[ziemba1]

BYLISMY PANSTWEM WIELOKULTUROWYM!!!1OINEW!!!!W 2 RP!!!!!
uczmy sie na przykladzie historii, lewaq
jezeli ktos mysli ze tym razem imigracja wypali to gratuluje poczucia humoru
#4konserwy #bekazlewactwa #konfederacja

Prawa mniejszości narodowych zostały potwierdzone także w konstytucji

kwietniowej z 1935 r.

Nieco inaczej kształtowała się jednak codzienna rzeczywistość. W pierwszym okresie po odzyskaniu

niepodległości polskie władze prowadziły umiarkowaną politykę asymilacji* narodowej mniejszości

słowiańskich - Ukraińców i Białorusinów. Próby ich polonizacji zakończyły się jednak niepowodzeniem,

gdyż mniejszości te nie przyjęły ani kultury, ani języka polskiego. Po przewrocie majowymi i objęciu

władzy przez obóz sanacyjny wobec mniejszości stosowano natomiast politykę asymilacji państwowej.

Polegała ona na kształtowaniu poczucia wspólnoty państwowej (prawno-politycznej) wszystkich obywateli

z poszanowaniem odrębności kulturowych i wyznaniowych różnych grup. Ten kierunek polityki

państwa także nie przyniósł spodziewanych efektów. Zwłaszcza mniejszości słowiańskie nie poczuwały

się do lojalności wobec państwa i odpowiedzialności za jego losy, a próby wychowania młodzieży

w duchu asymilacji traktowały jako sprzeczne z własnym interesem narodowym.

[ziemba1]

@ziemba1: Obok legalnych partii politycznych zakładanych przez Ukraińców działały w Polsce także tajne
nacjonalistyczne organizacje ukraińskie, prowadzące działalność terrorystyczną przeciw państwu
polskiemu (patrz: s. 85-86). Ich akcje oraz represje stosowane w odpowiedzi przez polskie władze
pogłębiały niechęć między obydwoma narodami.
BIAŁORUSINI
Białorusini w II Rzeczypospolitej to przede wszystkim ludność chłopska, o słabo

[ziemba1]

grupę stanowiła również inteligencja żydowska, która szczególnie zabiegała o rozwój kulturowy swojej
wspólnoty narodowej. Jej działania przynosiły imponujące efekty. W Polsce w prywatnych żydowskich
szkołach powszechnych z językiem jidysz lub hebrajskim kształciło się ok. 60% żydowskich dzieci,
a w szkołach średnich - ok. 50% młodzieży żydowskiej. Reszta uczęszczała do szkół nieżydowskich,
głównie polskich. Funkcjonowały także instytucje naukowe, kulturalne oraz religijne, jak chociażby
Instytut Nauk Judaistycznych w Warszawie, Żydowski Instytut Naukowy w Wilnie czy Lubelska Szkoła