Wpis z mikrobloga

W związku, ze zdobyciem Aleppo przez siły rządowe, takie małe streszczenie trwającej od czerwca #bitwaoleppo:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W tym tygodniu, na mocy porozumienia z rządem, ostatni bojownicy, wraz z rodzinami zostali przetransportowani z wschodnich dzielnic Aleppo, poza obszar miasta - na tereny kontrolowane przez rebeliantów. Tym samym największe miasto w Syrii, po 4 latach walk, wróciło praktycznie całkowicie pod kontrolę rządu w Damaszku.

Wielka bitwa o Aleppo rozpoczęła się niemalże pół roku temu, kiedy to 25 czerwca, Oddziały Tygrysa dostały zadanie zdobycia farm Mallah leżących na północy miasta. Celem tej operacji było przecięcie drogi Castallo łączącej wschodnie Aleppo z resztą terytorium rebeliantów i tym samym zamknięcie wschodnich dzielnic w kotle. Po zaciętych walkach trwających cały miesiąc, końcem lipca, Oddziały Tygrysa we współpracy z 4 dywizją pancerną, zdołały w końcu osiągnąć cel operacji. Od tego momentu kontrolowane przez rebeliantów wschodnie Aleppo znalazło się w całkowitym okrążeniu (Mapa 2).

Następny ruch należał do rebeliantów. Zaledwie po tygodniu oblężenia wschodniego Aleppo przez rządowych, wielka koalicja dżihadystów i rebeliantów zwana „Armią Podboju” rozpoczęła ofensywę na niespotykaną dotąd skalę. Początkiem sierpnia, ok 9 tys. bojowników z kilkunastu różnych ugrupowań zaatakowało południowo - zachodnią część miasta w celu przebicia się do oblężonych wschodnich dzielnic. W związku z nieprzygotowaniem sił rządowych do odparcia ataku o tak wielkiej skali, dżihadyści potrzebowali zaledwie tygodnia by przełamać pierścień okrążenia zajmując osiedle 1070, dzielnice Ramouseh i słynną już Bazę Artylerii. W tym momencie zachodnie Aleppo zostało praktycznie odcięte od reszty rządowych obszarów (Mapa 3).

Przez kolejne 2 tygodnie rządowi ściągali do miasta posiłki niemalże z całego kraju. Dżihadyści nie zamierzali bowiem poprzestać na przerwaniu oblężenia i zapowiedzieli „wyzwolenie” całego miasta. Punktem zwrotnym była bitwa o Cementowanie mająca miejsce 15 sierpnia, gdzie to rządowi zatrzymali postępy Armii Podboju. Od tego momentu inicjatywa pozostała już po stronie sił rządowych, które rozpoczęły odbijanie utraconych obszarów.

Kontrofensywa rządowych w celu ponownego domknięcia okrążenia wschodniego Aleppo była prowadzona z dwóch kierunków. Z południa przez oddziały Tygrysa i Hezbollah, oraz od strony Apartamentów 3000 przez regularne oddziały SAA, NDF i Brygady Jerozolimskie. Zacięte walki trwały przez kolejne dwa tygodnie. Obie strony ponosiły przez ten czas straty liczone w setkach zabitych i dziesiątkach straconych pojazdów. 4 września siły rządowe w końcu zdołały całkowicie odbić Bazę Artylerii i tym samym ponownie oblężyć wschodnie Aleppo. Przez kolejne dni trwała operacja zabezpieczenia dzielnicy Ramouseh w celu ponownego otwarcia drogi zaopatrzeniowej do zachodniego Aleppo - co nastąpiło 8 września (Mapa 4).

Po załamaniu się kolejnego fikcyjnego zawieszenia broni siły rządowe przystąpiły do wielkiej i niezwykle ambitnej operacji odbicia reszty miasta z rąk rebeliantów. Przełomowym momentem, który zadecydował o sukcesie lojalistów w północnej części kotła, było zajęcie przez pro-rządowych Palestyńczyków z Brygad Jerozolimskich, głównego punktu oporu rebeliantów zlokalizowanego w obozie dla palestyńskich uchodźców – Handarat (Mapa 5). Same walki o Handarat trwały już od wielu miesięcy, jednak dopiero 29 września rządowi w końcu zdołali przełamać linie obronne rebeliantów w obozie, co zaowocowało załamaniem się całego północnego frontu i pozwoliło na szybkie postępy aż do dzielnicy Owaija. Dla rebeliantów utrata linii obronnych w okolicy Handarat, w niedalekiej przyszłość miał się okazać jeszcze poważniejsza w skutkach…

Końcem października dżihadyści i rebelianci przystąpili do kolejnej próby pójścia z odsieczą towarzyszom okrążonym we wschodnim Aleppo. 28 października ruszyła wielka ofensywa Armii Podboju, która za cel obrała sobie przebicie się rebelianckiego worka, przez gęsto zaludnione dzielnice zachodniego Aleppo. Taktyka obrana przez dżihadystów wydawała się być sensowna - w gęsto zabudowanym terenie efektywność rządowej artylerii i lotnictwa, byłaby znacznie mniejsza, niż na obszarach gdzie zaatakowali w sierpniu, po raz pierwszy. Problemem było jednak przebicie się przez linie obronne rządowych w Nowym Aleppo i osiedlu 3000, w szczególności, że tym razem rządowi mieli zgromadzone o wiele większe siły niż podczas pierwszej ofensywy Armii Podboju. Początkowe dni ofensywy Armii Podboju przebiegały po myśli dżihadystów - udało się im zająć dzielnicę Al-Assad i Binyamin. Dalsze próby postępu w okolicy osiedla 3000, dzielnicy Nowe Aleppo i akademii Al-Assad spaliły jednak na panewce. Pomimo wykorzystania rekordowej liczby ponad 20 SVBIED-ów (pojazd kierowany przez samobójcę, wypleniony materiałami wybuchowymi), dżihadyści nie zdołali przełamać głównych linii obronnych sił rządowych w zachodnim Aleppo. Ostatnia próba zdobycia osiedla 3000 miała miejsce 3 listopada. Po niepowodzeniu tego ataku ofensywa Armii Podboju straciła impet, a rządowi przystąpili do kontruderzenia. Do 11 listopada armia odzyskała kontrolę nad ostatnio utraconymi dzielnicami jak i praktycznie nad wszystkimi obszarami straconymi w trakcie pierwszej, sierpniowej ofensywy dżihadystów (Mapa 6). Ciężkie straty jakie poniosła Armia Podboju wykluczały możliwość kolejnego jej uderzenia na miasto w ciągu najbliższych tygodni.

Po zabezpieczeniu zachodniej części miasta, Syryjska Armia przystąpiła do ostatecznej rozgrywki o wschodnie Aleppo. W połowie listopada ruszyła wielka ofensywa sił rządowych pod przewodnictwem generała Suheili al Hassana (Tygrysa) w okolicy dzielnicy Hanano, będącej pod kontrolą rebeliantów nieprzerwanie od 2012 r. Szturm na Hanano rozpoczął się 24 listopada, po kilku dniach walk mających na celu wypracowanie dogodnej pozycji do ataku. 2 dniach później całe Hanano znajdowało się już pod kontrolą wojsk rządowych, a linie obronne rebeliantów w okolicy uległy całkowitemu załamaniu. W związku z błyskawicznymi postępami armii, rebelianci by uniknąć odcięcia, zaczęli wycofywać się z dzielnic na północy kotła. 28 listopada siły rządowe zajęło wszystkie dzielnice na zachód od Hanano, tym samym w ciągu zaledwie 10 dni zdobywając 1/3 kontrolowanej przez rebeliantów wschodniej części Aleppo. Od tego momentu czas do upadku wschodniego Aleppo szacowano na kilka tygodni, a nie jak wcześniej, długie miesiące (Mapa 7).

Rządowi chcąc wykorzystać maksymalnie zdobytą przewagę i chaos w liniach rebeliantów, natychmiast przystąpili do kolejnego etapu ofensywy. Wykorzystując taktykę podobną do tej z Hanano, rozpoczęli operację wejścia klinem w terytorium rebeliantów od wschodu, na wysokości Cytadeli. Tym razem rebelianci stawili większy opór i próbowali nawet kontratakować, jednak na nic się to nie zdało. 4 grudnia rządowi dotarli aż do szpitala okulistycznego w dzielnicy Karm Tahan, tym samym zbliżając się na jakiś kilkaset metrów od pozycji oddziałów armii stacjonujących w Cytadeli. Rebelianci po raz kolejny znaleźli się w sytuacji grążącej zamknięciem w mniejszym worku który mógłby powstać na północy Cytadeli. 6 grudnia wycofali się z północnej części starego miasta, a siły rządowe idące od wschodu dotarły do Cytadeli (Mapa 8).

Przez następny tydzień trwały walki we wschodniej części rebelianckiego worka. Kolejny przełom nastąpił 11 listopada kiedy to padła obrona rebeliantów w Szejk Sa’aed. Był to ostatni ważny punkt oporu i w tym momencie stało się już jasne, że los rebeliantów w Aleppo jest przesądzony. Po tej stracie pozostali bojownicy zostali zmuszeni do wycofania się na drugą stronę rzeki Queiq, gdzie pozostało się im przygotować do ostatniej już walki siłami rządowymi (Mapa 9)…

Do ostatecznego szturmu armii na pozycje rebeliantów jednak nie doszło. W wyniku porozumienia pomiędzy Rosją a Turcją, rebelianci będący w sferze wpływów Ankary zgodzili się na ewakuację poza miasto – na tereny kontrolowane przez opozycję. W zamian przetransportowanie bojowników i ich rodzin z Aleppo, opozycja kontrolująca prowincję Idlib miała się zgodzić, na ewakuację części ludności cywilnej z oblężonych, pro-rządowych, szyickich miasteczek Fuah i Kefraya. Realizacja porozumienia postępowała bardzo powoli i obfitowała w liczne incydenty. Ostatecznie jednak 22 grudnia, wszyscy rebelianci opuścili Aleppo, a miasto wróciło pod kontrolę rządu w Damaszku (Mapa 10).

Zdobycie Aleppo przez siły rządowe otwiera całkowicie nowy rozdział w tej wojnie i być może przybliża nas też ku jej końcowi. Wg szacunków, w operacji zdobycia Aleppo, brało udział ok 25 tys. żołnierzy sił rządowych, z których znaczna większość będzie teraz mogła rozpocząć nowe ofensywy na innych frontach. Z drugiej strony ewakuacja rebeliantów z miasta, też podniosła możliwości ofensywne rebeliantów, którzy prawdopodobnie już wkrótce wykonają kolejny ruch…

---------------------------------------------------------------------------
Szczegółowe wpisy na temat przebiegu walk, z dokładniejszymi mapami i materiałami wideo:
Zdobycie Mallah, okrążenie wschodniego Aleppo
Pierwsze dni wielkiej ofensywy Armii Podboju
C.d. ofensywy Armii Podboju cz. 1
C.d. ofensywy Armii Podboju cz. 2
Przełamanie oblężenia Aleppo przez Armię Podboju
Walki o cementownie
Kontrofensywa sił rządowych w Bazie Artylerii i Ramosueh
Odbicie Bazy Artylerii przez rządowych
Odzyskanie Ramosueh i ponowne otwarcie drogi zaopatrzeniowej do zach. Aleppo
Ofensywa rządowych w północnej części worka, zdobycie Handarat
Druga ofensywa Armii Podboju cz. 1
Druga ofensywa Armii Podboju cz. 2
Druga ofensywa Armii Podboju cz. 3
Odparcie ofensywy Armii Podboju i kontratak sił rządowych
Ofensywa rządowych we wschodnim Aleppo - Hanano
Ofensywa rządowych we wschodnim Aleppo - stare miasto cz. 1
Ofensywa rządowych we wschodnim Aleppo - stare miasto cz. 2
---------------------------------------------------------------------------
Mapa w HD po otwarciu w nowej karcie:

#syria #syriafaq #bitwaoaleppo #aleppo
Pobierz 60groszyzawpis - W związku, ze zdobyciem Aleppo przez siły rządowe, takie małe stresz...
źródło: comment_cWlmJudt4V7P6N75V8J2CHTNRVhIHQls.jpg
  • 12
@60groszyzawpis: Cześć, staram się śledzić w miarę na bieżąco, powiedz mi o co chodzi z żółtymi dzielnicami na mapie? Żółty kojarzę jako kolor Kurdów, pod Mosulem Peszmerga tłucze się z ISIS, ale z tego co kojarzę to do Assada też miłością nie pałają. Są tam spięcia, to jest okupowana dzielnica, czy po prostu tam mieszka większość Kurdów ale z pokojowym nastawieniem?