#muzyka #pinkfloyd #70s #klasykmuzyczny #ciekawostkimuzyczne #lifelikejukebox
23 listopada 1979 r. zespół Pink Floyd wydał singiel z piosenką "Another Brick in the Wall (Part 2)" promujący wydany w tym samym roku album studyjny "The Wall".
Rogera Watersa, autora słów i muzyki, do napisania piosenki zainspirowała opowieść perkusisty zespołu Nicka Masona, który wspomniał, jak kiedyś jako uczeń oberwał od nauczyciela w głowęPokaż całość

To jest najlepsza solówka ever i nawet nie ma co dyskutować ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ
#muzyka #muzycznememy #pinkfloyd

#muzyka #rockprogresywny #pinkfloyd #70s #winyl #lifelikejukebox
5 listopada 1971 r. zespół Pink Floyd wydał nagrany w londyńskich AIR Studios, Abbey Road Studios i Morgan Studios szósty album studyjny - "Meddle".
Na pierwszą część płyty składa się pięć krótszych utworów:
"One of These Days" rozpoczyna dźwięk wiejącego wiatru, z którego wyłania się gitara basowa przepuszczona przez kamerę pogłosową, potem dołącza do niej perkusja i organy grające powtarzające się pasaże i w końcu agresywne solo gitary hawajskiej. Utwór dzieli się na dwie części, z których druga jest o wiele bardziej melodyjna i dynamiczna. W codzie utworu muzyka zwija się znów do dźwięku wiejącego wiatru.
W połowie czwartej minuty perkusista Nick Mason wypowiada, głosem zniekształconym przez elektroniczny przetwornik, zdanie: „One of these days, I'm going to cut you into little pieces” (Już na dniach potnę cię na małe kawałki). Jak głosi legenda, utwór był dedykowany znanemu londyńskiemu prezenterowi radiowemu Jimmy'emu Youngowi, który zalazł muzykom za skórę, często i niewybrednie krytykując ich piosenki.
Drugim utworem na płycie jest "A Pillow of Winds", spokojna ballada z delikatnym wokalem Gilmoura. Utrzymane w podobnym klimacie "Fearless", kończy się śpiewanym przez kibiców Liverpool FC "You'll Never Walk Alone" (utwór zyskał popularność i został adoptowany jako hymn kibiców, po tym jak w wersji zespołu Gerry and the Pacemakers dotarł do pierwszego miejsca na brytyjskiej liście przebojów).Pokaż całość

#przegryw #pinkfloyd

nie ma szarej myszki dla jego

#muzyka #rock #pinkfloyd czy to najlepsza gitarowa solówka w historii? :) Lubię do niej co jakiś czas wracać

#pinkfloyd #muzyka #muzykaklasyczna ?

W sumie fajne. Ale ciekawe czy laska by się z tym przebiła do szerszej publiki gdyby mniej szczuła swoją urodą.

No i jak znajdujecie The Dark Side of The Moon Redux? Jakoś dziwacznie się tego słucha, trochę to bardziej audiobook, niż koncept album ( ͡° ͜ʖ ͡°) Nie bardzo rozumiem, co Waters chciał tym osiągnąć, sprzedajmy to jeszcze raz, dziwactwa ekscentrycznego staruszka, patrzcie - ta płyta powinna tak wyglądać?

#pinkfloyd #rogerwaters #rockprogresywny #progressiverock #rock #spotify

#muzyka #rockpsychodeliczny #rockprogresywny #pinkfloyd #70s #winyl #lifelikejukebox
2 października 1970 r. zespół Pink Floyd wydał nagrany w londyńskich Abbey Road Studios piąty album studyjny - "Atom Heart Mother".
Fundamentem płyty jest blisko dwudziestoczterominutowa tytułowa suita, w której wykorzystano orkiestrę oraz chór. Pozostałe utwory to krótkie, melodyjne kompozycje ("If", "Summer '68" i "Fat Old Sun") oraz kolaż dźwięków - "Alan's Psychedelic Breakfast".
„Atom Heart Mother” jest kompozycją stworzoną przy współpracy z Ronem Geesinem – pianistą i kompozytorem awangardowym. Jest najdłuższym, niepodzielonym utworem w dyskografii Pink Floyd (ustępuje jedynie kompozycji "Shine on You Crazy Diamond" rozdzielonej z powodu rozmiaru na dwie ścieżki). W dużym stopniu wykorzystano w nim dźwięki pozamuzyczne – tętent i rżenie koni, odgłosy wybuchów, huk silnika motocyklowego czy przejeżdżającego pociągu. Tytuł roboczy suity zmieniał się kilkakrotnie w trakcie jej powstawania. Pierwszy zapisany ręką Rona Geesina tytuł brzmiał "Epic". Następnie został zmieniony na „The Amazing Pudding”. W lipcu 1970 r. zdecydowano się na zmianę na „Atom Heart Mother”, który Geesin znalazł w gazecie Evening Standard (16/7/70) w artykule, który opisywał kobietę w ciąży z rozrusznikiem serca.
Album zamyka intrygujący eksperyment dźwiękowy. Osią „Alan’s Psychedelic Breakfast” są bowiem odgłosy przygotowywania śniadania. Alan Stiles – techniczny zespołu – trzaska szafką, popija kawę, smaży jajecznicę. A w to wszystko wplecione są trzy instrumentalne miniaturki. Wright proponuje drobiazg na instrumenty klawiszowe, oparty na konstrukcji kanonu, Gilmour przyniósł zwięzłą miniaturkę na gitarę, a na koniec cały zespół wykonuje całkiem zgrabny, melodyjny fragment instrumentalny. Cały utwór zamyka kapanie wody – na winylu odtwarzane ad infinitum, aż do ręcznego zatrzymania odtwarzacza. Panowie jeden raz wykonali ten utwór na żywo, w wersji 22-minutowej - długiej, bowiem Nick Mason smażył na scenie jajecznicę (tzn. na kuchence i patelni, nie na deskach sceny).
Płyta to – pod wieloma względami – przełomowa. Pierwszy album zespołu, który dotarł na szczyt brytyjskich zestawień. Pod wieloma względami pierwszy album „klasycznego” Pink Floyd. Zespół porzuca już space-rockowe epopeje, międzygwiezdne podróże i opowieści oparte na chińskich księgach, do czego zresztą nawiązuje sama okładka (miała być tak prosta jak tylko się da, bez żadnych odjazdowych kolaży – gdy podczas dyskusji ktoś rzucił pomysł z krową na łące, Storm Thorgerson z miejsca chwycił aparat, pojechał poza Londyn i sfotografował pierwszą napotkaną krowę na pastwisku) – coraz więcej miejsca zajmują bardziej przyziemne, „ludzkie” tematy. Brzmieniowo też zespół zdecydowanie już wkracza na ścieżkę prowadzącą do „The Dark Side of the Moon” – choćby w bardziej przemyślanym niż wcześniej użyciu przeróżnych efektów dźwiękowych. Przy całej niechęci zespołu do utworu tytułowego – to właśnie z tej płyty i kompozycji tytułowej wywodzą się właściwie wszystkie przyszłe arcydzieła grupy.Pokaż całość

#przegryw #przegrywpo30tce #takaprawda #samotnosc #pinkfloyd #muzyka

Ta animacja jak i poniekąd sam utwór (jak nie odnosi się do całego albumu) jest o nas. Zresztą w The Wall moim zdaniem jest wiele nawiązań do tego, jak wygląda życie wielu z nas.

#muzyka #rockprogresywny #pinkfloyd #richardwright #60s #70s #80s #90s #winyl #lifelikejukebox
15 września 2008 r. w Londynie zmarł Richard Wright - muzyk grający na instrumentach klawiszowych, dętych (puzon, trąbka), a także wiolonczeli i skrzypcach oraz kompozytor. Najbardziej znany z długoletnich występów z grupą Pink Floyd, której był współzałożycielem. Brał udział w powstawaniu wszystkichPokaż całość

#muzyka #rockprogresywny #pinkfloyd #70s #winyl #lifelikejukebox
12 września 1975 r. zespół Pink Floyd wydał nagrany w londyńskich Abbey Road Studios dziewiąty album studyjny - "Wish You Were Here".
Pink Floyd - "Shine On You Crazy Diamond (Parts I–V)"

#muzyka #rock #pinkfloyd

Pink Floyd - Marooned

#muzyka #rockprogresywny #pinkfloyd #80s #klasykmuzyczny #lifelikejukebox
7 września 1987 r. zespół Pink Floyd wydał trzynasty album studyjny - "A Momentary Lapse of Reason". Początkowo miał on zostać zatytułowany "Of Promises Broken", "Signs of Life" lub "Delusions of Maturity". Swój ostateczny tytuł płyta otrzymała niemal w ostatniej chwili, a jest nim fragment znajdującego się na niej utworu "One Slip". Jest toPokaż całość

#muzyka #pinkfloyd #ciekawostki

#muzyka #rockpsychodeliczny #pinkfloyd #60s #ciekawostkimuzyczne #lifelikejukebox
4 sierpnia 1967 r. grupa Pink Floyd wydała nagrany w londyńskich EMI Studios pierwszy album studyjny - "The Piper at the Gates of Dawn". Z jedenastu zawartych na nim utworów Syd Barrett skomponował osiem, a dwa inne współtworzył. Początkowo debiut Pink Floyd miał nosić tytuł "Projection". Znany nam "The Piper..." pojawił się dość późnoPokaż całość

#muzyka #rockprogresywny #rickwright #pinkfloyd #60s #70s #80s #90s #lifelikejukebox
28 lipca 1943 r. w Londynie urodził się Richard William "Rick" Wright - kompozytor i multiinstrumentalista grający na instrumentach klawiszowych, dętych (puzon, trąbka), a także wiolonczeli i skrzypcach. Współzałożyciel i członek zespołu Pink Floyd w latach 1965–1979, 1987-1994 i 2005 oraz artysta solowy.
Richard WrightPokaż całość

#muzyka #rockpsychodeliczny #pinkfloyd #60s #lifelikejukebox
28 czerwca 1968 r. zespół Pink Floyd wydał nagrany w londyńskich EMI Studios i De Lane Lea Studios drugi album studyjny - "A Saucerful of Secrets".
Pink Floyd - "Remember a Day"