[Atticuspl]

Tak naprawdę Stendhal nazywał się Henri Beyle i urodził się (dokładnie) 135 lat temu 23 stycznia 1783 roku w Grenoble leżącym u stóp Alp, położonym w pięknej Owernii. Jego intelektualne korzenie wyrastały z materialistycznych idei oświecenia oraz doświadczeń udziału w wojnach okresu napoleońskiego. Wielki wpływ miała na niego kultura włoska. We Włoszech przeżył znaczną część swego dorosłego życia. Był romantykiem-racjonalistą. Pierwszą powieść „Armancja” wydał w 1827 r. Opowiadała o człowieku przeżywającym udręki impotencji.
Pierwszym mistrzowskim utworem było „Czerwone i czarne”, przedstawiające wnikliwą analizę doświadczeń głównego bohatera, Juliana Sorela, zdolnego parweniusza, który walczy o awans społeczny. Przedstawił w niej także realistyczny, wnikliwy obraz Francji czasów restauracji z jej burżuazyjną opresją. W charakterystyczny dla swego pisarstwa sposób połączył romantyczny indywidualizm z postawą racjonalisty. To z tego utworu pochodzi słynne zdanie, że „Powieść jest to zwierciadło, które obnosi się po gościńcu. To odbija lazur nieba, to błoto przydrożnej kałuży”. Zdaniem Stendhala celem życia jest „polowanie na szczęście”, a jego bohaterowie są jednocześnie egocentryczni i świadomi swych ograniczeń. Ich indywidualizm zyskał miano „beylizmu”. Później powstały kolejne wielkie dzieła, w tym „Pustelnia parmeńska” oraz „Kroniki włoskie”. Ale utwory Stendhala nie zostały docenione za jego życia. Do renesansu zainteresowania dziełem pisarza i uznania go za jednego z najwybitniejszych twórców powieści XIX wieku doszło dopiero w końcu XIX wieku.
opis odnośnikahttps://www.atticus.pl/?val=Stendhal&pag=szukaj⟨=&Szukaj=Szu#kaj
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #literatura #kultura