Aktywne Wpisy
Jamniki2 +211
Ja #!$%@?, nie zapomnę jak wkręciłem jakiejś idiotce z tagu #narkotykizawszespoko że mam koks w Warszawie, typiara po 5 minutach gadki podała mi swoje dane, zdjęcia na maxmodels czy jakoś tak i chciała obciągnąc za grama xD masakra, dzieci nie ćpajcie. Nawet jej nie odpisywałem, a ona dalej sama się upokarzała. #heheszki #bestofmirko no i #warszawa stoilca xD
LeVentLeCri +1
Mówi się
- EMBAPE 52.8% (326)
- MBAPE 25.8% (159)
- inaczej 21.4% (132)
Powszechną opinią o Łodzi jeszcze sprzed wybuchu I wojny światowej był pogląd, że w mieście inicjatywy związane z kulturą wysoką napotkają na trudności, przez co jej rozwój będzie utrudniony. Nie były to opinie nieuzasadnione ponieważ w mieście przemysłowym, z nieliczną jeszcze inteligencją, a ogromną rzeszą robotników, wśród których wielu nie potrafiło pisać i czytać - nie było rzeczywiście warunków do podejmowania ambitnych projektów kulturalnych. Ewentualni odbiorcy, którzy jednocześnie mogli wspomóc rozwój kulturalny miasta, czyli wielcy przemysłowcy, zazwyczaj kierując się snobizmem wybierali Warszawę lub popularne miasta zagraniczne jak chociażby Wiedeń na miejsce doznań kulturalnych.
Jednak perłę na kulturalnej mapie Łodzi stanowił, zupełnie jak teraz - Teatr Wielki. Wzniesiony został w 1901 r. i mieścił się przy ul. Konstantynowskiej 14/16 (obecnie ul. Legionów). Budynek został ufundowany przez Fryderyka Sellina, ojca łódzkich teatrów, a zaprojektowany przez żydowskiego architekta, związanego oczywiście z Łodzią - Adolfa Zeligsona.
Budynek był imponujący, posiadał salę główną o pojemności 1250 widzów, większą niż w analogicznym Teatrze Wielkim w Warszawie i kameralną salę koncertową na 300 miejsc. Ponadto scena była wyposażona w mechanizm obrotowy przez co można było wprowadzać na nią większe dekoracje, a nawet wozy konne. Posiadał również centralne ogrzewanie i oświetlenie zasilane z sieci elektrycznej.
Na scenie występowały grupy teatralne polskie, niemieckie i żydowskie, na deskach scenicznych występowało wielu wybitnych artystów.
Teatr spłonął w 1920 r. kilka lat po odzyskaniu niepodległości. Ze względów finansowych Teatru Wielkiego nie odbudowano. Koncepcje pozostały w głowach architektów, a gotowe projekty w archiwach. Na budowę nowego gmachu przewidywano plac Dąbrowskiego. Inwestycja została zrealizowana już w innych realiach politycznych i społecznych.
#lodz #historia #kultura #teatr #architektura
Rozwój. 1920-10-21 No 280
http://bc.wimbp.lodz.pl/dlibra/publication?id=11567&tab=3