[wojtasu]

#ciekawostkiwojtasa #ciekawostki #atom

Dzisiaj trochę o reaktorach jądrowych w Polsce, w dość dużym skrócie.

REAKTORY ENERGETYCZNE:

Elektrownia Jądrowa Żarnowiec:

Budowana w latach 1982-1990, miał to być kompleks 4 reaktorów typu WWER-440 o łącznej mocy ok.1600MW. W zamyśle elektrownia miała stanowić pierwszy krok w realizacji polskiego programu energetyki jądrowej, który obejmował jeszcze wybudowanie Elektrowni Jądrowej „Warta”

Zmiana warunków ekonomicznych w Polsce po 1989 roku, a także długotrwałe protesty aktywistów i mieszkańców i negatywny odbiór (w tym sprzeciw przeciwko budowie 86,1% głosujących okolicznych mieszkańców) części społeczeństwa, który wzmógł się szczególnie po katastrofie w Czarnobylu, spowodowały, że budowa została wstrzymana i elektrownia wówczas nie powstała.

W 2011 roku Żarnowiec został przez PGE(Polska Grupa Energetyczna) wytypowany wraz z dwiema innymi miejscowościami (Gąski oraz Choczewo) na miejsce lokalizacji pierwszej polskiej elektrowni atomowej, mającej powstać do 2020 roku

Elektrownia Jądrowa "Warta" :

Elektrownia jądrowa planowana w latach 1987–1989 w Klempiczu jako drugi tego typu obiekt w Polsce. Docelowo miała być wyposażona w cztery reaktory typu WWER-1000/320 o łącznej mocy ok. 4000MW, każdy o mocy 1000 MWe (brutto). Załoga stała elektrowni miała liczyć 1000 osób. Obszar zabudowań pod elektrownię miał wynosić 60 ha.

REAKTORY DOŚWIADCZALNE

Reaktor Ewa

Pierwszy w Polsce badawczy reaktor jądrowy, znajdujący się w Otwocku.

Budowa reaktora rozpoczęła się wiosną 1956 roku. Gotowa konstrukcja została przekazana przez Związek Radziecki. W 1958 roku reaktor osiągnął stan krytyczny, jego uruchomienie i przekazanie do eksploatacji nastąpiło 14 czerwca 1958 roku.

24 lutego 1995 roku reaktor wyłączono, ze względu na zużycie poszczególnych elementów i materiałów. Proces likwidacji rozpoczęto w roku 1997. Do 2002 roku usunięto paliwo jądrowe i substancje wysokoaktywne oraz zdemontowano reaktor. Planowane jest wykorzystanie korpusu reaktora jako suchego przechowalnika wypalonego paliwa.

Paliwo z reaktora, po zamknięciu w szczelnych pojemnikach wypełnionych gazem obojętnym (helem), przechowywane jest w mokrych przechowalnikach na terenie Instytutu Badań Jądrowych (obecnie Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych Narodowego Centrum Badań Jądrowych).

Jego część, wraz z paliwem (łącznie 450 kg wysoko wzbogaconego wypalonego paliwa), została w latach 2009–2010 wywieziona w pięciu transportach do Rosji (kraju jego pochodzenia).

Wizerunek reaktora został umieszczony na odwrotnej stronie starego banknotu 20 000 zł.

Reaktor Maria

Jedyny (od 1995 r.) działający polski reaktor jądrowy o mocy cieplnej 30 MW. Jego budowę rozpoczęto w czerwcu 1970 r., a uruchomiony został w grudniu 1974.

1985 – wyłączenie reaktora na okres modernizacji (m.in. wymiana systemu sterowania, przegląd bloków grafitowych i berylowych, modernizacja systemów chłodzenia, wentylacji i kontroli temperatur)

1992, grudzień – ponowne uruchomienie reaktora

Od 1993 – regularna eksploatacja

1995 – zakończenie działalności reaktora EWA (Maria staje się jedynym działającym reaktorem jądrowym w Polsce)

2005, luty – wznowienie pracy po prawie rocznej przerwie spowodowanej brakiem paliwa uranowego

2006, 10 sierpnia – wywiezienie wzbogaconego uranu w ramach programu wywożenia do Rosji uranu z dawnych państw satelickich ZSRR

2009–2010 - wywiezienie do Rosji (kraju pochodzenia) w pięciu transportach łącznie 450 kg wysoko wzbogaconego wypalonego paliwa z reaktora Maria i reaktora EWA.

Reaktor Anna

Został uruchomiony w 1963 r. Posiadał moc cieplną 10 kW, własny system chłodzenia, własną sterownię oraz osobny budynek reaktora, wpółdzielony z reaktorem Agata. Reaktor Anna był urządzeniem całkowicie zaprojektowanym i wybudowanym w Polsce przez polskich inżynierów. Pracował na paliwie reaktora EWA (typu EK-10) produkcji ZSRR. Reaktor został wyłączony z eksploatacji w latach '80.

W okresie badań z neutronami prędkimi modyfikacja reaktora została nazwana P-Anna, Prędka Anna.

W chwili obecnej cały korpus reaktora istnieje, wraz z pomieszczeniem sterowni i w większości zdemontowanym układem chłodzenia. Po usunięciu paliwa i przeprowadzeniu dekontaminacji zaprzestano dalszych prac z reaktorem Anna.

Reaktor "Agata

Został uruchomiony w 1973r.

Chłodzony wodą, moderowany wodą i berylem, z reflektorem grafitowym.

Posiadał moc cieplną 10 kW, wobec czego nazywany był reaktorem mocy zerowej lub zestawem krytycznym, gdyż nie potrzebował czynnego odprowadzania ciepła. Reaktor Agata był pilotem nowobudowanego reaktora Maria, miał podobną do niego budowę i służył początkowo do testowania paliwa Marii. W późniejszym okresie służył jako reaktor szkolno-treningowy dla przyszłych operatorów reaktora Maria. Został wyłączony z eksploatacji w latach '80.

Reaktor Agata mieścił się w hali reaktora Anna. W chwili obecnej cały korpus reaktora wciąż istnieje. Po usunięciu paliwa i przeprowadzeniu dekontaminacji zaprzestano dalszych prac z reaktorem Agata.

Komputerowy symulator reaktora Agata w dalszym ciągu służy do celów szkolno-treningowych w Narodowym Centrum Badań Jądrowych w Świerku pod Warszawą.

Reaktor Maryla

Reaktor laboratoryjny, uruchomionyw 1963r.

Posiadał moc cieplną 100 kW, wobec czego nazywany był reaktorem mocy zerowej lub zestawem krytycznym, gdyż nie potrzebował czynnego odprowadzania ciepła. Był zaprojektowany jako prototyp reaktora szkolno-treningowego. Po wielu znaczących modyfikacjach, reaktor został wyłączony z eksploatacji w latach '80.

Reaktor MARYLA został wybudowany w narożniku hali reaktora EWA, w jej piwnicach. Służył m.in. do testowania paliwa reaktora EWA oraz badań nad technologią reaktorową. Dzięki reaktorowi MARYLA dokonano znacznych modyfikacji reaktora EWA (m.in. zdecydowano o dodaniu berylu jako moderatora), np. przy podnoszeniu jego mocy.

Reaktor MARYLA był kilkukrotnie modernizowany, dlatego używano kolejnych jego numerów, jak MARYLA-0 (nieoficjalnie), MARYLA-1 oraz MARYLA-2. W szczególności reaktor MARYLA-2 można uznać za osobny reaktor, gdyż mimo umieszczenia w tym samym basenie co MARYLA-1, MARYLA-2 posiadał inną geometrię rdzenia osadzoną na innej głębokości. Ostatnią fazą modyfikacji reaktora MARYLA był reaktor UR-100.

W chwili obecnej pusty basen reaktora wciąż istnieje. Po usunięciu paliwa i przeprowadzeniu dekontaminacji zaprzestano dalszych prac z reaktorem MARYLA.

Reaktor UR-100

Powstał na bazie reaktora Maryla.

Głównym zamierzeniem kontruktorów reaktora UR-100 była możliwość jego seryjnej produkcji na potrzeby uczelni wyższych dla kierunków związanych z atomistyką. Po uruchomieniu i pozytywnym przejściu testu krytyczności, prototyp reaktora UR-100 został rozmontowany i w 1985 r. przewieziony do Akademii Górniczo-Hutnicznej w Krakowie, gdzie pozbawiony paliwa i nigdy więcej nie uruchomiony znajduje się do dnia dzisiejszego w budynku D-10 (Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej). Poza prototypem nie powstały inne egzemplarze UR-100.

Na zdjęciu elektrownia Żarnowiec

[Baero]

@wojtasu: Z tego co wiem to wszystkie reaktory doświadczalne znajdują się w Świerku w okolicach Otwocka.

Ale i tak mnie zawsze śmieszą ludzie, którzy sprzeciwiają się budowie nowych elektrowni, a nie wiedzą, że istnieje w Polsce kilka właśnie takich elektrowni.

Jeszcze taka mała ciekawostka. Z opowieści mojego wujka, pracującego kiedyś w Świerku. W 1986 roku, gdy wystąpił wybuch reaktora w Czarnobylu, ich aparatura zaczęła głupieć jak szalona, dopiero po kilku godzinach