzi dzień, po burzy słodki spokój serca, po zachmurzonym niebie czysty nieboskłon, którego blask rzadko, coraz rzadziej przesłania niewielka chmurka (niepokój powodowany przed popęd płciowy), a wreszcie przychodzi absolutna śmierć; wybawienie od życia, wyzwolenie od siebie!"

"A kto jest pesymistą? Kto musi nim być? Człowiek, który dojrzał do śmierci. Pesymista nie może miłować życia, tak jak optymista nie może się od niego odwrócić. Jeśli nie dostrzega, że sam żyłby dalej w swych dzieciach – dzięki tej okoliczności rozmnażanie traci swój okrutny charakter – to z przerażeniem powstrzyma się, jak Humboldt, przed skazaniem obcej istoty na męki, którym musiałaby ona może przez osiemdziesiąt lat okupywać kilka minut jego rozkoszy, i słusznie uzna płodzenie dzieci za zbrodnię."

Philipp Mainländer, Die Philosophie der Erlösung

Wokół Nihilizmu, pod red. G. Sowinskiego, Wydawnictwo A, Kraków, 2002

________________________________________

Mój tag #psychacontent na którym postuję fragmenty z literatury, historii i filozofii dotyczące depresji, śmierci, kobiet, samobójstwa, samotności i pesymizmu.

#przegryw #filozofia #antynatalizm #samobojstwo