Wpis z mikrobloga

O spaleniu Biblioteki Aleksandryjskiej słów kilka…

W tym wpisie postaram się przybliżyć historię Biblioteki Aleksandryjskiej i odpowiedzieć na pytanie, czy Chrześcijanie faktycznie są odpowiedzialni za cofnięcie cywilizacji kilkaset lat w tył. Bardzo proszę o kulturę w komentarzach, jak również plusik i wysyłanie linka do mojego postu za każdym razem, gdy ktoś wspomni o Bibliotece Aleksandryjskiej. Nie ważne czy jesteś wierzący czy nie, chyba wszystkim powinno zależeć na prawdzie historycznej.

Czym była Biblioteka Aleksandryjska?

Była to największa biblioteka świata starożytnego, istniejąca w Aleksandrii, założona przez Ptolemeusza I Sotera. Funkcjonowała przy Muzeum Aleksandryjskim w okresie od III wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Wszystkie wiadomości na temat jej wyglądu i planu pochodzą ze sprzecznych w stosunku do tego tematu źródeł antycznych. Nie znaleziono żadnego tekstu, który byłby sporządzony w bibliotecznych murach. Lokalizacja biblioteki jest nieznana. Istniały dwa zbiory biblioteczne - główny znajdował się w Bruchejonie, a pomocniczy zbiór (filia) przechowywany był w świątyni Serapisa – Serapejonie.

Pierwsze spalenie

W latach 48–47 p.n.e. w wyniku interwencji Juliusza Cezara w wojnę dynastyczną pomiędzy Kleopatrą i jej bratem Ptolemeuszem XIII w Aleksandrii wybuchł pożar, który strawił część zbiorów. Antyczni autorzy, którzy relacjonowali te wydarzenia, podają sprzeczne informacje. Seneka (De tranquilitate 9,5) pisze o 40 tys. utraconych ksiąg, Paweł Orozjusz (Oros., VI,15,3) – o 400 tys., a Kasjusz Dion (XLII,38) informuje o pożarze w stoczni, magazynach z chlebem i księgami (prawdopodobnie z tymi, co były przeznaczone do transportu do Rzymu), ale nie wspomina o pożarze w bibliotece. Plutarch nadmienia, że wkrótce po tym Marek Antoniusz, chcąc zadowolić Kleopatrę, zrekompensował straty kosztem przewiezienia do Aleksandrii części zbiorów Biblioteki Pergamońskiej, w liczbie 200 tys. Woluminów

Drugie spalenie

Przez następne dwa stulecia biblioteka funkcjonowała stosunkowo spokojnie. Swetoniusz w biografii Klaudiusza (42,2) informuje o tym, że cesarz zlecił wzniesienie przy Muzejonie nowego budynku, w którym przepisywano i publicznie odczytywano dzieła cesarskie. Niektórzy badacze w tym przekazie upatrują informację o początku upadku biblioteki. W 273 roku Aurelian zburzył i spalił Bruchejon podczas tłumienia buntu Zenobii, prawdopodobnie wtedy został zniszczony główny księgozbiór. Serapejon działał dalej – brak jest możliwości dokładnego określenia daty jego zniszczenia.

Chrześcijanie

W 391 roku w Aleksandrii doszło do zatargów pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami religii tradycyjnych. Istnieją różne wersje pochodzenia i przebiegu konfliktu. Patriarcha Teofil otrzymał zezwolenie od cesarza Teodozjusza I na zniszczenie świątyń pogańskich, w tym Serapejonu.
Sokrates Scholastyk opisał to tak:

Mając w ręku takie uprawnienia Teofil na wszelki sposób starał się okryć hańbą pogańskie misteria. Tak więc kazał oczyścić Mitreum, a Serapejon zburzyć. [...] Widząc, że sprawy taki przybrały obrót, aleksandryjscy poganie, a zwłaszcza ci, co uprawiali filozofię, nie znieśli udręki, lecz do przebrzmiałych dramatów dołączyli jeszcze bardziej wstrząsające. Na czyjeś hasło jak jeden mąż runęli na chrześcijan i mordowali jak popadło. Bronili się i chrześcijanie i szły zbrodnie za zbrodniami...

Konflikt relacjonował także pogański autor Eunapios. Zarówno Sokrates, jak i Eunapios informują o zburzeniu świątyni, ale obaj milczą na temat zbiorów biblioteki. Nie wiadomo też, jak wielki był księgozbiór w tym czasie i czy w ogóle znajdował się Serapejonie, tym bardziej że Paweł Orozjusz (VI, 15, 32) wzmiankuje o szafach do przechowywania ksiąg, które znajdowały się w różnych świątyniach aleksandryjskich. Po wydarzeniach 391 roku Muzejon i biblioteka w pewnym stopniu nadal funkcjonowały. Jednym z ostatnich intelektualistów, który pracował w instytucji, był matematyk i filozof Teon z Aleksandrii (zm. 405) – informacja o tym zawarta jest w Księdze Suda.

Podsumowanie

Za głównego winowajcę zniszczenia biblioteki uważany jest Juliusz Cezar, który walczył o władzę z Pompejuszem. W 47 r. p.n.e. dbając o własne bezpieczeństwo, nakazał ogniem zniszczyć egipską flotę znajdującą się w porcie. Ogień jednak szybko wymknął się spod kontroli i przeniósł się na tę część miasta, która znajdowała się najbliżej portu. Podczas pożaru został zniszczony magazyn rękopisów i skład z ok. 400 tysiącami papirusowych zwojów.
Chrześcijanie oczywiście nie pozostają bez winy, ale prawdziwa historia kłóci się z wersją często przedstawianą przez antyklerykałów jakoby to chrześcijanie spalili wspaniałą starożytną bibliotekę i cofnęli rozwój cywilizacji przynajmniej o kilkaset lat wstecz...

Off-topic

Szczerze mówiąc ciesze się z ostatniego poruszenia wokół mojego autorskiego tagu. Bardzo chciałbym podziękować użytkownikowi @lakukaracza_ który tak bardzo stara się mnie promować. Pojawiły się już głosy, że jestem opłacany przez Watykan czy przez PiS i chyba będę musiał porozmawiać z mirkami z którymi współtworzę swój tag, bo ja jeszcze ani złotówki nie widziałem (,)

źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Biblioteka_Aleksandryjska

#wiara #ateizm #bekazateistow #bekazkatoli #historia #gimboateizm #gimbokatolicyzm #mirkomodlitwa #4konserwy
H.....a - O spaleniu Biblioteki Aleksandryjskiej słów kilka…

W tym wpisie postaram...

źródło: comment_Xo9TAfjLBz4VO2eozQPmABXLz3bAtPHR.jpg

Pobierz
  • 36
  • Odpowiedz
Ciężko jest mówić o KK, skoro wtedy nie było podziału na Katolicyzm, Prawosławie itp. Był jeden Kościół Powszechny.


@Hans_Landa: Wpis mnie zainteresował, po niedawnej lekturze "Ostatniej Olimpiady" Aleksandra Krawczuka. Najbardziej chyba denerwującym chamstwem w tej historii było zburzenie Serapejonu, które tu zostało wspomniane na marginesie. Natomiast czepiłbym się zdania o jednym Kościele Powszechnym- ten okres jest właśnie bogaty w nowe odłamy i sekty- żeby wspomnieć tylko arian (byli czasem w większości),
  • Odpowiedz
  • 0
@Hans_Landa zabawny fakt: podpalacz zrobił to dla wiecznej sławy i przetrwania swojego imienia - sąd uznał, że trzeba go wymazać z historii, ale im się nie udało. Ten koleś to...
  • Odpowiedz
@lakukaracza_:

W czasach, gdy kobiety miały znikome szanse na zdobycie wykształcenia


Nie miały łatwo, ale szanse na pewno nie były znikome. Znamy trochę wykształconych kobiet z tego okresu. Np. Marcella żona Porfiriusza, Arete z Cyreny, Sozypatra z Pergamonu, Aedesia z Aleksandrii, św. Teodora, św. Eugenia, Asklepigenia czy takie uczennice Plotna jak Gemina, Amfiklea i Chiona.

Obrastający w siłę kościół chrześcijański starał się wyplenić pogaństwo w tym mieście


To chyba nie za
  • Odpowiedz
@lakukaracza_:

No to czekam na wpis o Giordano Bruno


Jeśli masz na myśli jego proces, to nie miał on wiele wspólnego z astronomią czy kosmologią, a raczej z herezjami, które głosił: że Jezus nie był Bogiem, Maria dziewicą, negował istnienie Trójcy i przeistoczenia. W XVI wieku było to wystarczające by wylądować na stosie, tak więc jego poglądy astronomiczne nie mają tu żadnego znaczenia. Co tylko potwierdza przypadek Mikołaja z Kuzy, szanowanego
  • Odpowiedz
Zapytaj dowolnego naukowca na świecie co było ostatecznym upadkiem tej instytucji - każdy Ci opowie o Hypatii.


@lakukaracza_: Nauka polega na badaniu faktów, a nie na demokratycznym pytaniu naukowców, do tego jeszcze dowolnych.

Wszystko spoko, ale zapomniałeś o ważnym wątku zabiciu Hypatii przez Chrześcijan.


@lakukaracza_: To nie było zapomnienie, tylko trzymanie się tematu. Gdy jest mowa o spaleniu biblioteki i jej zbiorów, to powinno się pisać o tymże spaleniu, a
  • Odpowiedz
Przez następne dwa stulecia biblioteka funkcjonowała stosunkowo spokojnie. Swetoniusz w biografii Klaudiusza (42,2) informuje o tym, że cesarz zlecił wzniesienie przy Muzejonie nowego budynku, w którym przepisywano i publicznie odczytywano dzieła cesarskie. Niektórzy badacze w tym przekazie upatrują informację o początku upadku biblioteki. W 273 roku Aurelian zburzył i spalił Bruchejon podczas tłumienia buntu Zenobii, prawdopodobnie wtedy został zniszczony główny księgozbiór. Serapejon działał dalej – brak jest możliwości dokładnego określenia daty jego
  • Odpowiedz
Miałem nie odpisywać w tym wątku, ale jako że jest to aż druga pozycja w Google na hasło "Biblioteka Aleksandryjska" to myślę że jednak trzeba naprostować przeinaczenia i niedomówienia autora popełnione w celu taniej apologetyki działań chrześcijaństwa w późnej starożytności i wczesnym średniowieczu.

1. Nie wiem jak konkluzja tego wątku czyli "za głównego winowajcę zniszczenia biblioteki uważany jest Juliusz Cezar" ma się do faktu że Rzymianie w ramach rekompensaty przekazali 200 tysięcy
Fennrir - Miałem nie odpisywać w tym wątku, ale jako że jest to aż druga pozycja w Go...

źródło: comment_qptjCoNgJ8bJJwN9LwPuC6wbT4H175ss.jpg

Pobierz
  • Odpowiedz
200 tysięcy zwojów z Pergamonu

@Hans_Landa: @Fennrir: Owo dwieście tysięcy, które zawdzięczamy Plutarchowi, należy traktować tak samo, jak setki tysięcy Persów w armii Kserksesa według Herodota: czyli nie uznawać tego jako pewnik, a raczej stwierdzenie pokroju "bardzo dużo jak na ówczesne standardy, kronikarz nie miał pojęcia, ile dokładnie". Nie jest to oczywiście specyfika antyku, podobnie dziejopisarze średniowieczni wyolbrzymiali np. liczebność słuchaczy synodu w Clermont, na którym ogłoszono I krucjatę czy
  • Odpowiedz
nie uznawać tego jako pewnik, a raczej stwierdzenie pokroju "bardzo dużo jak na ówczesne standardy, kronikarz nie miał pojęcia, ile dokładnie

@OjciecMarek:
Nie biorę tego za pewnik, ale wbrew lansowanej przez naszego "naukowca wiary" konkluzji wpisu fakty są takie że Biblioteka Aleksandryjska po pożarze za czasów Cezara wznowiła działalność, do mogła gromadzić księgozbiory przez kolejne 4 stulecia. Pożary za czasów Aureliana i Dioklecjana objęły jedynie Musejon, a nie Serapejon, zresztą znowuż
  • Odpowiedz