Z powodu permanentnego zamętu w glowie potocznie zwanego burdelem zapomnialem wczoraj kupić pieczywa na kanapki wiec wbilem się z rana do Poczekajróży bo tam naprawde smaczne wypieki mają. Po wsadzeniu ciepłej jeszcze ciabatty w papierowej torebke, powędrowałem na dział z świeżym mięsem i rybami, poprosić panią zza lady o przekrojenie mi tejze bułeczki wzdłuż, albowiem nadkanapkę chcę w pracy sobie zrobić. (do której, oczywiscie składniki mam w plecaku, btw. Czy ty rowniez lubisz czuć intensywny zapach chrzanu i kiszonego ogórka w zapchanym przedziale metra pozbawionego klimatyzacji? Ja to poprostu jadore :) Paniusia z furażerka na głowie i żalem w głosie, odmówiła mi przyslugi, twierdząc ze takim nie przepisowym czynem mogłaby sie podwładnym narazić. Trudno się mówi...Z zakupioną bułczyną, pobieglem do sklepu obok. Po wejsciu do "Marunia i Spensunia" skierowałem swoje kroki do wydziału z pachnącym pieczywkiem na którego tylach pewna calkiem niezła dżaga mościła szyneczkę, w ułożonych w rzędzie bagietkach. Wskazawszy na mojego wystajacego z torby ciabateiro, poprosilem śliczną panią w czepku, czy raczyłaby go, wzdłuż przekroic... Ta slyszac moj akcent tylko odchyliła glowe i wywracajac oczami, odburkneła ze ona nie wie czy jej mozna.. a tak w ogóle to skąd ten ciabat jest, bo go nie kojarzy. Przyplynął, #!$%@? ci mac kasiu byla, odparlem w duchu. Tlumacze ksiezniczce z bagietką w rece, ze w Waitrosie kupilem i chce sobie kanapkę zrobić, ale w pracy do ktorej zmierzam, są same okrągłe noże. Jak tylko usłyszała ze od rywala przychodzę, to patrząc juz na mnie spode łba, wycedziła, ze w takim razie to menagera musi zapytać. Zeby tylko nie okazal sie tępym nożem, pomyslalem. Za momencik zjawila się sympatyczna babeczka po 40stcce. Podeszla do mnie i bez zadnego slowa, wyjela mi bułkę z dłoni, chwyciła za nóż i ciach ją po bebechach. Podziekowalem jej serdecznie i życząc jej milego dnia popedzilem do pracki. Zyczliwa pani machajac mi reka zernkela na podwladna i zapytała znienacka
Paniusia z furażerka na głowie i żalem w głosie, odmówiła mi przyslugi, twierdząc ze takim nie przepisowym czynem mogłaby sie podwładnym narazić. Trudno się mówi...Z zakupioną bułczyną, pobieglem do sklepu obok. Po wejsciu do "Marunia i Spensunia" skierowałem swoje kroki do wydziału z pachnącym pieczywkiem na którego tylach pewna calkiem niezła dżaga mościła szyneczkę, w ułożonych w rzędzie bagietkach. Wskazawszy na mojego wystajacego z torby ciabateiro, poprosilem śliczną panią w czepku, czy raczyłaby go, wzdłuż przekroic... Ta slyszac moj akcent tylko odchyliła glowe i wywracajac oczami, odburkneła ze ona nie wie czy jej mozna.. a tak w ogóle to skąd ten ciabat jest, bo go nie kojarzy. Przyplynął, #!$%@? ci mac kasiu byla, odparlem w duchu. Tlumacze ksiezniczce z bagietką w rece, ze w Waitrosie kupilem i chce sobie kanapkę zrobić, ale w pracy do ktorej zmierzam, są same okrągłe noże. Jak tylko usłyszała ze od rywala przychodzę, to patrząc juz na mnie spode łba, wycedziła, ze w takim razie to menagera musi zapytać. Zeby tylko nie okazal sie tępym nożem, pomyslalem. Za momencik zjawila się sympatyczna babeczka po 40stcce. Podeszla do mnie i bez zadnego slowa, wyjela mi bułkę z dłoni, chwyciła za nóż i ciach ją po bebechach. Podziekowalem jej serdecznie i życząc jej milego dnia popedzilem do pracki. Zyczliwa pani machajac mi reka zernkela na podwladna i zapytała znienacka
#cheecontent