No i trzecia część notatek, jeszcze trochę teorii i przejdziemy do prawdziwego koxowania( ͡°͜ʖ͡°)
Indeks Anaboliczny: Przez wiele lat próbowano rozdzielić efekt anaboliczny od androgenicznego, mimo tego że nigdy nie udało się tego w pełni dokonać - poczyniono w tym pewne kroki. W trakcie badań wynaleziono wiele środków, którymi za chwilę się zajmiemy, wcześniej jednak trochę o samych badaniach. Aby ocenić potencjał anaboliczno/androgeniczny każdego nowo powstałego sterydu wykorzystywano szczury - a dokładniej odpowiednio: efekt androgeniczny - wzrost pcherzyków nasiennych oraz prostaty brzusznej, anaboliczny - dźwigacz odbytu(nie jest to mięsień szkieletowy, dlatego nie jest to być może najlepszy wybór, jednak zawiera więcej receptorów androgenicznych ). Indeks anaboliczny jest stosunkiem odpowiedźi anabolicznej do androgenicznej. Indeks wyższy niż jeden wskazuje większa tendencję dla efektu anabolicznego, przez co klasyfikuje związek jako steryd anaboliczny. Pojawiają się pewne nieścisłości jeżeli przeniesiemy badania na ludzi, jednakże zazwyczaj się je pomija.
Nandrolon i 19-norandrogeny: Nandrolon w budowie jest praktycznie identyczny jak testosteron z wyjątkiem braku węgla w pozycji 19 - stąd inna nazwa 19-nortestosteron. Jest to jeden z najciekawszych związków, ponieważ prezentuje największy stosunek efektu anabolicznego do androgenicznego z 3 naturalnych sterydów(test, DHT, nandrolon). Spowodowane jest to faktem, że matabolizowany jest do słabszej wersji(dihydronandrolon) w tkankach docelowych z dużą koncentracją 5-alfa reduktazy. Jest to dokładne przeciwieństwo tego co dzieje się z testosteronem przemienianym w DHT(silne wzmocnienie efektu androgenicznego). Tendencja nandrolonu do stawania się kilkukrotnie mniej androgenicznym środkiem po spotkaniu z reduktazą, dziedziczona jest również przez większość syntetycznych sterydów z niego powstałych.
Sterydy 5-alfa nieredukowalne: Kiedy przyjrzymy się środkom takim jak Winstrol, Primobolan czy Anavar, zobaczymy że są ode pochodnymi DHT, które nie tworzą jednak kompleksu z 5alfa reduktazą. Powoduje to niską androgenność tych środków(wciąż jednak lekko większą niż Nandrolon).
Dehydrogenaza 3-alfa hydroksysteroidowa: Tak jak organizm posiada środki, aby zwiększyć potencjał testosteronu konwertując go do DHT, tam gdzie jest to potrzebne(prostata, skóra etc.), tak i również ma sposób na zmniejszenie siły DHT. Dzieje się to za sprawą enzymu dehydrogenazy 3-alfa hydroksysteroidowej, redukuje ona DHT do nieaktywnych androgenicznie - androstenodioli. Sprawia to, że DHT jest wyjątkowo słabym anabolikiem, pomimo tego że ma bardzo wysokie powinowactwo do receptorów androgenicznych w porównaniu do większości innych sterydów. Środki posiadające wiązanie podwójne pomiędzy 4, a 5 węglem(tak jak np. testosteron), są dużo słabiej przyciągane przez wspomnianą dehydrogenazę.
Anaboliki i ich siła: Trzeba zapamiętać, że zakwalifikowanie sterydu jako anabolicznego, znaczy jedynie że ma większą tendencję do budowania mięśni, niż powodowania odpowiedzi androgenicznej organizmu. Jednakże, obydwa te zjawiska wywoływane są przez ten sam receptor, który dodatkowo nie jest jedynym czynnikiem jeżeli chodzi o wzrost mięśnia. Można zauważyć, że zmniejszanie odpowiedzi androgenicznej zazwyczaj idzie w parze ze zmniejszeniem efektu anabolicznego. Zatem, jeżeli interesuje nas głównie jak największy rozrost masy mięśniowej powinniśmy celować w środki androgeniczne, które są zazwyczaj dużo bardziej wydajne niż sterydy anaboliczne, które mają mniejsze powinowactwo do receptora androgenicznego. Pomimo wynalezienia ogromnej ilości analogów, androgeniczny testosteron jest wciąż uważany za numer jeden jeżeli chodzi o budowanie masy, przez co stanowi nieodzowną część większości cykli.
Badania nad powinowactwem(relative binding affinity - RBA): Innym sposobem oceny poziomu aktywności anabolicznej w stosunku do androgenicznej jest porównywanie powinowactwa różnych sterydów do receptora androgenicznego dla mięśni szkieletowych i prostaty(u szczurów). Jeżeli spojrzymy na załączoną tabelkę powinniśmy zauwazyć pewne zależności. Pomijając DHT i Proviron(mesterolone, pochodna DHT), które są szybko redukowane w tkance mięśniowej, reszta anabolicznych/androgenicznych sterydów wydaje się wiązać z prawie równą siłą do receptorów w obu tkankach. W badaniu tym, omawiano również niezwykłą aktywność testosteronu i związków nandrolonu, gdzie obydwa są dobrymi substratami dla 5alfa-reduktazy w prostacie. Wykazują największą różnicę pomiędzy efektami anabolicznym i androgenicznym u ludzi, należy jednak brać takie badania z przymrużeniem oka, jako że sterydy nie zachowują się w 100% jednakowo jak w modelach stworzonych na podstawie zwierząt.
@Legendowsky: Kiedyś rozważałem pójście w tym kierunku zawodowo, nawet rozpocząłem te słynne studia na kierunku dietetyka. Po roku stwierdziłem, że #!$%@? oszustwo. Aktualnie w sumie hobby, chociaż blisko związane z prawdopodobną przyszłą drogą zawodową - burzliwy student chemii tutaj.
@Legendowsky: Tak po krótce, dla amatora na pierwszy cyk to sam Testosteron wystarczy 500mg/tydzień. Bardziej się na ten temat rozpiszę, już w niedługim czasie. Obserwuj moje wpisy :))
Indeks Anaboliczny:
Przez wiele lat próbowano rozdzielić efekt anaboliczny od androgenicznego, mimo tego że nigdy nie udało się tego w pełni dokonać - poczyniono w tym pewne kroki. W trakcie badań wynaleziono wiele środków,
którymi za chwilę się zajmiemy, wcześniej jednak trochę o samych badaniach. Aby ocenić potencjał anaboliczno/androgeniczny każdego nowo powstałego sterydu wykorzystywano szczury - a dokładniej odpowiednio:
efekt androgeniczny - wzrost pcherzyków nasiennych oraz prostaty brzusznej, anaboliczny - dźwigacz odbytu(nie jest to mięsień szkieletowy, dlatego nie jest to być może najlepszy wybór, jednak zawiera więcej receptorów androgenicznych
). Indeks anaboliczny jest stosunkiem odpowiedźi anabolicznej do androgenicznej. Indeks wyższy niż jeden wskazuje większa tendencję dla efektu anabolicznego, przez co klasyfikuje związek jako steryd anaboliczny.
Pojawiają się pewne nieścisłości jeżeli przeniesiemy badania na ludzi, jednakże zazwyczaj się je pomija.
Nandrolon i 19-norandrogeny:
Nandrolon w budowie jest praktycznie identyczny jak testosteron z wyjątkiem braku węgla w pozycji 19 - stąd inna nazwa 19-nortestosteron. Jest to jeden z najciekawszych związków, ponieważ prezentuje największy stosunek
efektu anabolicznego do androgenicznego z 3 naturalnych sterydów(test, DHT, nandrolon). Spowodowane jest to faktem, że matabolizowany jest do słabszej wersji(dihydronandrolon) w tkankach docelowych z dużą koncentracją 5-alfa reduktazy.
Jest to dokładne przeciwieństwo tego co dzieje się z testosteronem przemienianym w DHT(silne wzmocnienie efektu androgenicznego). Tendencja nandrolonu do stawania się kilkukrotnie mniej androgenicznym środkiem po spotkaniu z reduktazą,
dziedziczona jest również przez większość syntetycznych sterydów z niego powstałych.
Sterydy 5-alfa nieredukowalne:
Kiedy przyjrzymy się środkom takim jak Winstrol, Primobolan czy Anavar, zobaczymy że są ode pochodnymi DHT, które nie tworzą jednak kompleksu z 5alfa reduktazą. Powoduje to niską androgenność tych środków(wciąż jednak lekko większą niż
Nandrolon).
Dehydrogenaza 3-alfa hydroksysteroidowa:
Tak jak organizm posiada środki, aby zwiększyć potencjał testosteronu konwertując go do DHT, tam gdzie jest to potrzebne(prostata, skóra etc.), tak i również ma sposób na zmniejszenie siły DHT. Dzieje się to za sprawą enzymu
dehydrogenazy 3-alfa hydroksysteroidowej, redukuje ona DHT do nieaktywnych androgenicznie - androstenodioli. Sprawia to, że DHT jest wyjątkowo słabym anabolikiem, pomimo tego że ma bardzo wysokie powinowactwo do receptorów androgenicznych w porównaniu
do większości innych sterydów. Środki posiadające wiązanie podwójne pomiędzy 4, a 5 węglem(tak jak np. testosteron), są dużo słabiej przyciągane przez wspomnianą dehydrogenazę.
Anaboliki i ich siła:
Trzeba zapamiętać, że zakwalifikowanie sterydu jako anabolicznego, znaczy jedynie że ma większą tendencję do budowania mięśni, niż powodowania odpowiedzi androgenicznej organizmu.
Jednakże, obydwa te zjawiska wywoływane są przez ten sam receptor, który dodatkowo nie jest jedynym czynnikiem jeżeli chodzi o wzrost mięśnia. Można zauważyć, że zmniejszanie odpowiedzi androgenicznej zazwyczaj idzie w parze ze zmniejszeniem efektu
anabolicznego. Zatem, jeżeli interesuje nas głównie jak największy rozrost masy mięśniowej powinniśmy celować w środki androgeniczne, które są zazwyczaj dużo bardziej wydajne niż sterydy anaboliczne, które mają mniejsze powinowactwo do receptora
androgenicznego. Pomimo wynalezienia ogromnej ilości analogów, androgeniczny testosteron jest wciąż uważany za numer jeden jeżeli chodzi o budowanie masy, przez co stanowi nieodzowną część większości cykli.
Badania nad powinowactwem(relative binding affinity - RBA):
Innym sposobem oceny poziomu aktywności anabolicznej w stosunku do androgenicznej jest porównywanie powinowactwa różnych sterydów do receptora androgenicznego dla mięśni szkieletowych i prostaty(u szczurów). Jeżeli spojrzymy na załączoną tabelkę powinniśmy
zauwazyć pewne zależności. Pomijając DHT i Proviron(mesterolone, pochodna DHT), które są szybko redukowane w tkance mięśniowej, reszta anabolicznych/androgenicznych sterydów wydaje się wiązać z prawie równą siłą do receptorów w obu tkankach.
W badaniu tym, omawiano również niezwykłą aktywność testosteronu i związków nandrolonu, gdzie obydwa są dobrymi substratami dla 5alfa-reduktazy w prostacie. Wykazują największą różnicę pomiędzy efektami anabolicznym i androgenicznym u ludzi,
należy jednak brać takie badania z przymrużeniem oka, jako że sterydy nie zachowują się w 100% jednakowo jak w modelach stworzonych na podstawie zwierząt.
#silownia #mirkokoksy #mikrokoksy #nigdyniemialemlepszegobrzucha #testosteron #suplementy #naturalnakulturystykaxd #ciekawostki #nauka
źródło: comment_ghbeEZNqs9Zx7cMZp80qrXWy5c6mfoww.jpg
PobierzKomentarz usunięty przez autora
Na 1 raz 500mg/week wystrzeli w kosmos, bite 2x po250mg
do tego mozna jakies orale meta 20-30mg/ed 4-6tyg, oxa, wino co komu smakuje