Wpis z mikrobloga

#fizyka #pytanie.

Fizykę lubię, w sensie zagadnień i ciekawostek, jestem matołem z matmy i fizyki ale łapie mniej wiecej obrazowo o co kaman, pomimo że i tak jestem matolem z tych dziedziń, mam pytanie do bardziej obeznanych.

Rozchodzi mi się o zagmatwane mało zrozumienie oddzaływanie, przypisane atomom które jakimś cudem działaja jak blizniacy robiący to samo czy, po prostu będącym jednolitym ciałem, a może ciałem w duecie które zachowuje się jak jeno ciało. bez względu na odległość.

W wielu zródłach w tym w książkach o fizyce, wspomina się o tym zjawisku, że x atom z twojego - mojego - obcego ciała np jak kamień, może być tysiące lat świetlnych oddalonych od "swojej części"

Pytanie, na jakiej podstawie, i dzięki jakiemu eksperymentowi ktoś, stwierdził że jest tak a nie inaczej, w sensie, chodzi i o sam ekperyment, jak fizycy wiedzą, że x atom czy jego inteferencje znajdujące się x lat świetlnych, od brata blizniaka dzialają tak samo, jak dokonuje się pomiaru takich zjawisk, i na jakiej podstawie, jest to pewniak, przecież na logiczne łopatologiczne myślenie debila takiego jak ja, nie można dokonać pomiaru x rozczepionego obiektu oddalonego o x lat świetlnych, który jest tym samym i jednolitym obiektem będącym i obserwowanym na Ziemi, No chyba że Obserwator A będący na Ziemi bada ten sam obiekt i jednocześnie obserwator B ogląda ten sam obiekt x lat świetlnych od Ziemi, jednocześnie zachodzi między nimi komunikacja i wymieniają się informacjami, skąd przekonanie fizyków że x badany obiekt może być albo jest x tysięcy czy mil lat świetlnych od nas ?

Proszę o w miare łopatologiczne wyjaśnienie, z góry dziękuje.
  • 3
@Drake1: Atom – podstawowy składnik materii. Składa się z małego dodatnio naładowanego jądra o dużej gęstości i otaczającej go chmury elektronowej o ujemnym ładunku elektrycznym.

Słowo atom pochodzi z greckiego ἄτομος – átomos (od α-, „nie-” + τέμνω – temno, „ciąć”[1]), oznaczającego coś, czego nie da się przeciąć ani podzielić[2]. Idea istnienia niepodzielnych składników materii pojawiła się już w pismach starożytnych filozofów indyjskich i greckich. W XVII i XVIII wieku chemicy