[3.....s]

"Władze radzieckie wymordowały ponad 20 mln swych obywateli, z czego ogromną większość w ciągu pierwszych 25 lat istnienia reżimu, kiedy wpływy Żydów były największe. Było to "państwo wrogie społeczeństwu" (Werth, 1999), podejmujące ustawicznie na zasadzie pociągania do odpowiedzialności zbiorowej zbrodnicze represje (zazwyczaj zsyłkę lub morzenie głodem) przeciw wielu grupom etnicznym, w tym przeciw rosyjskim chłopom, Ukraińcom, Kozakom, Czeczenom, Tatarom krymskim, Niemcom nadwołżańskim, Mołdawianom, Kałmukom, Karaczajom, Bałkarom, Inguszom, Grekom, Bułgarom, Ormianom krymskim, Turkom meschetyńskim, Kurdom i Chemszynom jako grupom (Courtois 1999, s. 30-31; Werth 1999, s. 211 i nast.). Chociaż pojedynczy Żydzi padali ofiarą przemocy bolszewickiej, to nie byli represjonowani jako zbiorowość[21].

W rozdziale III KK zwracam uwagę na to, że Żydzi byli głęboko zaangażowani w rewolucję bolszewicką i długo, bo jeszcze wiele lat po II wojnie światowej należeli do swego rodzaju elity. Warto zauważyć, że wielu nieżydowskich bolszewików pochodziło z nierosyjskich grup etnicznych lub, co odnotowałem w KK, miało Żydówki za żony. W pierwszym okresie istnienia Związku Radzieckiego powszechnie dostrzegano, że rząd zdominowała "wąska grupa obcokrajowców" (Szajkowski 1977, s. 55). Stalin, Beria i Ordżonikidze byli Gruzinami; Dzierżyński, bezwzględny szef Czeki w latach dwudziestych, był Polakiem o silnych sympatiach prożydowskich. Pierwotnie Czekę sformowano głównie z nie-Rosjan, a spośród Rosjan rekrutowano na ogół psychopatycznych sadystów i kryminalistów (Werth 1999, s. 72; Wolin, Slusser 1957, s. 6) - czyli ludzi pozbawionych zapewne wszelkiej lojalności w stosunku do własnego narodu i z nim się nieidentyfikujących."

Przedmowa do pierwszego wydania w miękkiej oprawie, s. 55; Kultura Krytyki, Kevin Macdonald

#zydzi #komunizm #historia #rosja #cytaty #ksiazki