[Pariston]

W książkach fabularnych wolicie narratora trzecioosobowego czy pierwszoosobowego? Wolicie przypatrywać się wszystkiemu z daleka, czy jednak jesteście za tym, by opowieść była wam opowiadana przez głównego bohatera? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#literatura #pytanie #narrator

[qnebra]

@Pariston: pierwszoosobowy jest cięższy do napisania.

[Pariston]

@qnebra: nie wątpię, jednak interesuje mnie odbiór.

[p.....a]

@Pariston: ja wolę pierwszoosobowego. Najlepsza zabawa jest, gdy autor daje powody, by wątpić w wiarygodność bohatera, jego zdrowie psychiczne ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[binerek]

@Pariston: Pierwszoosobowa narracja to mega spoiler. Czytasz o tym. że bohater jest skazany na śmierć i wiesz, że on nie umrze, bo by zabrakło osoby, która historię opowiada

[grenzoid]

Wolę trzecioosobową narrację. Odnoszę wrażenie, że daje większe pole do popisu w zakresie budowania rzeczywistości w której umieszczona jest akcja. Można np. poinformować czytelnika o zdarzeniach, o których bohater nie wie. A padło tu, że pierwszoosobowy jest cięższy do napisania. No nie wiem. Wszystko zależy od tego o czym się pisze. A moje preferencje też nie wynikają z jakiejś szerszej analizy, tylko z takiego zwykłego widzimisię :)

[pinol]

@binerek: A czytałeś "Zaproszenie na egzekucję" Nabokova? Albo "Proces" Kafki?

[molcin]

@Pariston: pierwszoosobowa, poniewaz bardziej idzie sie wczuc w bohatera jak i w cala ksiazke

[Pariston]

@paramnezja: @binerek: @grenzoid: @molcin: czyli zdania są podzielone ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[PuchatyKuba]

@Pariston: raczej trzecioosobowego

[p.....a]

@Pariston: niczym Polska pod zaborami. Nie pozostaje nic innego jak iść swoją drogą w stronę zachodzącego słońca

[Pariston]

@paramnezja: dej no chusteczkie! Take wzruszające! (╯︵╰,)

[bezmozgiezombie]

@qnebra: Właśnie odwrotnie, pierwszoosobowa narracja jest łatwiejsza do napisania. Jest naturalniejsza.

[qnebra]

@bezmozgiezombie: tylko trzeba mieć pomysł na dobrą historię.

[m.....k]

@Pariston @qnebra

Pomysł na dobrą historię? hmm
Właściwie to poszło o zakład. Siedzimy w hotelowym pokoju, jest Z. - dwa metry w górę i prawie tyle samo horyzontalnie, tuz obok cycata D. wpatrzona w niego jak w obrazek i mimo, że od czasu do czasu, jakiś napalony samczyk tokuje donośnie, to cycata jest twardsza od ścian tego poniemieckiego przybytku. Siedzę, taką mam nadzieję, dość strategicznie, bo z pozycji mego fotela mogę swobodnie

[m.....k]

@binerek: sugerujesz, że przy innej niż pierwszoosobowej narracji, autor ubije sobie głównego bohatera?