Aktywne Wpisy
Klimbert +85
Ciekawe statystyki. Co takiego się wydarzyło pomiędzy rokiem 2000, a 2024 że tak duża liczba kobiet w wieku 45+ bierze antydepresanty? A no np. bezdzietność skoczyła nam z 5% na 40%.
Nasz umysł zachowuje się inaczej jeżeli uważamy, że dziecka nie chcemy ale wciąż mamy szansę go mieć (czyli kobieta jest w wieku poniżej 40 lat). Natomiast inaczej zachowamy się jeżeli wiemy, że szansę już straciliśmy na zawsze (czyli kobieta jest w
Nasz umysł zachowuje się inaczej jeżeli uważamy, że dziecka nie chcemy ale wciąż mamy szansę go mieć (czyli kobieta jest w wieku poniżej 40 lat). Natomiast inaczej zachowamy się jeżeli wiemy, że szansę już straciliśmy na zawsze (czyli kobieta jest w
źródło: dep
Pobierz
WielkiNos +486
Imigrant, który przypłynął do Anglii na pontonie wszedł do budynku, w którym odbywały się zajęcia w Southport i podźgał nożem 7 dzieci w wieku 6-11 lat. Ranna została też prowadząca zajęcia. 2 dzieci zmarło, reszta ofiar jest w stanie krytycznym.
A oto wpisy kolegi imigranta, który jest dumny z tego, co się stało. Wbrew temu, co twierdzą lewacy że to tacy sami ludzie jak my wygląda na to, że nie i islamiści
A oto wpisy kolegi imigranta, który jest dumny z tego, co się stało. Wbrew temu, co twierdzą lewacy że to tacy sami ludzie jak my wygląda na to, że nie i islamiści
źródło: temp_file1671691434598991486
Pobierz
Aktywne Znaleziska
Odcinek II: Wybory prezydenckie w USA w 1824 roku – John Quincy Adams vs Andrew Jackson
W 1824 roku rzeczywistość polityczna Stanów Zjednoczonych była już zupełnie inna niż 24 lata wcześniej – niegdyś wszechwładna Partia Federalistyczna przestała istnieć, prym zaś wiodła Partia Demokratyczno-Republikańska.
Do wyścigu o fotel prezydencki stanęło czterech reprezentantów wspomnianej wyżej partii:
– John Quincy Adams – Sekretarz Stanu USA i syn drugiego prezydenta USA, Johna Adamsa;
– Henry Clay – Spiker Izby Reprezentantów (ang. House Speaker – najwyżej postawiony członek Kongresu) z Kentucky;
– Andrew Jackson – senator z Tennessee, były komisarz wojskowy Florydy i bohater wojenny;
– William H. Crawford – Sekretarz Skarbu USA, były Sekretarz Wojny.
Zarówno w głosowaniu powszechnym, jak i elektorskim, zwyciężył Jackson – zgarnął 41,36% głosów wyborców, co dało mu 99 głosów elektorskich (wyniki pozostałych kandydatów: Adams – 30,92%/84; Crawford – 11,21%/41; Clay – 12,99%/37).
Zgodnie z Konstytucją Stanów Zjednoczonych, by zostać prezydentem należy zdobyć bezwzględną większość głosów elektorskich (>50%), a ponieważ w tamtym czasie większość tę dawało 131 głosów – kwestia wyboru prezydenta po raz drugi w historii USA miała zostać rozstrzygnięta przez Izbę Reprezentantów.
Wspomniana w poprzednim odcinku 12. poprawka do Konstytucji USA stanowi, że w takiej sytuacji Izba musi wybrać prezydenta spośród trzech kandydatów z najwyższą liczbą głosów elektorskich, w związku z czym z wyścigu już na jego starcie odpadł Henry Clay, który jednak jako Spiker Izby miał w niej zdecydowanie największe wpływy.
Posiedzenie Izby Reprezentantów zaplanowano na 5 lutego 1825 roku. Każdy z 24 stanów miał jeden głos, w związku z czym do uzyskania prezydentury niezbędne było uzyskanie przez jednego z kandydatów bezwzględnej większości 13 głosów.
Spiker Izby Henry Clay, któremu zdecydowanie bliżej było do Adamsa niż Jacksona (Crawford – ze względu na zły stan zdrowia – w zasadzie przestał się liczyć w walce o prezydenturę), zdołał przekonać reprezentantów stanów Maryland, Illinois, Louisiana i Kentucky, w których Jackson pierwotnie miał lepszy wynik od Adamsa, aby oddali głos na tego drugiego, w efekcie czego syn byłego prezydenta zdobył wymaganą większość 13 głosów już w pierwszym głosowaniu, przy 7 glosach Jacksona i 4 Crawforda.
Andrew Jackson, który wygrał zarówno głosowanie powszechne, jak i elektorskie, ostatecznie nie został prezydentem – oto urok ówczesnej amerykańskiej demokracji.
John Quincy Adams w podzięce za skuteczny lobbing Claya mianował go swoim Sekretarzem Stanu, co jeszcze bardziej rozwścieczyło Jacksona, który bez ogródek oskarżał dwójkę swoich byłych rywali o korupcję polityczną.
Efektem wyborów z 1824 roku był rozłam Partii Demokratyczno-Republikańskiej na Partię Demokratyczną (zwaną Partią Jacksonowską) i Narodową Partię Republikańską (Partię Anty-Jacksonowską), które w późniejszym okresie ewoluowały w znane do dziś dwie główne amerykańskie partie polityczne.
Andrew Jackson cztery lata później zrewanżował się Adamsowi, pokonując go wyraźnie w kolejnych wyborach prezydenckich.
Na obrazie poniżej widzimy Johna Quincy Adamsa.
*
[Odcinek I: Rok 1800: Jefferson vs Burr]( https://www.wykop.pl/wpis/53367289/dzien-dobry-mirabelki-i-mirki-od-kilku-dni-caly-sw/)
*
#amerykanskiehistorie #historia #usa #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #wybory
źródło: comment_1604744547rcltbLOXdFBKnKBMme593b.jpg
PobierzWołam użytkowników, którzy zaplusowali następujący wpis lub komentarz:
https://www.wykop.pl/wpis/53367289/dzien-dobry-mirabelki-i-mirki-od-kilku-dni-caly-sw/#comment-189257041
@Wariner: bardzo uproszczone jeśli chodzi o partię republikańską, no ale w sumie to nie o tym jest wpis
Zastosowałem skrót myślowy, co nie zmienia faktu, że te wybory scementowały system dwupartyjny w Stanach.
@Wariner: niekoniecznie ówczesnej, gdyby Biden wygrał głosowanie elektorskie, ale nie miał większości, to skończyłoby się pewnie podobnie, wygraną Trumpa w Izbie Reprezentantów (i to pomimo tego, że Demokraci mają tam większość).
@defensive_midfielder: jeszcze jakieś 100 lat temu to Republikanie byli bardziej liberalni, a Demokraci bardziej konserwatywni. To Republikanie,