„(…)Ale pokój jak prawie wszystkie sprawy tego świata ma swoją cenę. Wysoką, lecz wymierną. My w Polsce nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę. Jest jedna tylko rzecz w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna. Tą rzeczą jest honor”. Po tych słowach wypowiedzianych z mównicy sejmowej 5 maja 1939 roku szef MSZ, Józef Beck miał wyszeptać: „Właśnie zgubiłem Polskę”. Nie wiemy czy te, rozpaczliwe słowa rzeczywiście padły ale wiemy, że krótko po tym płomiennym przemówieniu, II Rzeczpospolita stanowiąca spełnienie marzeń walczących o nią pokoleń, została zmiażdżona imadłem paktu Ribbentrop-Mołotow.
Do dziś trwają pozapodręcznikowe dyskusje czy można było zapobiec tej zagładzie. Pewne jest, że oprócz fatalnej sytuacji zewnętrznej ówczesna Polska targana była licznymi konfliktami wewnętrznymi, walkami o wpływy i władzę. To nie sprzyjało prowadzeniu skutecznej polityki zagranicznej, która mogła i powinna ocalić to raczkujące państwo i jego obywateli.
Początek dwudziestolecia międzywojennego przyniósł wygraną wojnę z bolszewikami. Przez wiele lat to na wschodzie widziano główne zagrożenie polskiej suwerenności. Właśnie na ewentualność wojny z sowiecką Rosją przygotowywana była polska armia, zarówno zbrojeniowo jak i taktycznie. Do roku 1933 Niemcy określane mianem Republiki Weimarskiej nie stanowiły realnego zagrożenia. Wszystko zmieniło się kiedy niemiecki ster przejął demokratycznie wybrany pan Adolf, który szybko pokazał, że wszelkie międzynarodowe umowy ma w swoim głębokim, nazistowskim poważaniu.
Budowa umocnień linii bydgoskiego przedmościa prowadzona była w pośpiechu od kwietnia 1939 roku i w dniu wybuchu wojny pozostawała nieukończona. Mimo to przez trzy dni skutecznie powstrzymywała niemiecką ofensywę, co w ówczesnej sytuacji było dużym sukcesem. Sukcesem, który niestety stał się tylko kolejną historią zapisaną na kartach polskiej martyrologii. Polska upadała rozdarta obustronną agresją niemiecko-sowiecką.
Tymczasem na zachodzie, w spokojnym miasteczku Abberville przywódcy Francji i Wielkiej Brytanii na tajnym spotkaniu zgodnie postanowili siedzieć spokojnie z założonymi rękami. Gorzkie to, biorąc pod uwagę pisemne zobowiązania do udzielenia militarnej pomocy Polsce na wypadek jakiejkolwiek zewnętrznej agresji. Na wiosnę 1940 roku Francja została zajęta przez hitlerowców, którzy pokonali ją przy dużo mniejszym zaangażowaniu militarnym niż Polskę w kampanii wrześniowej. Przyszedł rok 1944, także wrzesień. Czas wyzwalania Francji. Skuteczne oblężenie miasteczka Abbervile i jego wyzwolenie przeprowadziła polska I Dywizja Pancerna generała Maczka.
Polacy przynieśli wolność miastu, które było świadkiem wydania wyroku śmierci na ich państwo.
Na wiosnę 1940 roku Francja została zajęta przez hitlerowców, którzy pokonali ją przy dużo mniejszym zaangażowaniu militarnym niż Polskę w kampanii wrześniowej.
@mieszko111: masz rację, tutaj trochę popłynąłem. Biorąc pod uwagę liczbę dywizji, poległych, etc było inaczej. Historykiem nie jestem a pisanie tych tekstów traktuję jako odskocznię. W przyszłości postaram się lepiej weryfikować dane.
Geolokalizacja 53°10'57.6"N 17°51'52.2"E
https://goo.gl/maps/A8cHUcofUJRicDUk9
„(…)Ale pokój jak prawie wszystkie sprawy tego świata ma swoją cenę. Wysoką, lecz wymierną. My w Polsce nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę. Jest jedna tylko rzecz w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna. Tą rzeczą jest honor”. Po tych słowach wypowiedzianych z mównicy sejmowej 5 maja 1939 roku szef MSZ, Józef Beck miał wyszeptać: „Właśnie zgubiłem Polskę”. Nie wiemy czy te, rozpaczliwe słowa rzeczywiście padły ale wiemy, że krótko po tym płomiennym przemówieniu, II Rzeczpospolita stanowiąca spełnienie marzeń walczących o nią pokoleń, została zmiażdżona imadłem paktu Ribbentrop-Mołotow.
Do dziś trwają pozapodręcznikowe dyskusje czy można było zapobiec tej zagładzie. Pewne jest, że oprócz fatalnej sytuacji zewnętrznej ówczesna Polska targana była licznymi konfliktami wewnętrznymi, walkami o wpływy i władzę. To nie sprzyjało prowadzeniu skutecznej polityki zagranicznej, która mogła i powinna ocalić to raczkujące państwo i jego obywateli.
Początek dwudziestolecia międzywojennego przyniósł wygraną wojnę z bolszewikami. Przez wiele lat to na wschodzie widziano główne zagrożenie polskiej suwerenności. Właśnie na ewentualność wojny z sowiecką Rosją przygotowywana była polska armia, zarówno zbrojeniowo jak i taktycznie. Do roku 1933 Niemcy określane mianem Republiki Weimarskiej nie stanowiły realnego zagrożenia. Wszystko zmieniło się kiedy niemiecki ster przejął demokratycznie wybrany pan Adolf, który szybko pokazał, że wszelkie międzynarodowe umowy ma w swoim głębokim, nazistowskim poważaniu.
Budowa umocnień linii bydgoskiego przedmościa prowadzona była w pośpiechu od kwietnia 1939 roku i w dniu wybuchu wojny pozostawała nieukończona. Mimo to przez trzy dni skutecznie powstrzymywała niemiecką ofensywę, co w ówczesnej sytuacji było dużym sukcesem. Sukcesem, który niestety stał się tylko kolejną historią zapisaną na kartach polskiej martyrologii. Polska upadała rozdarta obustronną agresją niemiecko-sowiecką.
Tymczasem na zachodzie, w spokojnym miasteczku Abberville przywódcy Francji i Wielkiej Brytanii na tajnym spotkaniu zgodnie postanowili siedzieć spokojnie z założonymi rękami. Gorzkie to, biorąc pod uwagę pisemne zobowiązania do udzielenia militarnej pomocy Polsce na wypadek jakiejkolwiek zewnętrznej agresji. Na wiosnę 1940 roku Francja została zajęta przez hitlerowców, którzy pokonali ją przy dużo mniejszym zaangażowaniu militarnym niż Polskę w kampanii wrześniowej. Przyszedł rok 1944, także wrzesień. Czas wyzwalania Francji. Skuteczne oblężenie miasteczka Abbervile i jego wyzwolenie przeprowadziła polska I Dywizja Pancerna generała Maczka.
Polacy przynieśli wolność miastu, które było świadkiem wydania wyroku śmierci na ich państwo.
Więcej fotek dziś na FB
tag do obserwowania/czarnolistowania #wyszeptane
#historia #turystyka #ciekawostkihistoryczne i #bydgoszcz bo to blisko( ͡° ͜ʖ ͡°)
źródło: comment_ExVQ79n8XXwS8h5bfHVJhqeDHMkjX2q3.jpg
Pobierz@nocnokrokowiec: ?
Historykiem nie jestem a pisanie tych tekstów traktuję jako odskocznię. W przyszłości postaram się lepiej weryfikować dane.